< Zosua 6 >

1 Hagi Jeriko kumapi vahe'mo'za Israeli vahe'mokizmigu koro nehu'za kumapima ufre kafantamina erigi vagarazageno, mago'mo'e huno fegira atiramige, marerigera osu'ne.
I Jeriko læste dei portarne og stengde seg inne for Israels-sønerne skuld; ingen gjekk ut, og ingen kom inn.
2 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno Josuana asami'ne, Antahio! Jeriko kuma'ene, kini vahe'ane, hanave sondia vahe'anena ko kagri kazampi ante'noe.
Men Herren sagde til Josva: «Sjå no gjev eg Jeriko i dine hender, med kongen og kjemporne hans!
3 Hanki kagrane maka sondia vahe'zaganena, Jeriko kumamofona mago mago zagefina magoke zupa kagitere nehinkeno, vuno 6si zage knare uhanatino.
Lat alt herfolket ganga rundt ikring byen ei venda um dagen; so skal du gjera i seks dagar;
4 Hagi 7ni'a pristi vahe huzamantege'za 7ni'a ufema ve sipisipimofo pazivete'ma tro'ma hu'naza ufena e'neri'za huhagerafi huvempage vogisimofo avuga viho. Hanki 7ni zage knarera kagrane sondia vahe'enena Jeriko kumamofona 7ni'a zupa kaneginke'za pristi vahe'mo'za ufena reho.
og sju prestar skal bera sju stridslurar framfyre sambandskista. Men den sjuande dagen skal de ganga sju vendor kring byen, og prestarne skal blåsa i lurarne.
5 Hagi pristi vahe'mo'zama erivazu hu'zama zazate'ma ufema resagenkama nentahinka, ana maka vahera zamasamige'za ivimo agazamo nehu'za rankegege hiho. Anama hanageno'a, Jeriko rankumamofo have keginamo'a fragu vaziramina, ana makamotma kefatgo hutma ana kumapina ufreho.
Og når stridshornet tek til å ljoma med lange tonar, og de høyrer lurljoden, skal heile heren setja i og ropa so sterkt dei kann; då skal muren ramla ned, so folket kann stiga yver han, beint inn i byen.»
6 Hagi Nuni nemofo Josua'a pristi vahera kehige'za azageno anage huno zamasami'ne, Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisia erisga hutma nevinke'za, 7ni'a pristi vahe'mo'za 7ni'a ufema ve sipisipimofo pazivenuti'ma tro'ma hu'nazana eri'za, huhagerafi huvempage vogisimofo avuga vugoteho.
Då kalla Josva Nunsson på prestarne og sagde til deim: «No skal de taka sambandskista og bera henne, og sju prestar skal bera sju stridslurar framfyre Herrens kista.»
7 Anante Josua'a Israeli vahera zamasamino, Vuta Jeriko rankumara ome kagigahaze. Hianagi zamatrenke'za sondia vahe'mo'za Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimofo avuga vugoteho.
Og til folket sagde han: «Tak no i veg og gakk kringum byen! Dei herbudde skal ganga framfyre Herrens kista!»
8 Anante Josua'ma kema zamasamitege'za, 7ni'a pristi naga'mo'za ve sipisipimofo paziveteti'ma 7ni'a ufema tro'ma hu'naza eri'za Ra Anumzamofo avure ufena re'za nevazageno, zamefira Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisia eri'za vu'naze.
Då Josva hadde sagt dette til folket, gjekk dei i vegen dei sju prestarne som bar dei sju stridslurarne for Herrens åsyn; dei bles i lurarne, og Herrens sambandskista fylgde etter deim.
9 Hanki mago'a sondia vahe'mo'za pristi vahe'mokizmi zamavuga nevzage'za, mago'amo'za huhagerafi huvempage vogisimofo amefiga'a neage'za, ufena re'za e'naze.
Dei herbudde gjekk fyre prestarne som bles i lurarne, og dei som var attarst i ferdi, gjekk etter sambandskista, og lurarne ljoma i eino.
10 Hianagi Josua'a anage huno vahera zamasami'ne, Mago'mo'e huno rankea osuno, mago agerura orutfa hino. Hagi nagrama ranke hihoma hu'nama hanugeta, rankea hugahaze.
