< Zeremaia 11 >

1 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno Jeremaia'na nasami'ne.
Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:
2 Juda mopafi vahe'ene Jerusalemi kumapima nemaniza vahete'enema huhagerafi huvempa kema hanua kea antahi so'e hutenka vunka ome huzamagesa huo.
Høyr ordi i denne pakti, og tala til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne!
3 Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamo'a amanage hie hunka ome zamasamio. Iza'o kasegemo'ma hu'nea nanekema amage'ma ontesania vahe'mo'a kazusifi manigahie.
Og du skal segja med deim: So segjer Herren, Israels Gud: Forbanna vere den mann som ikkje lyder på ordi i denne pakti,
4 Na'ankure Isipi mopafima tamagehe'za kazokazo eri'zama e'neri'zama mani'nazafinti'ma zamavare atirami'na e'noa kna zupama zamasami'noana, Nagri kema antahita amage'ma antesuta, tamagra Nagri vahe manisage'na, Nagra tamagri Anumza manigahue hu'noe.
som eg baud federne dykkar den dagen eg let deim koma ut or Egyptarlandet, ut or jarnomnen, og sagde: Høyr på mi røyst og gjer alt dette, so som eg bed dykk, då skal de vera mitt folk, og eg vil vera dykkar Gud,
5 Hagi Nagra tamagehe'ima huvempama huzamante'na, amirimo'ene tumerimo'ma avimate'nea mopa tamigahue hu'na hu'noa nanekema eri ragama re'noa mopafi menina tamagra mani'naze. Anagema hige'na nagra hu'na, Ra Anumzamoka tamage hane hu'noe.
so eg kann få halda den eiden som eg svor federne dykkar: å gjeva deim eit land som fløymer med mjølk og honning, so som det er enn i dag. Og eg svara og sagde: «Amen, Herre!»
6 Hagi anante Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne. Kagra vunka Juda mopafima me'nea kumatamimpine Jerusalemi kumapima me'nea ne'onse kantamimpi vano nehunka amanage hunka zamasamio, huhagerafi huvempagea antahi so'e nehuta amage anteho hunka zamasamio.
Og Herren sagde med meg: Ropa ut alle desse ordi i Juda-byarne og på Jerusalems-gatorne og seg: Lyd på ordi i denne pakti og gjer etter deim!
7 Hagi Nagrama tamagehe'ima zamavare atirami'na Isipiti'ma ne-ena, kenia ruotagreho hu'na koro kea zamasamime neogeno eno ama knarera ehanati'ne.
For eg hev ålvorleg vara federne dykkar, då eg let deim koma ut or Egyptarlandet, og alt til denne dag, jamt og samt, og sagt: «Høyr på mi røyst!»
8 Hianagi tamagehe'za ana nanekea antahi'za amagera onte'naze. Ana nehu'za zamagu'amo'a hankave netige'za, mago mago'mofoma agu'afinti otia havi avu'avaza tro hutere hu'naze. Ana hazagena Nagri ke'ma antahita amage'ma onte'nuta e'inahu knaza erigahaze hu'nama kasegefima huvame'ma hunte'noa knazana zami'noe.
Men dei lydde ikkje og lagde ikkje øyra sitt til, men kvar og ein ferdast etter sitt vonde, harde hjarta. So let eg då koma yver deim alt det eg hadde sagt i denne pakti, som eg baud deim å halda, men som dei ikkje heldt.
9 Anante Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne. Juda vahe'mo'zane Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mo'za Nagri nanekea ontahi sanune hu'za nanekea oku'a retro hu'naze.
Og Herren sagde med meg: Det er kome upp at Juda-mennerne og Jerusalems-buarne hev vore med kvarandre i ei samansverjing.
10 Zamagra zamagehe'zama hu'nazaza hu'za rukrahe hu'za kumi ome hu'naze. Nagra kema hua nanekea nontahi'za, vu'za ru anumzantamina amagera ome ante'naze. Israeli vahe'ene Juda vahe'mo'zanena, zamagehe'zanema huhagerafi'noa huvempa nanekea ruhantagi'naze.
Dei hev snutt tilbake til misgjerningarne åt forfederne sine, som ikkje vilde høyra på ordi mine, og dei fer etter andre gudar, for å tena deim. Israels hus og Judas hus hev brote pakti mi, som eg gjorde med federne deira.
11 E'ina hu'negu Ra Anumzamo'a amanage hu'ne. Nagra knaza atre'nugeno eme zamazeri haviza hanige'za ana knazampintira atre'za ofregahaze. Nagrikura kasunku huranto hu'za zavi krafagea hugahazanagi, ke'zamia antahi ozamigahue.
Difor, so segjer Herren: Sjå, eg let koma yver deim ei ulukka som dei ikkje kann koma seg undan. Då skal dei ropa på meg, men eg vil ikkje høyra på deim.
12 Ana'ma hanuge'za Judama me'nea kumatamimpima nemaniza vahemo'zane Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mo'za, mananentake zama ofama hunentaza havi anumzantamintega vu'za zavi krafagea ome hugahaze. Hianagi ana havi anumzantamimo'za knazampintira zamaza osugahaze.
So skal Juda-byarne og Jerusalems-buarne ganga og ropa på gudarne som dei plar brenna røykjelse for; men dei skal ikkje frelsa deim i deira trengsletid.
