잠언 19
1 성실히 행하는 가난한 자는 입술이 패려하고 미련한 자보다 나으니라
Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
2 지식 없는 소원은 선치 못하고 발이 급한 사람은 그릇하느니라
Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
3 사람이 미련하므로 자기 길을 굽게 하고 마음으로 여호와를 원망하느니라
Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
4 재물은 많은 친구를 더하게 하나 가난한즉 친구가 끊어지느니라
Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
5 거짓 증인은 벌을 면치 못할 것이요 거짓말을 내는 자도 피치 못하리라
Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
6 너그러운 사람에게는 은혜를 구하는 자가 많고 선물을 주기를 좋아하는 자에게는 사람마다 친구가 되느니라
Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
7 가난한 자는 그 형제들에게도 미움을 받거든 하물며 친구야 그를 멀리 아니하겠느냐 따라가며 말하려 할지라도 그들이 없어졌으리라
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
8 지혜를 얻는 자는 자기 영혼을 사랑하고 명철을 지키는 자는 복을 얻느니라
Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
9 거짓 증인은 벌을 면치 못할 것이요 거짓말을 내는 자는 망할 것이니라
Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
10 미련한 자가 사치하는 것이 적당치 못하거든 하물며 종이 방백을 다스림이랴
Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
11 노하기를 더디하는 것이 사람의 슬기요 허물을 용서하는 것이 자기의 영광이니라
Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
12 왕의 노함은 사자의 부르짖음 같고 그의 은택은 풀 위에 이슬 같으니라
Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
13 미련한 아들은 그 아비의 재앙이요 다투는 아내는 이어 떨어지는 물방울이니라
Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
14 집과 재물은 조상에게서 상속하거니와 슬기로운 아내는 여호와께로서 말미암느니라
Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
15 게으름이 사람으로 깊이 잠들게 하나니 해태한 사람은 주릴 것이니라
Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
16 계명을 지키는 자는 자기의 영혼을 지키거니와 그 행실을 삼가지 아니하는 자는 죽으리라
Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
17 가난한 자를 불쌍히 여기는 것은 여호와께 꾸이는 것이니 그 선행을 갚아 주시리라
Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
18 네가 네 아들에게 소망이 있은즉 그를 징계하고 죽일 마음은 두지 말지니라
Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
19 노하기를 맹렬히 하는 자는 벌을 받을 것이라 네가 그를 건져 주면 다시 건져 주게 되리라
Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
20 너는 권고를 들으며 훈계를 받으라 그리하면 네가 필경은 지혜롭게 되리라
Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
21 사람의 마음에는 많은 계획이 있어도 오직 여호와의 뜻이 완전히 서리라
Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
22 사람은 그 인자함으로 남에게 사모함을 받느니라 가난한 자는 거짓말하는 자보다 나으니라
Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
23 여호와를 경외하는 것은 사람으로 생명에 이르게 하는 것이라 경외하는 자는 족하게 지내고 재앙을 만나지 아니하느니라
Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
24 게으른 자는 그 손을 그릇에 넣고도 입으로 올리기를 괴로워하느니라
Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
25 거만한 자를 때리라 그리하면 어리석은 자도 경성하리라 명철한 자를 견책하라 그리하면 그가 지식을 얻으리라
Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
26 아비를 구박하고 어미를 쫓아 내는 자는 부끄러움을 끼치며 능욕을 부르는 자식이니라
Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
27 내 아들아 지식의 말씀에서 떠나게 하는 교훈을 듣지 말지니라
Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
28 망령된 증인은 공의를 업신여기고 악인의 입은 죄악을 삼키느니라
Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
29 심판은 거만한 자를 위하여 예비된 것이요 채찍은 어리석은 자의 등을 위하여 예비된 것이니라
Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
