ئەیوب 4

1 ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە:

Then Eliphaz the Temanite answered, and said,

2 «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟

If a man tries to converse with thee, will thou be grieved? But who can withhold himself from speaking?

3 لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە.

Behold, thou have instructed many, and thou have strengthened the weak hands.

4 قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند.

Thy words have upheld him who was falling, and thou have made firm the feeble knees.

5 بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت.

But now it comes to thee, and thou faint. It touches thee, and thou are troubled.

6 ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟

Is not thy fear of God thy confidence, the integrity of thy ways thy hope?

7 «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟

Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?

8 وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن.

According as I have seen, those who plow iniquity, and sow trouble, reap the same.

9 بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن.

By the breath of God they perish, and by the blast of his anger they are consumed.

10 مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران.

The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.

11 شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن.

The old lion perishes for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered abroad.

12 «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست.

Now a thing was secretly brought to me, and my ear received a whisper of it.

13 لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە،

In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,

14 ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین.

fear came upon me, and trembling, which made all my bones to shake.

15 ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات.

Then a spirit passed before my face; the hair of my flesh stood up.

16 ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست:

It stood still, but I could not discern the appearance of it. A form was before my eyes. There was silence, and I heard a voice, saying,

17 ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟

Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his maker?

18 ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی،

Behold, he puts no trust in his servants, and he charges his agents with folly.

19 ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە.

How much more those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!

20 لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن.

Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.

21 ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“

Is not their tent-cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.