ئەیوب 11

1 چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

Then answered Zophar the Na'amathite, and said.

2 «ئایا ئەم هەموو قسانە شایانی وەڵام نین، یاخود پیاوی زۆربڵێ ئەستۆپاک دەبێت؟

Shall a multitude of words not be answered? and is it so that a man full of talk shall be deemed in the right?

3 ئایا قسە پووچەکانت خەڵکی بێدەنگ دەکات، یان گاڵتە دەکەیت و کەس نییە شەرمەزارت بکات؟

Thy inventions are to bring men to silence; and when thou utterest thy mocking no one is to cause thee to feel abashed!

4 بە خودا دەڵێیت”باوەڕم بێگەردە و من لەبەرچاوی تۆدا پاکم،“

For thou hast said [to God], My doctrine is pure, and I am become clean in thy eyes.

5 بەڵام خۆزگە خودا دەدوا و لێوەکانی بەرامبەر بە تۆ دەکردەوە و

But oh that God would but speak, and open his lips against thee;

6 نهێنییەکانی دانایی بۆت ئاشکرا دەکرد، چونکە دانایی لایەکی ئاشکرا و لایەکی شاردراوەشی هەیە، جا دەتزانی کە خودا لە تاوانەکەی خۆت کەمتر سزای داویت.

And that he would declare unto thee the secrets of wisdom; for it is double to that which is really in our possession: and thou wouldst experience that God overlooketh unto thee much of thy iniquity.

7 «ئایا دەتوانیت لە نهێنییەکانی خودا بگەیت؟ ئایا دەتوانیت بگەیتە سنووری خودای هەرە بەتوانا؟

Canst thou find out the experience of God? or canst thou find [the way] unto the utmost limit of the Almighty?

8 ئەو لە ئاسمان بەرزترە، ئیتر تۆ چی دەکەیت، لە جیهانی مردووان قووڵترە، ئیتر تۆ چی دەزانیت؟ (Sheol h7585)

It is as high as heaven; what canst thou effect? it is deeper than the nether world; what canst thou know? (Sheol h7585)

9 پێوانەکەی لە زەوی درێژترە و لە دەریاش پانترە.

Longer than the earth is its measure, and broader than the sea.

10 «ئەگەر هات و تۆی خستە بەندیخانەوە و تۆی بردە دادگا، کێ ڕێی لێ دەگرێت؟

If he pass by, and surrender [one to suffering], and call together an assembly, who can hinder him?

11 بێگومان ئەو دەزانێت خراپەکاران کێن و خراپەکاری دەبینێت، وا دەزانیت ئاگای لێ نییە؟

For he knoweth the men of vanity: he seeth the wrong-doer and him who considereth not;

12 بەڵام پیاوێکی بێ ئەقڵ نابێتە تێگەیشتوو هەتا جاشکی کەرەکێوی وەک مرۆڤ لەدایک نەبێت.

And the heartless who acquireth intelligence, and him who is [like] the colt of the wild ass who is transformed into a man.

13 «ئەگەر تۆ دڵی خۆت ئامادە بکەیت و دەستی خۆتی بۆ پان بکەیتەوە،

If thou truly direct [aright] thy heart, and spread out thy hands toward him: —

14 ئەگەر ئەو خراپەیەی لەناو دەستتە دووری بخەیتەوە و نەهێڵیت ستەم لەناو چادرەکەت نیشتەجێ بێت،

If wrong be in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.

15 ئەو کاتە بەبێ کەموکوڕی شەرم ناکەیت و چەسپاو دەبیت و ناترسیت.

For then canst thou lift up thy face free from blemish: yea, thou wilt stand steadfast, and needest not to fear;

16 چەرمەسەری لەبیر دەکەیت و وەک ئاوێکی تێپەڕیو یادی دەکەیتەوە.

Because thou wilt truly forget thy trouble, and as a waterflood that is passed away wilt thou remember it;

17 ژیانت لە نیوەڕۆ ڕۆشنتر دەبێت و تاریکی وەک ڕووناکی بەیانی لێدێت.

And brighter than the noon of day will thy earthly existence arise; and thy obscurity will be like thy morning.

18 دڵنیا دەبیت، چونکە ئومێدت هەیە، دەوروبەرەکەت دەپشکنیت و بە ئاسوودەییەوە پشوو دەدەیت.

And thou wilt feel trust, because there is hope: yea, thou wilt search about carefully, and thou wilt lie down in safety.

19 خۆت مات دەکەیت و کەس نییە هەراسانت بکات و زۆر کەس لە ڕووی تۆ دەپاڕێنەوە.

Also thou wilt stretch thyself out [to rest], with none to make thee afraid; and many will entreat thy favor.

20 بەڵام چاوی بەدکاران کوێر دەبن و پەناگا نامێنێت بۆ دەربازبوون؛ ئاواتیان ڕۆح سپاردنە.»

But the eyes of the wicked shall fail, and the means of escape will vanish from them, and their [sole] hope shall be the breathing out of their soul.