Zosua 7
1 Hagi kuma'ma eri havizama hanafintira mago'zana e'oritfa hiho huno Ra Anumzamo'a Israeli nagara zmasami'neana, zamagra Agri kea eritre'za amagera onte'naze. Juda naga nofipinti nera Akanina Kami kasentegeno, Kamina Zimri kasentegeno, Zimrina Zera kasentegeno hu'nea ne'mo Ra Anumzamo'ma Israeli nagara e'oriho huno'ma hunagru'ma huzmante'nea zana e'rinegeno Ra Anumzamo'a Israeli vahera tusi arimpa ahezmante'ne.
Men Israels-sønerne for ikkje ærleg åt med det som var vigt til Herren. Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, tok noko av det vigde. Då vart Herren brennande harm på Israels-sønerne.
2 Hagi Jerikoma mani'nazareti Josua'a mago'a vahera huzmantege'za Ai kumate vu'naze. Ana kumara Bet-aven kuma tavaonte, Betel kumamofo zage hanati kaziga me'negeno, amanage huno huzmante'ne, frakita vuta ana kumara ome afureta keho. Hige'za kema hiaza hu'za Ai kumara ome afure'za ke'naze.
Frå Jeriko sende Josva nokre menner til Aj, som ligg tett innmed Bet-Aven, austanfor Betel, og sagde til deim: «Far upp og njosna i landet!» So for mennerne upp og njosna i Aj.
3 Hanki ana vahe'mo'za vute'za eza Josuana amanage hu'za eme asmi'naze, rama'a vahera zamatrege'za Ai kumate vahera hara ome huozamanteho. Na'ankure rama'a vahera omani'nazanki, ana maka vahera huzmantenka zamazeri amuhoa osunka, 2 tauseni'o 3 tauseni'a vahe'naza huzmantege'za vu'za hara ome huzmanteho.
Og då dei kom attende til Josva, sagde dei med honom: «Lat ikkje alt folket fara der upp! Send tvo, tri tusund mann, so tek dei Aj! Du treng ikkje umaka heile heren dit; for dei er ikkje mange.»
4 Anante 3 tauseni'a vahe naza mareriza Ai kumate vahera hara ome huzmante'naze. Hianagi Ai kumate vahe'mo'za Israeli vahera zamahe'za zamagene rage'za fre'za e'naze.
So for um lag tri tusund mann av heren der upp; men dei rømde for Aj-mennerne,
5 Ai vahe'mo'zama Israeli vahe'ma zamagenema re'nazana, Ai rankumamofo kahanteti agafa hute'za, zamagene re'za agonaregati urami'za havema nefragazare urami'naze. Ana zupa 36si'a Israeli vahera zamahe frizageno Israeli naga'mo'za tusi'a koro hu'naze.
og Aj-mennerne slo i hel um lag seks og tretti av deim, og sette so etter deim frå porten til steinbrotet, og hogg deim ned i bakkarne. Då kolna Israels-sønerne all igjenom, og vart som dei var numne.
6 Josua'a ana zanku antahintahi hakare nehuno, kukena'a tagato nehuno, Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimofo avuga avugosaregati umseno mani'negeno kinaga se'ne. Hagi miko Israeli kva vahe'mo'za Josua'ma hiaza nehu'za zamagra zamanunte kugusopa eri'za nefre'za, Josua'ene zmasunku nehu'za mani'nageno vuno kinga se'ne.
Og Josva reiv sund klædi sine og låg på kne framfor Herrens kista alt til kvelds, både han og styresmennerne i Israel, og dei strådde mold på hovudi sine.
7 Hanki anante Josua'a amanage hu'ne, Hanavenentake Ra Anumzamoka kagra Jodani timofo kama kaziga Amori vahe'mo'za tazeri haviza hanazegu tavrenka e'nampi? Tagrama timofo kantu kazigama manisune hutama hu'nontegama manusina, amanahu zana forera osigeta knare huta manusine.
Og Josva sagde: «Herre, min Gud, kvi førde du dette folket yver Jordan, når du vilde gjeva oss i henderne på amoritarne, so dei skulde tyna oss? Gjev me heller hadde vorte buande på hi sida Jordan!
8 Israeli sondia vahe'mo'za ha' vahezmimofo zamagoro rukrahe hu'zma atre'za fre'za azanki, nagra na'ane hu'na Ra Anumzamoka hugahue?
Å kjære Herre min, kva skal eg segja no, når Israel hev snutt ryggen til fienden?
