< Psalmorum 103 >
1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino et omnia, quæ intra me sunt, nomini sancto eius.
Alaba al Señor, alma mía; deja que todo en mí alabe su santo nombre.
2 Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
Alaba al Señor, alma mía; no olvides ninguna de sus bendiciones.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
Él perdona todos tus pecados; él sana todas tus enfermedades;
4 Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
Él retiene tu vida de la destrucción, coronándote con misericordia y gracia.
5 Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilæ iuventus tua:
Él te llena la boca de cosas buenas, para que tu fuerza se vuelva nueva como la del águila.
6 Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
El Señor juzga en justicia para todos los que están en problemas.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
El le dio a conocer su camino a Moisés, e hizo claros sus actos a los hijos de Israel.
8 Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
El Señor es amable y lleno de compasión, no se enoja rápidamente, pero siempre está listo para tener misericordia.
9 Non in perpetuum irascetur: neque in æternum comminabitur.
Su sentimiento ya no será amargo; él no guardará su ira para siempre.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
Él no nos ha dado el castigo por nuestros pecados, o la recompensa de nuestra mala acción.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
Porque como el cielo es alto sobre la tierra, grande es su misericordia para sus fieles.
12 Quantum distat Ortus ab Occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
En cuanto al oriente es del oeste, hasta ahora nos ha quitado nuestros pecados.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
Como un padre tiene misericordia de sus hijos, así el Señor tiene misericordia de sus adoradores.
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
Porque él tiene conocimiento de nuestro cuerpo débil; él ve que solo somos polvo.
15 homo, sicut fœnum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
En cuanto al hombre, sus días son como la hierba; su hermoso crecimiento es como la flor del campo.
16 Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
El viento lo sobrepasa y se va; y deja de existir, y nadie vuelve a saber de ella.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
Pero la misericordia del Señor es eterna para sus adoradores, y los hijos de sus hijos verán su justicia;
18 his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
Si mantienen su acuerdo, y tienen sus leyes en mente para hacerlas.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
El Señor preparó su trono en los cielos; su reino está gobernando sobre todo.
20 Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
Alaben al Señor, ustedes sus ángeles, que son grandes en fortaleza, que cumplen sus órdenes y esperan su voz.
21 Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
Alaben al Señor, todos ustedes sus ejércitos; y ustedes sus siervos que hacen su placer.
22 Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
Alaben al Señor, todas sus obras, en todos los lugares bajo su gobierno; alaba al Señor, alma mía.