Men Josva sagde til folket: «De må ikkje ropa, og ikkje lata upp målet! Ikkje eit ord må koma frå munnen dykkar, fyrr den dagen eg segjer til dykk: «Ropa no!» Då skal de ropa.»
11 Anante Josua'a pristi nagara huzamantege'za Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisia erisga hu'za, magoke zupa Jeriko rankumara kagite'za, atre'za kuma'ma omente'za mani'nafi ana kenagera emase'naze.
So for Herrens kista heilt ikring byen ei venda; sidan drog dei inn i lægret og var der um natti.
12 Hanki anante knazupa nanterampi Josua'a otige'za, pristi naga'moza'nena Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisia erisga hu'za vu'naze.
Morgonen etter var Josva tidleg uppe, og prestarne tok og bar Herrens kista.
13 Hagi 7ni'a pristi naga'ma 7ni'a ufema eri'naza naga'mo'za Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimofo avuga ugote'za nevu'za, ufenare'za nevazageno, sondia vahe'mo'za ana pristi vahe zamavuga nevzage'za, mago'a sondia vahe'mo'za ana huhagerafi huvempage vogisima eri'zana vahe'mokizmi zamefiga'a ne-eza ufenare'za vu'naze.
Og dei sju prestarne bar dei sju stridslurarne framfyre Herrens kista og bles alt i eitt i lurarne. Dei herbudde gjekk fyre deim, og dei som attarst var, gjekk etter Herrens kista, medan lurarne ljoma i eino.
14 Hanki anante zage knarera ko'ma hu'nazaza hu'za, magoke zupa Jeriko rankumara kagite'za atre'za vu'za kuma'ma emente'za mani'nafi emase'naze. Ana avu'ava zanke 6'a zage knafina hu'za vu'naze.
Soleis for dei den andre dagen ei venda kring byen og gjekk so attende til lægret. So gjorde dei i seks dagar.
15 Hanki 7ni zagekna zupa nanterampi oti'za ko'ma hu'nazaza hu'za Jeriko kumara kagi'naze. Hianagi ana knarera 7ni'a zupa Jeriko ran kumara kagi'naze.
Den sjuande dagen reis dei upp med same det tok til å dagast, og gjekk sju vendor kring byen; dei for like eins åt som fyrr, berre at dei den dagen gjekk sju vendor kring byen.
16 Hagi 7nire'ma kamanegi'za, pristi vahe'mo'za ufe nerazageno Josua'a vahera amanage huno zamasami'ne, ra tamageru rutma ivimo agazamo hiho. Na'ankure Ra Anumzamo Jeriko rankumara ko tamagri tamazampi ante'ne.
Då no prestarne bles i lurarne den sjuande gongen, då sagde Josva til folket: «Ropa no! For Herren hev gjeve dykk byen.
17 Hanki Jeriko kuma'ene anampima me'nea zantamia ana maka Ra Anumzamofontega mago ofa amiankna hutma eri haviza hugahaze. Hianagi afure vahe'ma huzmantoke'zama e'naza naga'ma zamavare frakinegu monko a' Rehapune noma'afima mani'naza naga'anenke zamahe ofriho.
Og byen med alt det som i honom er, skal vera vigd til Herren og bannstøytt. Berre Rahab, skjøkja, og alle som er i huset hjå henne, skal få liva, for di ho løynde dei mennerne me sende ut.
18 Hianagi kva hiho, Jeriko kumapintira magore hutma mago'zana e'oritfa hiho. Mago'zama erisutma Israeli naga'ma nemanuna kumapina hazenke avreta efregahaze.
Agta no de dykk berre for det som er vigt, so de ikkje fyrst vigjer og sidan tek av det vigde, og soleis fører forbanning og ulukka yver Israels-lægret.
19 Hianagi silvaretiro, goliretiro, bronsiretiro aenireti'ma tro'mahu zantamima Jeriko kumapinti'ma erisutma, e'i ruotage huno Anumzamofoza me'negu, ana maka eritma Ra Anumzamofo zagoma nentafi omenteho.
