< Corinthios Ii 4 >

1 Ideo habentes administrationem, juxta quod misericordiam consecuti sumus, non deficimus,
Pathien'n a mulungjûrpuinân hi sin hih tho rangin mi pêka, masikin kin jâminzal mak.
2 sed abdicamus occulta dedecoris, non ambulantes in astutia, neque adulterantes verbum Dei, sed in manifestatione veritatis commendantes nosmetipsos ad omnem conscientiam hominum coram Deo.
Neinun inthup le inzakpui om sin ngei hah kin mâka; milak leh sintho mak mea, Pathien chong mi huongnân khom mang mak me. Chongtak vârna akipin Pathien mitmua han mitin sielesarietna mi mitngei mintung rang kin pût ngâi.
3 Quod si etiam opertum est Evangelium nostrum, in iis, qui pereunt, est opertum:
Kin thurchisa misîr hih thupin aomin chu ânmang tir ngei renga vai thupin aom ani.
4 in quibus Deus hujus sæculi excæcavit mentes infidelium, ut non fulgeat illis illuminatio Evangelii gloriæ Christi, qui est imago Dei. (aiōn g165)
Hi rammuola pathien saloi han an mulungbôkngei hah ijînga a dar pe ngei sikin an iemloi ani. Khrista, Pathien le in-angna dônpu roiinpui tie Thurchi Sa vâr an chunga ajuong inlang hah an mu loina rangin an mitngei hah a mincho pe ngei ani. (aiōn g165)
5 Non enim nosmetipsos prædicamus, sed Jesum Christum Dominum nostrum: nos autem servos vestros per Jesum:
Keini kin roi misîr mak mea; Jisua Khrista chu Pumapa ani ti kêng kin misîra, male keini khom Jisua jârin nin tîrlâmngei kin ni ti kin misîr ngâi.
6 quoniam Deus, qui dixit de tenebris lucem splendescere, ipse illuxit in cordibus nostris ad illuminationem scientiæ claritatis Dei, in facie Christi Jesu.
“Ajîng renga avâr hong vâr suok atih!” a tipu Pathien nanâk hah ani, Khrista mêla Pathien roiinpuina vâr suok kin rietna rangin kin mulungrîlngeia a minvâr zoi.
7 Habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus: ut sublimitas sit virtutis Dei, et non ex nobis.
Hannoma keini rathatienga rochon dôn ngei hih pil bêlngei anghan kin ni, sinthotheina lientak hah kin ta niloiin, Pathien ta ani ti ânlang theina rangin.
8 In omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur: aporiamur, sed non destituimur:
Bâiminkham pe bangin kin oma, aniatachu, duoi uol ngâi mak mea; akâra chu mulungjîngin kin oma, male kin beidong tet ngâi maka;
9 persecutionem patimur, sed non derelinquimur: dejicimur, sed non perimus:
râlngei tamtak an oma, aniatachu mal le ruol dôn loiin om tet ngâi mak me; male mophop nôinekin om ngâi khom rong unga, sietminmangin chu om mak me.
10 semper mortificationem Jesu in corpore nostro circumferentes, ut et vita Jesu manifestetur in corporibus nostris.
Khotiklâi khom kin takpumngei thitheia hin Khrista thina kin ruput tit ngâi, a ringna khom kin takpumngei hin ânlang theina rangin.
11 Semper enim nos, qui vivimus, in mortem tradimur propter Jesum: ut et vita Jesu manifestetur in carne nostra mortali.
Kin ringkâr chu Jisua jârin thi rang ichi omin kin om tit ngâi, a ringna khom kin takpumngei thitheia hin ânlang theina rangin.
12 Ergo mors in nobis operatur, vita autem in vobis.
Mahi aomtie chu keini rangin thinân sin athoa, aniatachu, nangni rang rêkin chu ringnân sin atho ani.
13 Habentes autem eumdem spiritum fidei, sicut scriptum est: Credidi, propter quod locutus sum: et nos credimus, propter quod et loquimur:
Pathien Lekhabu'n, “Ki iemna sikin thurchi ki misîr ani,” ati anghan, ha taksônna ratha nanâk han keini khom kin iem sikin thurchi kin misîr ani.
14 scientes quoniam qui suscitavit Jesum, et nos cum Jesu suscitabit, et constituet vobiscum.
Pumapa Jisua aringa kaithoipu han keini khom Jisua leh mi kaithoi del a ta, male nangni leh a makunga mi tuong atih ti kin riet.
15 Omnia enim propter vos: ut gratia abundans, per multos in gratiarum actione, abundet in gloriam Dei.
Hingei murdi hih nangni jâra ania; Pathien moroinân mi tam uol chunga atungtir anghan, mangei han Pathien roiinpuina rangin râisânchongrilna chubaithonangei Pathien kôm min tung u-uol an tih.
16 Propter quod non deficimus: sed licet is, qui foris est, noster homo corrumpatur, tamen is, qui intus est, renovatur de die in diem.
Masika han kin jâmminzal tet mak me. Kan taksatieng hih hong mon titir khomrese, kin rathatieng chu anîngtin sinmintharin aom bang ani.
17 Id enim, quod in præsenti est momentaneum et leve tribulationis nostræ, supra modum in sublimitate æternum gloriæ pondus operatur in nobis, (aiōnios g166)
Hi chomolte ranga kin dûktongna achînte hin kumtuong roiinpuina lientak kin dûktonga nêka lien uol mi sin pêng atih. (aiōnios g166)
18 non contemplantibus nobis quæ videntur, sed quæ non videntur. Quæ enim videntur, temporalia sunt: quæ autem non videntur, æterna sunt. (aiōnios g166)
Mu thei neinunngei chu thîr mak mea, mu theiloi neinunngei kêng kin thîr ani. Mu thei neinunngei chu chomola rang an nia, aniatachu mu theiloi neinunngei chu tuonsôtin om tit an tih. (aiōnios g166)

< Corinthios Ii 4 >