Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
ie andeme’e vaho mandoa toreo aman’Añahare. Ry Iehovà, janjiño ty halaliko; le ampomb’ama’o ty toreoko.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Ko aeta’o amako ty lahara’o añ’andron-kaloviloviañe. atokilaño amako ty ravembia’o; malisà hanoiñe ahy ami’ty andro ikanjiako.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Mihelañe hoe hatoeñe o androkoo; miforehetse hoe an-toñak’ ao o taolakoo.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Pinaoke hoe ahetse ty troko vaho miheatse toe andikofako ty mitozin-kaneñe.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Mipitek’ an-taolako ao ty holiko ty ami’ty volam-piselekaiñako.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Hoe tangongo am-patrañe añe iraho, hoe vorondolon-dratraratra.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Mandre an-tsareke iraho; manahake ty tivoke miereñereñe an-tampènake ey.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Mañinje ahy lomoñandro o rafelahikoo; mamàtsy ahiko o mpirengevok’amakoo,
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Fa nihaneko hoe ampemba ty lavenoke, vaho linaroko firovetse ty finomako,
10 A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
ty ami’ty haviñera’o naho ty fifombo’o, fa rinambe’o iraho le nahifi’o añe.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
Manahake ty fipononòran-talinjo o androkoo; vaho miheatse hoe boka iraho.
12 Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
Nainai’e eo irehe ry Iehovà, ty Tahina’o an-tarirats’ an-tariratse.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Hiongake irehe hitretre i Tsiône, fa tsatoke te hisohe’o, ie tondroke i nifantañañey.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
No’ o mpitoro’oo o vato’eo; mbore kokoa’ iereo o lembo’eo.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
Soa te hañeveña’ o fifeheañeo ty tahina’ Iehovà, naho ze hene mpanjaka’ ty tane toy ty enge’o;
16 Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
fa nitratrañàhe’ Iehovà ty Tsiône ie niboak’ amy enge’ey.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Nihaoñe’e ty halali’ o poi’eo; vaho tsy niambohoa’e ty toreo’ iareo
18 Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Ho patereñe ho a ty tariratse mandimbe, soa te handrenge Ià ondaty mboe tsy nanoeñeo:
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
Nivazohoe’e boak’an-toe’e masiñe ankaboañ’ añe, nisary ty tane toy boak’ an-dikerañe eñe t’Iehovà,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
hijanjiñe ty fiñeoñeom-pirohy, hañaha o nafatse havetrakeo
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
soa te ho talilie’ ondaty e Tsiône ao ty tahina’ Iehovà, naho ty enge’e e Ierosalaime ao,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
ie mifanontoñe ondatio, naho o fifeheañeo hitoroñe Iehovà.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Nado’e deme’e iraho añivon-dalañe eo; nitomore’e o androkoo.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
Hoe iraho, Ry Andrianañahareko, ehe, ko ampisintahe’o añivo’ o androkoo iraho; mitakatse ze kila tariratse o tao’oo.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
Haehae irehe ro nañoreñe ty tane toy, satam-pità’o o likerañeo.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Ho momoke iereo, fa nainai’e eo irehe; fonga hikoneatse hoe sikiñe hambo’e, ampilimbeze’o hoe sarimbo vaho ho vaoe’o iereo.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Fe tsy mihotike irehe, tsy mbia higadoñe o tao’oo.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
Le lia’e ho eo o anam-pitoro’oo, le hijadoñe añatrefa’o eo o tiri’eo.
