ئەیوب 28

1 زیو کانی هەیە و بۆ زێڕیش شوێنێک هەیە بۆ پاڵاوتنی.

Certo, per l'argento vi sono miniere e per l'oro luoghi dove esso si raffina.

2 ئاسن لە خۆڵ دەردەهێنرێت، مسیش لە توانەوەی بەرد.

Il ferro si cava dal suolo e la pietra fusa libera il rame.

3 مرۆڤ کۆتایی بە تاریکی دەهێنێت؛ لەناو تاریکی سێبەری مەرگ بۆ بەردی کانزایی دوورترین کون و کەلەبەرەکان دەپشکنن.

L'uomo pone un termine alle tenebre e fruga fino all'estremo limite le rocce nel buio più fondo.

4 کانێکی لێدا دوور لە خەڵکی، لە شوێنێکی لەبیرکراو لەلایەن ڕێبوارانەوە؛ شۆڕ کرانەوە و دوور لە خەڵکی جۆلانەیان پێکرا.

Forano pozzi lungi dall'abitato coloro che perdono l'uso dei piedi: pendono sospesi lontano dalla gente e vacillano.

5 زەوی ئەوەی کە نانی لێوە دەردەهێنرێت، لە ژێرەوە دەگۆڕدرێت بە چەشنی ئاگر؛

Una terra, da cui si trae pane, di sotto è sconvolta come dal fuoco.

6 بەردەکانی یاقووتی شینی تێدایە و لە خۆڵەکەیدا زێڕ هەیە.

Le sue pietre contengono zaffiri e oro la sua polvere.

7 ڕێگایەک کە مەلە گۆشتخۆرەکان پێی نازانن و چاوی هەڵۆ نایبینێت.

L'uccello rapace ne ignora il sentiero, non lo scorge neppure l'occhio dell'aquila,

8 ئاژەڵە دڕندەکان پێیدا نەڕۆیشتوون، شێر پێیدا تێنەپەڕیوە.

non battuto da bestie feroci, né mai attraversato dal leopardo.

9 مرۆڤ دەستدرێژی دەکاتە سەر بەرد، بنکەی چیاکان دەردەخات.

Contro la selce l'uomo porta la mano, sconvolge le montagne:

10 لە تاشەبەردەکان تونێل دەکات؛ چاوەکانی هەموو شتێکی گرانبەها دەبینێت.

nelle rocce scava gallerie e su quanto è prezioso posa l'occhio:

11 ئاودزی ڕووبارەکان دەپشکنێت و ئەوەی شاراوەیە دەیخاتە بەر ڕووناکی.

scandaglia il fondo dei fiumi e quel che vi è nascosto porta alla luce.

12 بەڵام دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟

Ma la sapienza da dove si trae? E il luogo dell'intelligenza dov'è?

13 مرۆڤ نرخەکەی نازانێت و لە خاکی زیندوواندا نادۆزرێتەوە.

L'uomo non ne conosce la via, essa non si trova sulla terra dei viventi.

14 قووڵایی ژێر زەوی دەڵێت: «لەناو مندا نییە،» دەریا دەڵێت: «لەلای من نییە.»

L'abisso dice: «Non è in me!» e il mare dice: «Neppure presso di me!».

15 دانایی نە زێڕی بێگەرد لە جیاتی دەدرێت و نە بە زیویش نرخەکەی دەکێشرێت.

Non si scambia con l'oro più scelto, né per comprarla si pesa l'argento.

16 نە بە زێڕی ئۆفیر و نە بە بەردی عاشقبەندی گرانبەها و نە بە یاقووتی شین دەکێشرێت.

Non si acquista con l'oro di Ofir, con il prezioso berillo o con lo zaffiro.

17 نە زێڕ و نە بلور هاوتایەتی، نە بە دەفرێکی زێڕی بێگەرد دەگۆڕدرێتەوە.

Non la pareggia l'oro e il cristallo, né si permuta con vasi di oro puro.

18 لە پاڵ ئەودا نە مەرجان و نە یەشب باسیان ناکرێت و نرخی دانایی لە یاقووت بەهادارترە.

Coralli e perle non meritano menzione, vale più scoprire la sapienza che le gemme.

19 یاقووتی زەردی کوش هاوتای نابێت و بە زێڕی بێگەرد ناکێشرێت.

Non la eguaglia il topazio d'Etiopia; con l'oro puro non si può scambiare a peso.

20 ئیتر دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟

Ma da dove viene la sapienza? E il luogo dell'intelligenza dov'è?

21 لەبەرچاوی هەموو زیندووێک شاراوەیە و لەبەرچاوی باڵندەکانی ئاسمان داپۆشراوە.

E' nascosta agli occhi di ogni vivente ed è ignota agli uccelli del cielo.

22 لەناوچوون و مردن دەڵێن: «بە گوێی خۆمان هەواڵی ئەومان بیست.»

L'abisso e la morte dicono: «Con gli orecchi ne udimmo la fama».

23 خودا ڕێگاکەی تێدەگات و ئەو شوێنەکەی پێ دەزانێت.

Dio solo ne conosce la via, lui solo sa dove si trovi,

24 لەبەر ئەوەی ئەو تەماشای ئەوپەڕی زەوی دەکات و هەموو ژێر ئاسمان دەبینێت.

perché volge lo sguardo fino alle estremità della terra, vede quanto è sotto la volta del cielo.

25 کاتێک کێشی بۆ با دروستکرد و ئاوەکانی بە پێوانە پێوا،

Quando diede al vento un peso e ordinò alle acque entro una misura,

26 کاتێک بۆ باران یاسای دانا و بۆ دەنگی هەورەتریشقەش ڕێگا،

quando impose una legge alla pioggia e una via al lampo dei tuoni;

27 ئەو کاتە دانایی بینی و باسی کرد، ئامادەی کرد و هەروەها تاقی کردەوە.

allora la vide e la misurò, la comprese e la scrutò appieno

28 بە مرۆڤی فەرموو: «بێگومان دانایی لە لەخواترسییەوەیە و لە خراپە لادانیش لە تێگەیشتنەوەیە.»

e disse all'uomo: «Ecco, temere Dio, questo è sapienza e schivare il male, questo è intelligenza».