Men alt sylvet og gullet og alle ting som er av kopar eller jarn, skal helgast til Herren og koma i Herrens skattkammer.»
20 Hanki pristi vahe'mo'za ufema ete nerage'za vahe'mo'zama nentahi'za, ana ufenkrafamofo avariri'za ivimo agazamo huza rankege nehazageno, rankumamofo have keginamo'a fragu vaziramige'za, maka vahe'mo'za zamavune ante'za miko kazigati ufre'za Jeriko rankumara ome eri'naze.
So tok folket til å ropa, og dei bles i lurarne; og då folket høyrde lurljoden, sette dei i med eit øgjeleg herskrik; då ramla muren ned, og folket steig beint inn i byen, og då dei hadde teke honom,
21 Mareri'za vea'ene mofavrene zamahehana nehu'za bulimakaone, sipisipine, tonkinena, anazanke hu'za zamahehana hu'naze.
bannstøytte dei alt som fanst der; både menner og kvinnor, både unge og gamle, både uksar og sauer og asen hogg dei ned.
22 Anante Josua'a ko'ma afure netrema mopama ome ke'ogu'ma huzanante'nea netre'na zanasamino, tanagrama huvempa huntena'a kante antetna, ana monko a'mofo nompi umarerita agri'ene naga'anena ome zamavareta atiramiho huno huznantene.
Men Josva sagde til dei tvo mennerne som hadde njosna der i landet: «Gakk inn i huset åt skjøkja og få med dykk ut både kvinna sjølv og alt folket hennar, soleis som de hev lova henne!»
23 Hanki ana tare afure ne'tremokea umarerike Rehapune nererane nefane, asarehe'ine ana maka naga'a zamavare'za Israeli naga'ma seli noma emegi'za mani'naza kumamofo megi'a eme zamante'naze.
So gjekk dei inn, dei unge mennerne som hadde vore der og njosna, og dei henta Rahab og foreldri og brørne hennar og alle andre som høyrde til ætti: alt skyldfolket hennar henta dei ut og fann deim ein verestad utanfor Israels-lægret.
24 Anante ana ran kuma'ene ana maka'zana teve tagintazageno te'ne. Hianagi silvaretiro goliretiro bronsiretiro aenireti'ma tro'ma hu'naza zantamina eri'za Ra Anumzamofo nompima zagoma nentafi ome ante'naze.
Byen brende dei upp med alt som i honom var; men sylvet og gullet og alle ting som var av kopar eller jarn, lagde dei ned i skattkammeret i Herrens hus.
25 Hagi Rehapune ana maka naga'a Josua'a ozmahe zamatrege'za mani'naze. Na'ankure tare afure netrema Josua'ma huznantegekema Jeriko kumate'ma vakeno'ma Rehapu'ma zanavre fra'ma ki'negu anara hu'ne. Hanki Rehapu nagapinti'ma fore'ma hu'naza vahera Israeli nagapine meninena mani'naze.
Josva let Rahab, skjøkja, få liva, og heile huslyden og alt skyldfolket hennar, og sidan hev ho og ætti hennar fenge bu millom Israels-folket alt til denne dag, for di ho løynde dei mennerne som Josva hadde sendt av stad til å njosna i Jeriko.
26 Anante Josua'a hanavenentake kazusi kea amanage huno vea nagara zamasami'ne, Mago ne'mo'ma ama Jeriko rankumama azeri otisia ne'mofona, Ra Anumzamo'a azeri haviza hugahie. Hanki agrama eri'zama eri agafama hania knazupa, zage ne'mofavre'a frisigeno, kuma keginamofo kafaramima hagentesia zupa amite'namo'a frigahie. (1 King 16:34)
Den gongen lyste Josva ei våbøn, og kvad: «Til vå og våde vere vigd den mannen som vågar byggja upp av nyom byen Jeriko! Når han hev tufta, tape han den fyrste sonen, som han fekk! Og når han set inn portarne, misse han yngste sonen sin!»
27 Ra Anumzamo'a Josua e'ne mani'negu agri agimo'a anama mani'naza mopafina haruharu huno vuno eno hu'ne.
Soleis var Herren med Josva, og det gjekk gjetord um honom yver heile landet.

< Zosua 6 >