Nehemaia 4

1 Hanki tagrama Jerusalemi rankuma'mofo kegina ete azeri otuna zamofo nanekema Sameria kazigama kvama hu'nea ne' Senbalati'ma nentahino'a, tusi arimpa aheneranteno, Jiu vahe'mota ki'za zokago ke hurante'ne.

Då no Sanballat høyrde gjete at me dreiv på og bygde på muren, vart han brennande harm og fælt sinna. Han spotta jødarne,

2 Agra eri'za vahe zamavufine, Sameria sondia vahe'mokizmi zamavufina amanage hu'ne, Zamagra hanavezmima omne Jiu vahe'mo'za na'a nehaze? Zamagrama antahi'zana kuma kegina eri so'e hugahune hu'za nehazafi? Zamagra ana maka ofa Kresramana vunaku nehazafi? Zamagra magoke zage ferupina, kegina huvagare'za nehazafi? Tevemo'ma te fragu vazirami'nea haveramina inankna hu'za eri'za kuma kegina eri so'e hunakura nehaze?

og tala soleis til brørne sine og til stridsfolket i Samaria: «Kva er det desse visne jødarne driv på med? Skal dei hava lov til sovore? Skal dei få ofra? Kann henda dei vil få arbeidet ferdigt i dag! Kann henda dei vil blåsa liv i steinarne frå dei forbrende røysarne!»

3 Anankema nehigeno'a, Amoni vahepinti ne' Tobia'a Senbalati tava'onte oti'neno amanage hu'ne, Zamagra na'a tro nehazafi keho, afi kramo'ma ana keginare'ma takau resiana have keginazamia renafe hutregahie!

Ammoniten Tobia, som stod jamsides med honom, sagde: «Lat deim byggja so mykje dei vil. Berre ein rev hoppar uppå, kjem han til å riva ned heile steinmuren!»

4 Hanki anankema hazama nentahi'na, amanage hu'na nunamuna hu'noe, Anumzantimoka nunamuntia antahiramio. Na'ankure ama vahe'mo'za tagrikura ki'za zokago ke hunerantaze. E'ina hu'negu atregeno ana nanekemo'a zamagri'a zamavufare fore hino. Ana hanige'za ha' vahe'zamimo'za ha' eme huzamante'za zamavareza ru moparega kina ome huzamanteho.

«Høyr, vår Gud, kor me er til spott og spe! Lat hædingi deira koma attende på deira eige hovud og gjev deim til plundring i eit land der dei lyt vera fangar!

5 Havi avu'ava'ma hu'za kumi'ma hu'naza zana keamnea nosunka kumi'zamia eri atreozmanto. Na'ankure keginama nehaza vahe'mokizmi zamavufina, zamagra kiza zokago ke hunerante'za Kagrira kazeri krimpa nehaze.

Løyn ikkje misgjerningi deira! Lat ikkje syndi deira verta utstroki for di åsyn, av di dei hev krenkt deg medan byggjarane høyrde på det!»

6 Hanki ana nunamuma hutogeta, maka'mota tagu'areti huta hanavetita eri'zana erita, kankamuna rehiza huvaga ronkeno kuma keginamo'a marerino amu'nompi vu'ne. Na'ankure mika vahe'mota mago tarimpa huta eri'za eri antahintahi huteta ana eri'zana eri'none.

Me bygde på muren, og heile muren vart gjort ferdig upp til halve høgdi. Og folket hadde godt mod på arbeidet.

7 Hianagi Senbalati'ma Tobia'ma Arapu vahe'mo'zane Amoni vahemozane, Asdoti vahe'ma antahizama Jerusalemi kuma keginama kazigazi huta erita nevuna nanekene, kuma keginamofo ne'onse kankamuma rehiza'ma nehuna nanekema nentahi'za, tusi zamarimpa aherante'naze.

Men då Sanballat og Tobia og arabararne og ammonitarne og asdoditarne høyrde at murarne i Jerusalem heldt på å heilna og rivnorne tok til å teppast, då vart dei brennande harme.

8 Ana nehu'za zamagra Jerusalemi kumate naga ha' eme hunerante'za, eri'zama e'neruna eri'za eri haviza hunaku kea retro hu'naze.

Dei lagde seg i hop alle saman um å koma og strida mot Jerusalem og gjera ugreida for folket.

9 Ana hu'neanagi tagra Anumzantimofontega nunamuna nehuta, kegavama hu vahera huzamantonke'za feru'ene kenage'enena ha'ma eme hurante zankura kegava hu'naze.

Då bad me til vår Gud. Og me sette vaktpostar natt og dag til vern mot deim.

10 Hianagi Jiu vahe'mo'za amanage hu'za nehaze, eri'za vahe'mokizmi hankavemo'a hago vagare'za hie. Ana higeno fragu vaziramino'ma hihima hu'nea haveramina rama'a me'neankita eri'zana eri vaga oregahune.

Men jødarne sagde: «Magti tryt hjå arbeidsfolket, og grushaugane er for store; me orkar ikkje byggja på muren!»

11 Ha' vahetimo'za amanage hu'naze, Jiu vahe'mo'za tagrira ke'za antahi'za osu'nesageta, ame huta vuta ha' ome huzamanteta zamahe vaga resanunkeno, ana eri'zamo'a amne zankna hugahie.

Og fiendarne våre sagde: «Inkje skal dei gå og inkje skal dei sjå fyrr me kjem midt uppi flokken og høgg deim ned og soleis gjer ende på arbeidet.»

12 Hanki ana vahe'mokizmi tva'onte'ma nemaniza Jiu vahe'mo'za 10ni'a zupa naza agatere'za eme tasami'za, maka asoparegati hara eme huranteke nehaze.

