< زەبوورەکان 74 >

هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی خودایە، بۆچی هەتاهەتایە ڕەتت کردینەوە؟ بۆچی تووڕەییت دووکەڵ دەکات بەسەر مەڕی لەوەڕگاکەتدا؟ 1
O God, why have thou cast off forever? Why does thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
کۆمەڵی خۆت لەبیر بێت، کە لە کۆنەوە بەدەستت هێناوە، هۆزی میراتی خۆتت کڕییەوە، ئەم کێوی سییۆنە کە تێیدا نیشتەجێ بوویت. 2
Remember thy congregation, which thou have gotten of old, which thou have redeemed to be the tribe of thine inheritance, and mount Zion, at which thou have dwelt.
هەنگاو هەڵبڕە بەرەو وێرانگای هەمیشەیی، هەموو ئەو وێرانکارییەی کە دوژمن بە پیرۆزگای کرد. 3
Lift up thy feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
ناحەزەکانت لە ناوەڕاستی شوێنی چاوپێکەوتنی تۆدا نەڕاندیان، ئاڵاکانیان وەک نیشانە چەقاند. 4
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly. They have set up their ensigns for signs.
لەوانە دەچوون کە تەورەکانیان بەرزکردووەتەوە، لەسەر داری دارستانەکان. 5
They seemed as men who lifted up axes upon a thicket of trees.
بە تەور و چەکوش تێکیان شکاند، هەموو نەخشێنراوەکان. 6
And now they break down all the carved work of it with hatchet and hammers.
ئاگریان لە پیرۆزگاکەت بەردا، ئەو شوێنەی کە ناوی تۆی تێدا نیشتەجێیە گڵاویان کرد. 7
They have set thy sanctuary on fire. They have profaned the dwelling-place of thy name to the ground.
لە دڵی خۆیاندا گوتیان: «بە تەواوی بەسەریاندا زاڵ دەبین!» هەموو نزرگەیەکی خودایان لەسەر زەوی سووتاند. 8
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether. They have burned up all the meeting-places of God in the land.
پەرجووەکانمان نابینین و هیچ پێغەمبەرێک نەماوە، کەسیشمان نازانێت تاکو کەیە. 9
We do not see our signs. There is no more any prophet, nor is there among us he who knows how long.
ئەی خودایە، هەتا کەی ناحەزان جنێو بدەن؟ ئایا دوژمن هەتاهەتایە بێزیان لە ناوی تۆ بێتەوە؟ 10
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name forever?
بۆچی دەستت دەگەڕێنیتەوە؟ دەستی ڕاستت لە باخەڵت دەربهێنە و لەناویان ببە! 11
Why do thou draw back thy hand, even thy right hand? Remove it from the midst of thy bosom.
بەڵام خودایە، تۆ هەر لە ئەزەلەوە پاشای منی، دروستکەری ڕزگاریت لەناوەڕاستی زەوی. 12
Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
تۆ بە هێزی خۆت دەریات شەقکرد، سەری ئەژدیهاکانی دەریات لەسەر ئاو پانکردەوە. 13
Thou divided the sea by thy strength. Thou break the heads of the sea-monsters in the waters.
تۆ سەرەکانی لیڤیاتانت وردوخاش کرد، کردت بە خۆراکی دڕندە بیابانییەکان. 14
Thou break the heads of leviathan in pieces. Thou gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.
تۆ کانی و جۆگەکانت تەقاندەوە، تۆ ڕووبارە هەمیشە ڕۆیشتووەکانت وشککرد. 15
Thou split fountain and flood. Thou dried up mighty rivers.
ڕۆژ هی تۆیە و شەویش هی تۆیە، تۆ ڕووناکی و خۆرت دامەزراند. 16
The day is thine; the night is also thine. Thou have prepared the light and the sun.
هەموو سنوورەکانی زەوی تۆ دیارت کردوون، تۆ هاوین و زستانت داهێناوە. 17
Thou have set all the borders of the earth. Thou have made summer and winter.
ئەی یەزدان، ئەمەت لەبیر بێت، ناحەزان سووکایەتییان پێت کرد، گەلێکی گێل بێزیان لە ناوی تۆ کردەوە. 18
Remember this, that the enemy has reproached, O Jehovah, and that a foolish people has blasphemed thy name.
گیانی کۆترەکەت مەکە نێچیری دڕندەکان، هەرگیز ژیانی گەلە چەوسێنراوەکەت لەبیر مەکە. 19
O deliver not the soul of thy turtle-dove to the wild beast. Forget not the life of thy poor forever.
پەیمانی خۆت لەبیر بێت، چونکە هەموو شوێنە تاریکەکانی زەوی بوونە لانەی توندوتیژی. 20
Have respect to the covenant, for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
ڕێ مەدە کەسی تێکشکاو بە شەرمەزاری بگەڕێتەوە. با هەژار و کڵۆڵان ستایشی ناوت بکەن. 21
O let not he who is oppressed return ashamed. Let a poor and needy man praise thy name.
ئەی خودایە، ڕاپەڕە، بەرگری لە مافی خۆت بکە! لەبیرت بێت چۆن گێلەکان بە درێژایی ڕۆژ گاڵتەیان پێت دەکرد. 22
Arise, O God, plead thine own cause. Remember how the foolish man reproaches thee all the day.
قسەی دژەکانت لەبیر مەکە، ژاوەژاوی نەیارانت کە بەردەوام لە زیادبوونە. 23
Forget not the voice of thine adversaries. The tumult of those who rise up against thee ascends continually.

< زەبوورەکان 74 >