13 Na'ankure Juda vahe'mota tamagri'ma rama'a kumatamima meaza huno, tamagrira rama'a havi anumzantami me'ne. Jerusalemi kumapima rama'a ne'onse kantamima meaza huta, havi anumzantaminte ofama huntesaza itaramina rama'a tro hunte'neta, agoterfa Bali havi anumzante mana nentake zana kresramna vunaku nehaze.
For gudarne dine, Juda, er vortne like mange som byarne dine, og du hev reist like mange altar for skjemdi, altar til å brenna røykjelse på for Ba’al, som det er gator i Jerusalem.
14 E'ina hu'negu Jeremaiaga ama ana vahekura nunamuna huozamanto. Zamagri'ma zamaza huogura zamagri zamagira erinka Nagritega zavi krafagea osuo. Na'ankure knazamo'ma eme zamazeri havizama hanige'za zavi krafama hanage'na antahi ozamigahue.
Og du, ikkje skal du beda for dette folket og ikkje koma med klagerop eller bøn for deim. For eg vil ikkje høyra når dei ropar til meg i si naud.
15 Hagi Nagrama navesi neramantoa vahe'nimota, hago rama'a havi avu'ava zana hu'nazanki, iza hu izo higeta nagri mono nompina neaze? Tamagrama afu ame'areti'ma ofama hanaza ofamo'a, anama esania knazamofo kana rehiza hanigeta, tamagra musena huta vugahazafi?
Kva hev ho som eg elskar å gjera i mitt hus, ho som med mange gjer skjemdarverk? Kann heilagt offerkjøt fria deg? Når du gjer vondt, då fagnar du deg.
16 Hagi Ra Anumzamo'a Israeli vahe'motagura huno, olivi zafamo zagasefage anina renenteno, knare ragamarenteankna vahe mani'naze huno tamagia ante'ne. Hianagi tusi ununko'mo'ene monagemo'enema nehiaza huno Agra eno ana olivi zafaramina teve tagintesigeno nereno azanku'natamina tefutagi ramigahie.
«Eit sigrønt oljetre, prydt med fager frukt, » so kalla Herren deg; medan eit veldugt glam ljomar, kveikjer han eld på det, og greinerne brotnar av det.
17 Nagra Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'na ana olivi zafa krite'na, haviza huo hugenka haviza hu'nane. Na'ankure Israeli vahe'motane Juda vahe'motanema Bali havi anumzante'ma ofama kre manama nevaza zamo nazeri narimpa ahege'na anara hu'noe.
Og Herren, allhers drott, som planta deg, hev sagt illsegn imot deg for illgjerningi som Israels hus og Judas hus hev gjort til å harma meg upp, med å brenna røykjelse for Ba’al.
18 Hagi nagri'ma ha'ma renenantaza vahe'mo'zama nazeri haviza hunaku'ma kema retro haza nanekea Ra Anumzamo'a eri ama huno nasami'ne.
Og Herren let meg få vita det, so no veit eg det; då synte du meg deira framferd.
19 Nagrira mago sipisipi anenta'ma ahenaku'ma avre'za nevazageno agazonema huno neviaza hu'za navre'za vu'naze. Nagri'ma nahenakura amanage hu'za nanekea retro hu'nazana nagra kena antahi'na osu'noe. Ama zafa antagi atresunkeno raga'amo'a amne zankna nehina, ahe frisunkeno ama mopafina agia omanesie hu'za hu'naze.
Men eg var som eit spakt lamb, som vert leidt til slagting, og eg visste ikkje at dei lagde løynderåder mot meg: «Lat oss øydeleggja treet og frukti og rydja honom ut or landet åt dei livande, so ein ikkje lenger kjem namnet hans i hug!»
20 Hianagi Ra Anumzamofona amanage hu'na asami'noe. Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamoka kagra fatgo hunka keaga refko nehunka, vahe'mofo agu'afine antahi'zampinema me'nea zana keama nehane. Zamagrama nehaza avu'ava zante'ma nonama hunka zamazeri havizama hanana zanku navua ante'na negoe. Na'ankure nagra maka zana ko kagri kazampi ante'noe.
Men Herren, allhers drott, er ein rettferdig domar, han ransakar nyro og hjarta. Eg fær sjå at du hemner deg på deim, for eg hev lagt saki mi fram for deg.
21 Hagi Anatoti kumate vahe'mo'za hu'za, kagrama kasnampa kema Ra Anumzamofo agifima hunka vananketa kahe frigahune hu'za hu'naze.
Difor, so segjer Herren um mennerne i Anatot, dei som ligg deg etter livet og segjer: «Du skal ikkje tala profetord i Herrens namn, annars skal du døy for vår hand, »
22 E'ina hu'negu Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a ana vahekura amanage hu'ne. Nagra knaza zamisanugeno, nehazave zamia hapinti zamahe hana hugahaze. Ana nehanage'za ne'mofa zamimo'za ne'zama nesaza zanku hu'za frigahaze.
- difor, so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg vil heimsøkja deim dei unge menner skal falla for sverd, deira søner og døtter skal døy av svolt.
23 Ana hanigeno Anatoti kumate vahera magore huno kasefara huno omanitfa hugahie. Na'ankure zamazeri havizama hanua knama esanige'na Anatoti kumate vahera zamazeri haviza hanuge'za ana knazana erigahaze.
Og ikkje noko skal verta leivt åt deim; for eg sender ulukka på mennerne i Anatot det året dei vert heimsøkte.

< Zeremaia 11 >