9 Hanki Kenani vahe'mo'zane ama ana mopafima nemaniza vahe'mo'za ama anazamofo kema nentahi'za tagrira tavazagikagi'za tahe fanane hanageno, ama mopafina tagia omanegahie. Hanki kagri rankagima huhavizama osnagura kagra na'a hugahane?
Når kananitarne og alle andre som bur her i landet, fær høyra dette, so kjem dei til å kringsetja oss og rydja namnet vårt ut or verdi, og kva vil du då gjera med ditt store namn?»
10 Higeno Ra Anumzamo'a Josuana amanage huno asami'ne, Na'a higenka mopafina kavugosaregatira masetenka mani'nane, otio.
Då sagde Herren til Josva: «Statt upp! Kvi ligg du her på kne?
11 Hanki kotazana ko huvempa hu'na, Jeriko kumapima me'nea zantamina nagrike zanki maka eri havizama hiho hu'na huhagerafi huvempa kema hu'noana, Israeli naga'mo'za keni'a rutagre'za kumi hu'naze. Zamagra mago'azana musufase'za, zamagra'a fenozampi erinte havia hu'naze.
Israel hev synda! Dei hev brote det bodet eg lagde på deim, og teke av det som var vigt, og stole det og dult det burt, og gøymt det millom sine eigne ting.
12 E'ina hu'negu Israeli naga'mo'za oti hanaveti'ne'za ha' vahe'zaminena hara osu'za, rukrahe hu'za ha' vahe'zmi koro fre'naze. Hanki eri haviza hiho hu'nama hunagru'ma huramante'noa zantamima erihavizama osnazana, Nagra tamagranena omanitfa hugahue.
No kann dei ikkje Israels-sønerne standa seg mot fienden, men lyt snu ryggen til deim; for dei er sjølve vigde til ulukka. Kvittar de dykk ikkje med det som er vigt, so vil eg ikkje vera med dykk lenger.
13 Otinka Israeli vahera zamazeri agru nehunka zamasamio, zamagra'a zamazeri agru hiho. Na'ankure okina Ra Anumzamo'na tamagrane eme keaga hugahie. Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamo'na amanage nehue, maka eri havizama hiho hu'noa zantamina eri'za e'naze. E'ina hu'negu tamagra ana zantamina eritre hana hutetage ha' vahetamia hara hu zamagateregahaze.
Statt no upp! Lat folket helga seg, og seg til deim: «Helga dykk til morgons! For so segjer Herren, Israels Gud: Det er noko vigt hjå deg, Israel! Du kann ikkje standa deg mot fiendarne fyrr de kvittar dykk med det som er vigt.
14 Hagi oki nanterana maka'motma eme atru hutetma taisi zokago reta kenkeno, ina nofipinti Ra Anumzamo'a huhamparigahie ana nofipintira nagate nagate etere nehanageno Ra Anumzamo'ma huhampri'nia nagapinti magoke magoke vene'ne etere hiho.
Tidleg i morgon skal de stiga fram, ætt for ætt, og den ætti som Herren tek ut, skal stiga fram grein for grein, og den ættgreini Herren tek ut, skal stiga fram, hus for hus, og den huslyden Herren tek ut, skal stiga fram mann for mann.
15 E'ina hanageno'a maka'zama eri haviza hihoma hu'noa zantamima erino e'nesimo'a eama hanigeta, anamofona, agri'ene naga'ane ana maka zama'anena tevefi krerasageho. Na'ankure agra Ra Anumzamo'nema huhagerafi huvempa kema hu'naza kea rufutagino Israeli vahera tusi'a zamagaze eri'zami'ne.
Og den som det vigde vert funne hjå, skal brennast med alt sitt, for di han braut Herrens bod, og gjorde eit skjemdarverk i Israel.»»
16 Higeno Josua'a nanterampi otino Israeli vahera kehige'za nofite nofite neazafinti, Juda naga nofi zamazeri'ne.
Morgonen etter reis Josva tidleg upp, og let Israels-folket stiga fram, ætt for ætt; og Juda-ætti vart utteki.
17 Anante Josua'a Juda naga nofira zamavareno Ra Anumzamofonte e'ne, ana higeno Zera naga zamazeri fore hige'za ana nagapintira vene'ne'age'za neage'za Zabti azeri'ne.
So let han ættgreinene i Juda stiga fram, og zerahit-greini vart utteki. So let han zerahit-greini stiga fram, mann for mann, og Zabdi vart utteken.
