< زەبوورەکان 120 >

گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات. 1
Ка Господу завиках у невољи својој, и услиши ме.
ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز. 2
Господе! Избави душу моју од уста лажљивих и од језика лукавог.
چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟ 3
Шта ће Ти дати и шта ће Ти принети језик лукави?
سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز! 4
Он је као оштре стреле у јакога, као угљевље смреково.
قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم. 5
Тешко мени кад сам туђин код Месеха, живим код шатора кидарских.
نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە. 6
Дуго је живела душа моја с онима који мрзе на мир.
من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن. 7
Ја сам миран; али кад станем говорити у њих је рат.

< زەبوورەکان 120 >