Psalmorum 108
1 Canticum Psalmi ipsi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.
Migahiñe ty troko, ry Andrianañahare, hisaboako; handrengeako, eka, boak’ añovako ao.
2 Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.
Mibarakaoha ry valiha naho jejo-bory! hitsekafako ty manjirik’ andro.
3 Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.
Hañandriañe Azo iraho ry Iehovà, añivo’ o fifeheañeo; ho rengeko an-tsabo aivo’ ondatio.
4 Quia magna est super cælos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:
Amy te abo te amy likerañe eñey ty fiferenaiña’o; vaho mb’an-drahoñe ey ty figahiña’o.
5 Exaltare super cælos Deus, et super omnem terram gloria tua:
Mionjona! ry Andrianañahare, mb’andindìn-dikerañe añe, naho ty enge’o mb’ ambone’ ty tane toy.
6 ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:
Soa te hahàñe o kokoa’oo, rombaho am-pità’o havana, vaho toiño iraho.
7 Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.
Nitsara ami’ty hamasiña’e t’i Andrianañahare: Hitreñe iraho, ho zaraeko ty Sekeme ho tsahareko ty vavatane’ i Sokote.
8 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:
Ahy t’i Gilade, Ahiko t’i Menasè; naho fikalan-dohako t’i Efraime, vaho kobaiko t’Iehodà;
9 Moab lebes spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ amici facti sunt.
Sajoa fisasàko t’i Moabe, apoko amy Edome ty hànako; ambone’ i Pilistý ey ty hitreñako.
10 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
Ia ty hinday ahy mb’amy rova fatratsey ao? Ia ty hiaolo ahy mb’ Edome mb’eo?
11 Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?
Fa naforintse’o hao zahay, ry Andrianañahare? Tsy hitraofe’o fionjoñe hao o lahin-defo’aio, ry Andrianañahare?
12 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
Ehe oloro amo rafelahio, fa tsy vente’e ty fandrombaha’ ondatio.
13 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.
Hampanjofak’anay t’i Andrianañahare, ie ty handialia o rafelahi’aio.
