Proverbiorum 16

1 Hominis est animam præparare: et Domini gubernare linguam.

2 Omnes viæ hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.

3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.

4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.

5 Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.

6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.

7 Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.

8 Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.

9 Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.

10 Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.

11 Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.

12 Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.

13 Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:

14 Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.

15 In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.

16 Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.

17 Semita iustorum declinat mala: custos animæ suæ servat viam suam.

18 Contritionem præcedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.

19 Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.

20 Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.

21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora percipiet.

22 Fons vitæ eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.

23 Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.

24 Favus mellis, composita verba: dulcedo animæ, sanitas ossium.

25 Est via quæ videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.

26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:

27 Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.

28 Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.

29 Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.

30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.

31 Corona dignitatis senectus, quæ in viis iustitiæ reperietur.

32 Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.

33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.