< زەبوورەکان 120 >
گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات. | 1 |
Ка Господу завиках у невољи својој, и услиши ме.
ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز. | 2 |
Господе! Избави душу моју од уста лажљивих и од језика лукавог.
چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟ | 3 |
Шта ће Ти дати и шта ће Ти принети језик лукави?
سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز! | 4 |
Он је као оштре стреле у јакога, као угљевље смреково.
قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم. | 5 |
Тешко мени кад сам туђин код Месеха, живим код шатора кидарских.
نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە. | 6 |
Дуго је живела душа моја с онима који мрзе на мир.
من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن. | 7 |
Ја сам миран; али кад станем говорити у њих је рат.