Mani'zanti Mofo Nanekee 2
1 Mofavre'nimoke, Nagri kema antahinka kasegenima eri kagu'afi nentenka,
Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
2 knare antahintahire kagesa neminka, kagu tumokareti hunka ama' antahi'zana e'nerinka,
so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
3 kagrama knare'zane havizanema refko hu antahintahigu'ene, ama' antahizanku'ma kezama netinka,
ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
4 silvagu'ma hiankna hunka knare antahizankura nehakrenka, marerisa zantami frakinte'nea zanku hakreankna hunka hakresunka,
leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
5 Ra Anumzamofoma kore hunteno agoragama manizana keama nehunka, Anumzamofo antahi'zana hakrenka erifore hugahane.
då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
6 Na'ankure Ra Anumzamo'a knare antahiza neramigeno, Agri agipinti antahi'zane, antahi ama'ma huzamofo kea ne-e.
For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
7 Fatgo vahe'mofona knare antahiza ante avitenenteno, makazampima mani fatgoma huno mania vahe'mofona, Agra hanko zamigna nehie.
Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,
8 Na'ankure Agrake fatgo vahe'mokizmia kama vano hu'zazmifina kegava nehuno, zamagu tumoteti hu'za amage'ma antaza nagara kavu'za zamifina zamagu nevazie.
med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.
9 Ana nehunka fatgo avu'avazane, fatgo huno ke refkohu avu'ava ene, maka vahe'ma mago avamente avu'ava'ma hunte'zana antahi ankeregahane.
Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.
10 Na'ankure knare antahintahimo kagu'afi unefrenigeno, antahi'zamo'a, kazeri muse hugahie.
For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,
11 Knare antahizamo'a kva hugante'nenigeno, ama' antahintahimo'a kaguvazigahie.
yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg
12 Knare antahizamo'a kefo avu'avaza'ma nehu'za, akrehe krehe zmageru'ma neraza vahepintira, kaza huno kagu'vazigahie.
og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,
13 Iza'o fatgo avu'avamofo kama atremo'a, hani avu'avamofo kampi nevie.
dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,
14 Iza'o knare osu avu'ava'ma musema huno nehuno, akrehe krehe kefo avu'avazankuma muse nehimo'a,
dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,
15 kama vu'zama'amo fatgo osu'neankino, havige vahe manine.
dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -
16 Arumofo a'mo monko'za huno vano nehania a'mo, nagrane eno huno kazeri savri hu'naku hanianagi, ana knare antahintahi'zamo'a kahokeno kaguvazigahie.
Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,
17 Ana a'mo nevena netreno, kahefazniare Anumzamofo avure'ma huhagerafina'a huvempa kea amefi hunemie.
som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.
18 Na'ankure ana a'mofo nompima ufre'sanana, fri vahe'mokizmi kumate vu'nea kampi vugahane.
For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
19 Agrite'ma vimo'a eteno omeno, knare asimu eri kana onkegahie.
Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
20 E'ina hu'negu knare vahe'mo'ma nevia kante nevunka, fatgo avu'ava'ma nehia vahe'mofo kante vugahane.
Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;
21 Na'ankure hazenkezmi omane vahe'mo'za ana moparera nemani'nesage'za, maka zampima mani fatgoma nehaza vahe'mo'za ana mopare manigahaze.
for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,
22 Hianagi kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmia ana mopafintira zamazu hunetreno, fatgoma hu'za omanisaza vahera zamahe fanane hugahie.
men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.
