پەندەکانی سلێمان 7
| ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، | 1 |
Mein Sohn, behalte meine Reden! Bei dir verwahr, was ich dich heiße!
| ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. | 2 |
Bewahr dir meine Vorschriften, so wirst du leben, und meine Weisung wie den Augapfel!
| بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. | 3 |
Bind sie an deine Finger! Auf deines Herzens Tafel schreibe sie!
| بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» | 4 |
Zur Weisheit sprich: "Du bist mir Schwester", nenn Einsicht deine Freundin,
| بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. | 5 |
auf daß sie dich vor einem andere Weib bewahre, vor einer Fremden, die einschmeichelnd redet!
| لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، | 6 |
Durchs Fenster meines Hauses, durchs Gitter schaute ich hinaus.
| لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. | 7 |
Da sah ich einen Jüngling bei den noch Unerfahrenen, bemerkte bei den jungen Leuten einen Unvorsichtigen,
| لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، | 8 |
der auf der Gasse nahe einer Ecke ging und in der Richtung meines Hauses schritt
| لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. | 9 |
in Dämmerung, am Abende des Tags, in stiller Nachtzeit, in der Dunkelheit.
| ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. | 10 |
Da tritt auf einmal ihm das Weib entgegen im Dirnenanzug mit geschnürter Brust.
| (ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. | 11 |
Unruhig trieb sie sich herum; zu Hause hatten ihre Füße keine Ruhe.
| پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) | 12 |
Ein Schritt jetzt auf die Straße und auf den Markt ein Schritt; sie lauerte an jeder Ecke.
| گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: | 13 |
Jetzt hascht sie ihn, küßt ihn; mit frecher Miene redet sie ihn an:
| «قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، | 14 |
"Schlachtopfer darzubringen, lag mir ob; ich habe heute mein Gelübde nun entrichtet.
| بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. | 15 |
Deswegen bin ich ausgegangen, um dich zu suchen. Ich habe dich gefunden.
| نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، | 16 |
Mit Decken habe ich bedeckt mein Lager, mit buntem Linnen aus Ägypten.
| نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. | 17 |
Mit Myrrhen habe ich besprengt mein Lager, mit Aloë und Zimtgewürz.
| وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، | 18 |
So komm! Wir wollen bis zum Morgen an der Liebe uns berauschen, in Liebe uns genießen.
| چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. | 19 |
Der Mann ist nicht daheim; er zog auf Reisen in die Ferne.
| کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» | 20 |
Er nahm den Beutel samt dem Gelde mit sich; am Vollmondstag erst kehrt er wieder heim."
| بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. | 21 |
So bringt sie ihn herum durch ihr verführerisches Reden und reißt ihn fort durch ihre glatten Lippen.
| لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، | 22 |
Er folgt ihr nach, der Harmlose, gleich einem Stier, den man zur Schlachtbank führt, gleich einem Hund zum Stricke,
| هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. | 23 |
gleich einem Hirsch dahin, wo ihm ein Pfeil die Leber spaltet, gleich einem Vogel, der zur Schlinge eilt, und merkt es nicht, daß es sein Leben gilt.
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. | 24 |
Nun, Söhne, horcht auf mich! Auf meines Mundes Reden merket!
| با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، | 25 |
Laß nicht dein Herz zu ihren Wegen biegen! Verirr dich nicht auf ihre Steige!
| چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. | 26 |
Denn viel sind der Erschlagenen, die sie gefällt, und viele sind's, die sie gemordet.
