< ئەیوب 19 >

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: 1
Then Job answered and said,
«هەتا کەی گیانم ئازار دەدەن و بە قسە وردم دەکەن؟ 2
How long will you vex my soul, and destroy me with words? only know that the Lord has dealt with me thus.
ئەمە دەیەم جارە ڕیسوام دەکەن، بەبێ شەرمی هێرشتان کردە سەرم. 3
You speak against me; you do not feel for me, but bear hard upon me.
گریمان بە ڕاستی گومڕا بووم، گومڕاییەکەم بەسەر خۆم دەشکێتەوە. 4
Yes verily, I have erred in truth, (but the error abides with myself) in having spoken words which it was not right [to speak]; and my words err, and are unreasonable.
ئەگەر بەڕاستی ئێوە خۆتان لە من بە گەورەتر دادەنێن و شەرمەزارییەکەی من لە دژی خۆم بەکاردەهێنن، 5
But alas! for you magnify yourselves against me, and insult me with reproach.
ئەوا با لەلاتان زانراو بێت، خودا خۆی منی خوار کردووەتەوە و تۆڕەکەی بەدەورمدا ڕاکێشا. 6
Know then that it is the Lord that has troubled [me], and has raised his bulwark against me.
«هەرچەندە لەبەر ستەم هاوار دەکەم، بەڵام وەڵامم نادرێتەوە، هاوار دەهێنم، بەڵام دادپەروەری نییە. 7
Behold, I laugh at reproach; I will not speak: [or] I will cry out, but [there is] nowhere judgement.
ڕێی لێ گرتم و ناپەڕمەوە، تاریکی خستووەتە سەر ڕێڕەوم. 8
I am fenced round about, and can by no means escape: he has set darkness before my face.
شکۆمەندییەکەمی لێم داماڵی و تاجەکەی سەرمی لێکردەوە. 9
And he has stripped me of my glory, and has taken the crown from my head.
لە هەموو لایەکەوە منی ڕووخاند تاوەکو نەمێنم و هیوای منی وەک دار هەڵکەند. 10
He has torn me around about, and I am gone: and he has cut off my hope like a tree.
تووڕەیی خۆی بەسەرمدا داگیرساند و بە دوژمنی خۆی دانام. 11
And he has dreadfully handled me in anger, and has counted me for an enemy.
پەلاماردەرەکانی پێکەوە هاتن و سەنگەریان لە دژی من لێدا و لە دەوری چادرەکەم خۆیان دامەزراند. 12
His troops also came upon me with one accord, liars in wait compassed my ways.
«کەسوکاری منی لێم دوورخستەوە و ناسیاوەکانم لێم بوون بە بێگانە. 13
My brethren have stood aloof from me; they have recognised strangers [rather] than me: and my friends have become pitiless.
خزمەکانم وازیان لێ هێنام و ئەوانەی منیان ناسی لەبیریان کردم. 14
My nearest of kin have not acknowledged me, and they that knew my name, have forgotten me.
میوان و کارەکەرەکانم وەک بیانی دایاننام، وەک نامۆیەک مامەڵەم لەگەڵ دەکەن. 15
[As for] my household, and my maidservants, I was a stranger before them.
بانگی خزمەتکارەکەی خۆمم کرد بەڵام وەڵامی نەدایەوە، هەرچەندە بە دەمی خۆم لێی پاڕامەوە. 16
I called my servant, and he listened not; and my mouth entreated [him].
بۆنم ناخۆش بووە لەلای ژنەکەم و قێزەونم لەلای جگەرگۆشەکانم. 17
And I implored my wife, and earnestly entreated the sons of my concubines.
تەنانەت منداڵانیش سووکایەتییان پێکردم، کە هەستم، باسی من دەکەن. 18
But they rejected me for ever; whenever I rise up, they speak against me.
هەموو دۆستەکانم ڕقیان لێم بووەوە و ئەوانەی خۆشم دەویستن لە دژم هەڵگەڕانەوە. 19
They that saw me abhorred me: the very persons whom I had loved, rose up against me.
ئێسکم بە پێست و گۆشتمەوە نووساوە و بە خۆم و پووکمەوە دەرباز بووم. 20
My flesh is corrupt under my skin, and my bones are held in [my] teeth.
«بەزەییتان پێم بێتەوە، بەزەییتان پێم بێتەوە ئەی هاوڕێیان، چونکە دەستی خودا لێی داوم. 21
Pity me, pity me, O friends; for it is the hand of the Lord that has touched me.
بۆچی ئێوەش وەک خودا ڕاوم دەنێن؟ لە گۆشتم تێر نابن؟ 22
Therefore do you persecute me as also the Lord [does], and are not satisfied with my flesh?
«خۆزگە وشەکانم دەنووسرانەوە، خۆزگە لەناو تۆمارێکدا وێنەیان دەکێشرا، 23
For oh that my words were written, and that they were recorded in a book forever,
خۆزگە بە پێنووسی ئاسن لەسەر قورقوشم دەنووسران یان بۆ هەتاهەتایە لەسەر بەرد هەڵدەکۆڵران. 24
with an iron pen and lead, or graven in the rocks!
بەڵام من زانیم ئەوەی کە دەمکڕێتەوە زیندووە و لە کۆتاییدا لەسەر زەوی ڕاست دەبێتەوە. 25
For I know that he is eternal who is about to deliver me,
پاش ئەوەی ئەم پێستەم لەناودەچێت، هەر لە جەستەی خۆم خودا دەبینم. 26
[and] to raise up upon the earth my skin that endures these [sufferings]: for these things have been accomplished to me of the Lord;
ئەوەی من بۆ خۆم دەیبینم و چاوەکانم تەماشا دەکەن، نەک یەکێکی دیکە، لە ناخمەوە تامەزرۆی ئەوەم! 27
which I am conscious of in myself, which mine eye has seen, and not another, but all have been fulfilled to me in [my] bosom.
«ئەگەر ئێوە دەڵێن:”چەند ڕاوی دەنێین، چونکە ڕەگی کێشەکە لەلای ئەوە،“ 28
But if you shall also say, What shall we say before him, and [so] find the root of the matter in him?
لە خۆتان بترسن لە ڕووی شمشێر، چونکە تووڕەیی سزای شمشێر دەهێنێت، ئیتر دەزانن کە دادوەری هەیە.» 29
Do you also beware of deceit: for wrath will come upon transgressors; and then shall they know where their substance is.

< ئەیوب 19 >