Og jødarne som budde nær deim, kom frå alle kantar og sagde med oss vel ti gonger: «De lyt koma attende til oss.»

13 Anagema hazage'na mago'a vahera huzamantoge'za vu'za, keginamo'ma urami'nea kaziga ome kegava nehazage'na, mago'a vahera huzmantoge'za kankamuma maneterema hu'nere bainati kazitamine, karugru kevene, ati kevene eri'ne'za nagate nagate otitere hu'naze.

Då fylkte eg folket i lægderne bak muren, på dei opne plassarne; fylkte deim kvar ættgrein for seg med sine sverd og med spjot og med bogar.

14 Ana'ma hutoge'za veamo'zama koro'ma hazazama nezamage'na, kva vahe'ene eri'za vahe'ene ana maka vahetamina amanage hu'na zamasami'noe, tamagra ha' vahekura korora osiho. Ra Anumzana hankavenentake huno marerisa Anumza mani'neanki tamagera okanita, tamafuhe'inku'ene ne' mofavre tamigu'ene mofa'nane tamigu'ene a'nane tamigu'ene nonkuma tamigu'ene tamagesa nentahita korora osu hankavetita hara hiho.

Eg mynstra deim, gjekk so fram og tala til dei adelborne og formennerne og til hitt folket: «Ver ikkje rædde deim! Tenk på Herren, den store og skræmelege, og strid for brørne dykkar, for sønerne og døtterne dykkar, for konorne dykkar og for heimarne dykkar.»

15 Hanki ha' vahetimo'zama ha'ma eme hurante kema anakiza nanekema tagrama antahuna nanekea zamagra antahi'naze. Hianagi ha'ma eme hurante nanekema anaki'nazana Ra Anumzamo zamazeri havia higeno hara eme huorantazageta, mago'magomota kegina hu eri'zantirera vu'none.

Då fiendarne våre fekk spurt at me hadde full greida på det, og at Gud soleis hadde gjort rådi deira um inkje, so kunde me alle ganga attende til muren kvar til sitt arbeid.

16 Hagi ana knareti agafa huta, amu'nompinti vahera refko hunke'za mago'amo'za kegina eri'zana eri'naze. Hige'za mago'amo'za atine kevene zamimizare'ma nentaniza ha' kukenane, hankone zamazampina eri'ne'za oti'za kegava hu'naze. Hagi ana nehazage'za, erizante'ma ugota hu'za kegavama nehaza vahe'mo'zane ana maka Juda vahe'ma keginama nehaza vahe'mokizmi zamefi otitere hu'naze.

Men frå den dagen dreiv berre helvti av drengjarne mine på med arbeidet; andre helvti stod væpna med spjot, med skjoldar, bogar og brynjor. Hovdingarne stod attanfor heile Judas hus.

17 Hagi keginama haza vahe'mo'za mago kaziga zamazanteti eri'za eneri'za, mago kaziga zamazampina ha'za eri'naze.

Dei som bygde på muren og dei som leste på seg og bar byrdor, med eine handi gjorde dei arbeidet, med hi heldt dei verja.

18 Ana nehu'za eri'zama eri'za vahe'mo'za bainati kazina atrazageno zamasoparega urami'nege'za eri'zana eri'naze. Hianagi paziveteti'ma ufema neraza vahe'mo'za nagrane mani'naze.

Kvar byggjar spente sverd um seg, og dei bygde medan hornblåsaren stod jamsides med meg.

19 Anama hutazage'na kva vahe'tamine ugotama huzmante'naza kva vahetamine mago'a vahetaminena amanage hu'na zamasami'noe, Kegina hu za'za huta vahera afete umani emani huneta eri'zana enerune.

Og eg sagde til dei adelborne og formennerne og til hitt folket: «Arbeidet er stort og vidsveimt; og me er spreidde på muren langt frå kvarandre.

20 E'ina hu'negu ina knare'ma ufenkrafama antahisutma, ame hutma nagra mani'nore eme eri tru hiho. Anumzantimo'a tagritega anteno ha' vahetia hara huzamantegahie.

Der de høyrer hornet ljoda, dit skal de samla dykk til oss. Vår Gud vil strida for oss.»

21 Hagi anagema hutogeta mika zupa nanteranteti'ma vuno kinagama monafima hanafi'mo'ma ehanatia knare'ma vigeta, kegina eri'zama erita vu'nonana vahera amu'nompinti refko hu'neta mago'amo'za karugru kevea zamazampi eri'ne'za kva nehazageta, mago'amota kuma kegina eri'zana eri'none.

So dreiv me då på med arbeidet, medan helvti av folket heldt spjoti, frå morgonroden rann til stjernorne synte seg.

22 Hanki ana zupa mago'ene amanage hu'na vahera zamasami'noe, Eri'zama eri vagama resutma mago mago vahe'moka eri'za vahekane Jerusalemi kumara atreta megi'a ovuta, agu'afi mani'neta kenagera kegava huneranteta, msama hanigeta kuma kegina eri'zana erigahaze.

Samstundes baud eg folket: «Kvar og ein med sin dreng skal vera med natti inne i Jerusalem, so me kann hava deim til vakt um natti og til arbeid um dagen.»

23 Hagi ana knafina nagrane nafuhe'zane nagri eri'za vahe'mo'zane nagri'ma kvama hunenantaza vahe'mo'zanena kukenatia hate otre'none. Makamota ha'zana tazampi me'negeta otreta, tinteganema vunana tazampinke me'negeta vu'no'ne.

Korkje eg eller frendarne mine eller drengjerne eller vaktmennerne mine, kom or klædi. Våpni var for kvar og ein likso umissande som vatn.