18 Hagi anante Zabti nagapinti vene'neneraminke ageno Josua'a zamazeri otiteno, anampinti Akani avazu hu'ne. Hagi Akanina Karami kasentegeno, Karamina Zapti kasentegeno, Zaptina Zera kasente'ne. Hagi Zera'a e'i Juda naga nofipinti ne' mani'ne.
So let han huslyden hans stiga fram mann for mann, og Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, vart utteken.
19 Anante Josua'a Akaninkura amanage hu'ne, Ne'nimoka Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzana ra agi neminka agi'a ahentesga huo. Hanki kagra na'a hu'nampi nasmio, nagri navufina mago'zana erifrara okio.
Då sagde Josva til Akan: «Min son, gjev Herren, Israels Gud, æra og pris, og seg meg kva du hev gjort! dyl ingen ting for meg!»
20 Anante Akani'a Josuana amanage huno asami'ne, Tamage hu'na nagra Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamofo avurera kumi hu'noe. Hagi nagra na'a hu'nofi kagrira kasmigahue.
«Å ja, ja, eg hev synda mot Herren, Israels Gud, » svara Akan; «no skal eg segja kva eg hev gjort:
21 Jeriko rankuma'ma ha'ma huzamagatere nompintira, kogeno mago knare zantfa hu'nea Babiloniti za'za kukenane, mago'a silva kna'amo'a 4'a kilogi, golia kna'amo'a mago kilo hu'neana kogeno nanunu hige'na, eri'na e'noe. Ana zantamina erina seli noni'afi mopa kafi'na silva antete'na ana agofetu mago'azana ante'na asente'noe.
Eg såg millom herfanget ei ven babylonsk kåpa og tvo hundrad sekel sylv og ei gullstong på femti lodd; dette fekk eg hug på og tok det; det ligg nedgrave under tjeldbudi mi; sylvet ligg underst.»
22 Higeno Josua'a kato vahe huzmantege'za zamagare'za vu'za Akani seli nompima ome kazana, Akani'ma hu'nea kante anteno ana silva frakino fenamete megeno, mago'azana anaga me'nege'za ome ke'naze
So sende Josva nokre menner av stad; dei sprang burt til tjeldbudi hans, og der fann dei det; det låg nedgrave i tjeldbudi, og sylvet låg underst.
23 Hagi zamagra ana maka zana ana seli nompintira eri'za Josuane maka Israeli vahe'mokizmi zamavuga Ra Anumzamofo avure eme herafi'naze.
Dei tok det ut or tjeldbudi og bar det med seg til Josva og Israels-lyden og lagde det ned framfor Herrens åsyn.
24 Anante Josua'ene ana maka Israeli vahe'mo'za Zera nemofo Akanina nevre'za, ana silvama, zaza kenama, ana golima, ne'mofavre naga'ama, mofane naga'ama, ana maka bulimakao afu'ama, tonki'ama, sipisipine, seli noma'ane ana maka zama'anena eri'za, Akorie nehaza agupofi avre'za vu'naze.
Og Josva og heile Israel tok Akan, zerahiten, og sylvet og kåpa og gullstongi, og sønerne og døtterne hans, og ukserne og asni og småfeet og tjeldbudi hans og alt det han åtte, og førde det upp i Akordalen.
25 Anante Josua'a Akanina amanage huno asami'ne, Na'a higenka tagrira hazenkefina tavrentane? Ra Anumzamo menina kagri'enena hazenkea kamigahie. Anante maka Israeli vahe'mo'za have kanonteti Akanine ana maka naga'anena zamahe frite'za zamagri'ene ana maka zazminena tevefi kre fanane hu'naze.
Og Josva sagde til honom: «Kvi førde du slik ulukka yver oss? I dag skal Herren føra ulukka yver deg!» So tok heile Israel og steina honom i hel og brende og steina alt som høyrde honom til.
26 Ana hute'za rama'a haveraminu Akani agofetura ante hihi hu'naze. Ana haveramina meninena me'ne. Anante Ra Anumzamofoma arimpa ahe'zamo'a amne hu'ne. E'ina hu'negu ana kumamofo agi'a Akori agupoe huno me'nege'za meninena agi'a nehaze.
Sidan kasta dei i hop ei stor steinrøys yver honom; den hev lege der alt til denne dag. Då døyvde Herren den brennande harmen sin. Men sidan vart den staden kalla Akordalen, og det namnet hev han den dag i dag.
