ئەیوب 28

1 زیو کانی هەیە و بۆ زێڕیش شوێنێک هەیە بۆ پاڵاوتنی.

Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.

2 ئاسن لە خۆڵ دەردەهێنرێت، مسیش لە توانەوەی بەرد.

Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.

3 مرۆڤ کۆتایی بە تاریکی دەهێنێت؛ لەناو تاریکی سێبەری مەرگ بۆ بەردی کانزایی دوورترین کون و کەلەبەرەکان دەپشکنن.

Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.

4 کانێکی لێدا دوور لە خەڵکی، لە شوێنێکی لەبیرکراو لەلایەن ڕێبوارانەوە؛ شۆڕ کرانەوە و دوور لە خەڵکی جۆلانەیان پێکرا.

Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.

5 زەوی ئەوەی کە نانی لێوە دەردەهێنرێت، لە ژێرەوە دەگۆڕدرێت بە چەشنی ئاگر؛

Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.

6 بەردەکانی یاقووتی شینی تێدایە و لە خۆڵەکەیدا زێڕ هەیە.

Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.

7 ڕێگایەک کە مەلە گۆشتخۆرەکان پێی نازانن و چاوی هەڵۆ نایبینێت.

Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.

8 ئاژەڵە دڕندەکان پێیدا نەڕۆیشتوون، شێر پێیدا تێنەپەڕیوە.

De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.

9 مرۆڤ دەستدرێژی دەکاتە سەر بەرد، بنکەی چیاکان دەردەخات.

Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.

10 لە تاشەبەردەکان تونێل دەکات؛ چاوەکانی هەموو شتێکی گرانبەها دەبینێت.

Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.

11 ئاودزی ڕووبارەکان دەپشکنێت و ئەوەی شاراوەیە دەیخاتە بەر ڕووناکی.

Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.

12 بەڵام دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟

Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?

13 مرۆڤ نرخەکەی نازانێت و لە خاکی زیندوواندا نادۆزرێتەوە.

Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.

14 قووڵایی ژێر زەوی دەڵێت: «لەناو مندا نییە،» دەریا دەڵێت: «لەلای من نییە.»

Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.

15 دانایی نە زێڕی بێگەرد لە جیاتی دەدرێت و نە بە زیویش نرخەکەی دەکێشرێت.

Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.

16 نە بە زێڕی ئۆفیر و نە بە بەردی عاشقبەندی گرانبەها و نە بە یاقووتی شین دەکێشرێت.

Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.

17 نە زێڕ و نە بلور هاوتایەتی، نە بە دەفرێکی زێڕی بێگەرد دەگۆڕدرێتەوە.

Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.

18 لە پاڵ ئەودا نە مەرجان و نە یەشب باسیان ناکرێت و نرخی دانایی لە یاقووت بەهادارترە.

Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.

19 یاقووتی زەردی کوش هاوتای نابێت و بە زێڕی بێگەرد ناکێشرێت.

Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.

20 ئیتر دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟

Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?

21 لەبەرچاوی هەموو زیندووێک شاراوەیە و لەبەرچاوی باڵندەکانی ئاسمان داپۆشراوە.

Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.

22 لەناوچوون و مردن دەڵێن: «بە گوێی خۆمان هەواڵی ئەومان بیست.»

Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.

23 خودا ڕێگاکەی تێدەگات و ئەو شوێنەکەی پێ دەزانێت.

Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.

24 لەبەر ئەوەی ئەو تەماشای ئەوپەڕی زەوی دەکات و هەموو ژێر ئاسمان دەبینێت.

Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.

25 کاتێک کێشی بۆ با دروستکرد و ئاوەکانی بە پێوانە پێوا،

Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,

26 کاتێک بۆ باران یاسای دانا و بۆ دەنگی هەورەتریشقەش ڕێگا،

der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,

27 ئەو کاتە دانایی بینی و باسی کرد، ئامادەی کرد و هەروەها تاقی کردەوە.

da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.

28 بە مرۆڤی فەرموو: «بێگومان دانایی لە لەخواترسییەوەیە و لە خراپە لادانیش لە تێگەیشتنەوەیە.»

Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.