< زەبوورەکان 105 >
ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. | 1 |
Priser Herren, paakalder hans Navn, kundgører hans Gerninger iblandt Folkene!
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، | 2 |
Synger for ham, spiller for ham, taler om alle hans underfulde Gerninger!
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. | 3 |
Roser eder af hans hellige Navn; deres Hjerte glæder sig, som søge Herren!
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. | 4 |
Spørger efter Herren og hans Magt, søger hans Ansigt alle Tider!
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، | 5 |
Ihukommer hans underfulde Gerninger, som han har gjort, hans Jærtegn og hans Munds Domme.
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. | 6 |
I, hans Tjener Abrahams Sæd! Jakobs Børn, hans udvalgte!
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. | 7 |
Han er Herren vor Gud; hans Domme ere over al Jorden.
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، | 8 |
Han kommer evindelig sin Pagt i Hu, det Ord, som han har befalet til tusinde Slægter,
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. | 9 |
som han har indgaaet med Abraham, og sin Ed til Isaak,
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. | 10 |
hvilken han opstillede for Jakob til en Skik, for Israel til en evig Pagt
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» | 11 |
sigende: Dig vil jeg give Kanaans Land til eders Arvs Lod;
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، | 12 |
der de vare en liden Hob, faa og fremmede deri;
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. | 13 |
og de vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet Folkefærd.
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: | 14 |
Han tillod intet Menneske at gøre dem Vold og revsede Konger for deres Skyld:
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» | 15 |
„Rører ikke mine salvede og gører ikke mine Profeter noget ondt‟.
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. | 16 |
Og han kaldte Hunger over Landet, han formindskede alt Brøds Forraad.
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، | 17 |
Han sendte en Mand forud for dem; til Træl blev Josef solgt.
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، | 18 |
De plagede hans Fødder i Stokken; han selv kom i Jern
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. | 19 |
indtil den Tid, da hans Ord traf ind, da Herrens Tale havde lutret ham.
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. | 20 |
Kongen sendte hen og lod ham løs; han, som herskede over Folkene, gav ham fri.
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، | 21 |
Han satte ham til Herre over sit Hus og til Hersker over alt sit Gods,
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. | 22 |
at han kunde binde hans Fyrster efter sin Villie og lære hans Ældste Visdom.
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. | 23 |
Saa kom Israel til Ægypten og Jakob boede som fremmed i Kams Land.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، | 24 |
Men sit Folk gjorde han saare frugtbart og mægtigere end dets Modstandere.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. | 25 |
Disses Sind omskiftede han, saa at de hadede hans Folk og handlede træskelig imod hans Tjenere.
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. | 26 |
Han sendte Mose, sin Tjener, Aron, som han havde udvalgt.
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. | 27 |
De kundgjorde hans Tegns Ord iblandt dem og hans Undere i Kams Land.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. | 28 |
Han sendte Mørke og lod det blive mørkt, og de vare ikke genstridige imod hans Ord.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. | 29 |
Han vendte deres Vande om til Blod og dræbte deres Fisk.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. | 30 |
Deres Land vrimlede af Frøer lige indtil i deres Kongers Kamre.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. | 31 |
Han talte, saa kom der Utøj, Lus, over hele deres Landemærke.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. | 32 |
Han lod deres Regnbyger blive til Hagel, til Ildslue i deres Land.
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. | 33 |
Og han slog deres Vinstokke og deres Figentræer og sønderbrød Træerne inden deres Landemærke.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، | 34 |
Han talte, saa kom der Græshopper og Høskrækker, og der var ikke Tal paa dem.
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. | 35 |
Og de aade alle Urter i deres Land, og de aade Frugten paa deres Mark.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. | 36 |
Han slog og alt førstefødt i deres Land, Førstegrøden af al deres Kraft.
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. | 37 |
Men hine førte han ud med Sølv og Guld, og der var ingen skrøbelig iblandt deres Stammer.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. | 38 |
Ægypten blev glad, der de droge ud; thi Frygt for dem var falden paa det.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. | 39 |
Han udbredte en Sky til Skjul og en Ild til at lyse om Natten.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. | 40 |
De bade, saa lod han Vagtler komme og mættede dem med Himmelbrød.
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. | 41 |
Han oplod en Klippe, og der flød Vand, det løb igennem de tørre Steder som en Flod.
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. | 42 |
Thi han kom sit hellige Ord i Hu og sin Tjener Abraham.
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. | 43 |
Og han førte sit Folk ud med Glæde, sine udvalgte med Frydeskrig.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، | 44 |
Og han gav dem Hedningernes Lande; og de arvede, hvad Folkene havde haft Møje for,
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. | 45 |
paa det de skulde holde hans Skikke og bevare hans Love. Halleluja!