Psalmorum 103
1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino et omnia, quæ intra me sunt, nomini sancto eius.
Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilæ iuventus tua:
Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Non in perpetuum irascetur: neque in æternum comminabitur.
Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 Quantum distat Ortus ab Occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 homo, sicut fœnum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
