< Psalmorum 103 >
1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino et omnia, quæ intra me sunt, nomini sancto eius.
De David. Bendice, alma mía al SEÑOR; y todas mis entrañas al Nombre de su santidad.
2 Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
Bendice, alma mía, al SEÑOR, y no olvides ninguno de sus beneficios:
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
el que perdona todas tus iniquidades, el que sana todas tus enfermedades,
4 Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
el que rescata del hoyo tu vida, el que te corona de favores y misericordia;
5 Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilæ iuventus tua:
el que sacia de bien tu boca de modo que te rejuvenezcas como el águila.
6 Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
El SEÑOR es el que hace justicia y derecho a todos los que padecen violencia.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
Sus caminos notificó a Moisés, y a los hijos de Israel sus obras.
8 Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
Misericordioso y clemente es el SEÑOR; lento para la ira, y grande en misericordia.
9 Non in perpetuum irascetur: neque in æternum comminabitur.
No contenderá para siempre, ni para siempre guardará el enojo.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
No ha hecho con nosotros conforme a nuestras iniquidades; ni nos ha pagado conforme a nuestros pecados.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
Porque como la altura de los cielos sobre la tierra, engrandeció su misericordia sobre los que le temen.
12 Quantum distat Ortus ab Occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
Cuanto está lejos el oriente del occidente, hizo alejar de nosotros nuestras rebeliones.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
Como el padre tiene misericordia de los hijos, tiene misericordia el SEÑOR de los que le temen.
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
Porque él conoce nuestra condición; se acuerda que somos polvo.
15 homo, sicut fœnum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
El varón, como la hierba son sus días, florece como la flor del campo,
16 Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
que pasó el viento por ella, y pereció; y su lugar no la conoce más.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
Mas la misericordia del SEÑOR desde el siglo y hasta el siglo sobre los que le temen, y su justicia sobre los hijos de los hijos;
18 his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
sobre los que guardan su pacto, y los que se acuerdan de sus mandamientos para ponerlos por obra.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
El SEÑOR afirmó en los cielos su trono; y su reino domina sobre todos.
20 Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
Bendecid al SEÑOR sus ángeles valientes de fuerza, que efectúan su palabra escuchando la voz de su palabra.
21 Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
Bendecid al SEÑOR todos sus ejércitos, sus ministros, que hacen su voluntad.
22 Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
Bendecid al SEÑOR todas sus obras en todos los lugares de su señorío. Bendice, alma mía al SEÑOR.