Proverbiorum 8

1 [Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.]

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 [Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.]

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 [Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant,

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Quando præparabat cælos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos; quando appendebat fundamenta terræ:

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas.

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.]

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.