Jovu 19
1 Hagi anante Jopu'a amanage huno Bildatina kenona hunte'ne,
Då svara Job og sagde:
2 Kagra zazate nata naminka ane. Kema hana kemo'a zazate nazeri havizantfa hie.
«Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
3 Hago kagra 10ni'a zupa kefintira nazeri haviza nehunka, kefinti'ma nazeri havizama hanazankura kagazegura osane.
Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
4 Hagi nagrama tamagema hu'na kumi'ma hu'nesuana, kagri zana omne'neankinka e'inahu kea eme huonantegahane.
Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
5 Kagrama kagesama antahinana, nagra knare hu'noe hunka kavufga rana nehunka, nagrama knafima ufroa zankura kumi hu'nea nona'a knazana e'nerie hunka nagrikura nehane.
Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
6 Hianagi Anumzamo Agra'a nazeri haviza nehuno, kukompina navrenente.
Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
7 Hanki naza hiho hu'na kezama atuana, mago vahe'mo'a ana kezankeni'a antahi onami'ne. Naza hihogu'ma nanekea huanagi, mago vahe'mo'a antahinamino nagri kaziga anteno nazahu kea osu'ne.
Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
8 Hagi kama vunaku'ma huankana Anumzamo maninkanirege'na kama vu'zankura huge'na, akohe'na mani'noe. Ana nehuno kana rehanintiri huno rehiza hige'na novue.
Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
9 Hanki vahe'mo'zama ra nagima nenamizageno nasenire'ma kini fetori'ma anteanknama hu'neana, hagitenetreno nagaze erinami'ne.
Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
10 Hagi Agra maka kaziga hazenkea namino nevige'na ome haviza hugeno, arafu'na aga'ma zafa eri tasagima hiaza huno amuha zani'a eri atrene.
Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
11 Ana nehuno ha' vahe'amofoma hiaza huno nagri'ma arimpa ahenante'nea zamo'a teve rukru hu'ne.
Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
12 Hagi sondia vahe'amo'za eritru hu'za hahunante'naku kana nevarize. Ana nehu'za ana maka sondia vahe'amo'za seli noni'a avazagi kanegize.
Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
13 Anumzamo'a naga'ni'a zamavare afete'are nezmanteno, roneni'aramina zamazeri ha' vahe'ni'a sege'za hara renenantaze.
Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
14 Hagi naga'nimo'za nenatrazageno, navate aronenimo'za zamage'akaninantaze.
Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
15 Hagi nagri nompima nemaniza vahe'mo'zane, eri'za a'nemo'zanena kasefa vahe'ma zamagazankna hu'za nenagaze. Nagra zamagri zamavurera ruregati vahekna hue.
For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
16 Hanki eri'za vahe'nigu'ma kema nehugeno'a, ke'ni'a antahinonamie. E'ina hige'na eri'za vahe'nimo'ma ke'nima antahinogura mago'ane kea hu agesa nehuanagi, eme onage'ne.
Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
17 Nagi'ma aka hu'na kema nehugeno evia himnagura a'nimofona amuti agesa higeno, tusi avresra hunenantegeno, nafuhe'za tusi zamavesra hunantaze.
min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
18 Ne'one mofavreramimo'zanena tusi zamavaresra hunante'za huhaviza hunenantaze. Ana nehu'za kema huzmi'zama nehuge'za zamefi hunenamize.
Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
19 Hanki navate aronenimo'za zamagote'za zamavesra hunenantazageno, nagrama navesi nezmantoa vahe'mo'za zamefi hunenamize.
Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
20 Na'ankure navufgamo'a zaferinanire akamarege'na, fri' avamente e'noanagi ofri'noe.
Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
21 Hanki aronenimota tamasunku hunanteho. Na'ankure Anumzamo'a Agra'a azanu knazana namino, nazeri haviza nehie.
Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
22 Hagi tamagra nagafare Anumzamo'ma hiazana huta, nazeri havizana nehaze? Nahigeta nazeri haviza huvava huta nevaze?
Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
23 Hagi nagrama nagesama antahuana, nanekeni'a avontafepi krentege, mago'a zante'ma hanagati'za krentege,
Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
24 havere'ma eri vakiki'za krentege'ma hazageno meno viresina knare hisine.
ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
25 Hianagi nagra antahi'noe, nagu'vazino ete Navre Nera mani'neankino, magokna nagri kaziga eme anteno keagani'a naza huno eri fatgo hugahie.
Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
26 Hanki fri'nugeno navufgamo'a kasrigahianagi, ama ana navufgare mani'ne'na Anumzani'a kegahue.
Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
27 Nagra navufinti Anumzanimofona kegahue. Nagra navufinti'ma kesua zankura tusiza huno nave'nesie.
eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
28 Hanki nagafare nazeri havizahu kea hunka, agra hu'nea kefo avu'ava'mo higeno hazenkefina nemanie hunka nehane.
De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
29 Hianagi ana nanekekamo'ma hazenkema avreno'ma kagrite'ma esia zankura korora nosane. Na'ankure bainati kazinteti kagrira hazenkea kaminigenka kagrama kenka antahinka hanana, fatgo huno refko nehie hunka antahigahane.
Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»
