Mani'zanti Mofo Nanekee 9
1 Knare antahi'zamo'a mago a'kna hu'neankino noma'a negino, 7ni'a noma azeri oti zafa antreno eriso'e nehie.
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 Hagi ana a'mo'a ra ne'za retro nehuno, waini tina tro huno nenteno, ne'zama ante trara retro hunte'ne.
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 Ana huteno eri'za a'ne'a, vahe ome kehihogu hunezamanteno, agra rankumapina marerisga hunereti ke'zana atino,
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 tamagi omane vahe'motane refakoma hutama kezampima atupa'ma hu'nesamota,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 rukrehe huta nagrite etma ne'zana eme neneta, waini tima tro'ma hunte'noana eme neho.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Hagi neginagi kavukava'ma nehanazana netrenka nomanizanka'a agafa hunka erintese nehunka knare antahintahizana rempi hunka nentahinka anazana hunka vuo.
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Azanava kema hu vahe'mofoma azeri fatgoma hananana, kema asamisana kegura huhaviza hugantegahie. Kefo avu'ava'ma nehanimofo azeri fatgo hu kema hananana, ana kegura kiza zokago ke hugantegahie.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Ana hu'negu azanava ke'ma nehia vahera azeri fatgo osuo, avesra hugantegahie. Ama' antahi'zane vahe'ma azeri fatgoma hanankeno'a, avesigantegahie.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Ama' antahintahine vahe avumrora nentegeno mago'ane antahintahifina, ama huno manino. Fatgo avu'ava zane ne' rempi hunemigeno antahintahi'afina mago'ane antahi'zana erino.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 Ramofoma koro'ma hunteno agorga'ama mani'zamo'a, knare antahi'zamofo agafa me'ne. Ruotage'ma Hu'nemofo kagra antahi ama'ma hananana, ama' antahi'za erigahane.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Na'ankure knare antahi'zamo'a huno, nagriteti za'zakna nemaninka mago'ane rama'a kafu manigahane hu'ne.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Kagrama ama' antahizama erisanana, knare antahi'zamo'a, mizama'a kamigahie. Kagrama kiza zokagoma huntesanana kagra'a haviza hugahane.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Neginagi avu'ava'ma hu'zamo'a mago a'mo rankege nehiankna hu'neankino, ke antahi'zama'a omanegeno, antahintahizana agripina omane'ne.
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 Agrira noma'amo'a rankumamofona mesga huno me'negeno kahama'are manineno,
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 zamagra'a erizante'ma vu fatgo hu'za kante'ma agatere'za vu'za e'zama haza vahekura, kezatino,
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 atrenke'za zamagi omne vahe'mo'za rukrahe hu'za eho, nehuno refko hu'zama ke ama' osu'naza vahe'mokizmigura kea nehie.
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 Kumzafama ase'nana timo'a knare haga hugahie. Hagi ne'zama kagragu oku'ama ne'nana ne'zamo'a haga hugahie.
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
