زەبوورەکان 77

1 بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت.

I will cry to God with my voice, even to God with my voice, and he will give ear to me.

2 لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە.

In the day of my trouble I sought the Lord. My hand was stretched out in the night, and slacked not. My soul refused to be comforted.

3 بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە.

I remember God, and am disquieted. I complain, and my spirit is overwhelmed. (Selah)

4 پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا.

Thou have held my eyelids watching. I am so troubled that I cannot speak.

5 بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو.

I have considered the days of old, the years of ancient times.

6 شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت:

I call to remembrance my song in the night. I commune with my own heart, and my spirit makes diligent search.

7 «ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟

Will the Lord cast off forever? And will he be favorable no more?

8 ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟

Has his loving kindness entirely gone forever? Does his promise fail for evermore?

9 ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟»

Has God forgotten to be gracious? Has he in anger shut up his tender mercies? (Selah)

10 ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.»

And I said, This is my infirmity, the change of the right hand of the Most High.

11 کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە.

I will make mention of the deeds of Jehovah, for I will remember thy wonders of old.

12 لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە.

I will meditate also upon all thy work, and muse on thy doings.

13 ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟

Thy way, O God, is in the sanctuary. Who is a great god like God?

14 تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە.

Thou are the God who does wonders. Thou have made known thy strength among the peoples.

15 بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف.

With thine arm thou have redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

16 ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان.

The waters saw thee, O God, the waters saw thee. They were afraid. The depths also trembled.

17 هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە.

The clouds poured out water. The skies sent out a sound. Thine arrows also went abroad.

18 گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا.

The voice of thy thunder was in the whirlwind. The lightnings lightened the world. The earth trembled and shook.

19 ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران.

Thy way was in the sea, and thy paths in the great waters. And thy footsteps were not known.

20 لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد.

Thou led thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.