< Psalmorum 104 >

1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen;
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens cælum sicut pellem:
Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen.
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu;
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquæ.
Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi;
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquæ.
[Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu.
11 Potabunt omnes bestiæ agri: expectabunt onagri in siti sua.
Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu.
12 Super ea volucres cæli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu!
14 Producens fœnum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu;
15 et vinum lætificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu;
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu.
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ.
Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu.
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu;
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar;
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terræ.
Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu.
31 Sit gloria Domini in sæculum: lætabitur Dominus in operibus suis:
Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen!
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!

< Psalmorum 104 >