Zeremaia 10

1 Ra Anumzamo'ma Israeli vahe'motagu'ma nehia nanekea antahiho.

Høyr det ord som Herren talar til dykk, Israels hus!

2 Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Monare'ma fore'ma nehia zana negeta korera osiho. Na'ankure kokankokama nemaniza vahe'mo'za ana zantaminkura tusi koro nehazanki, anama hanaza zana negeta zamagera onteho.

So segjer Herren: Ven dykk ikkje til vegen åt heidningfolki, og ræddast ikkje himmelteikni, endå um heidningarne ræddast deim.

3 Ana vahe'mo'za amunte omanea avu'avaza nehaze. Zamagra zafa antagi atrazage'za, zafareti keonke zama tro'ma nehaza vahe'mo'za ana zafa antre'za kaza osu havi anumzana tro nehaze.

For dei seder folkeslagi hev, er fåfengd; for dei høgg eit tre i skogen, og treskjeraren lagar det til med øksi,

4 Ana amema'ama tro'ma nehaza zantera, silvareti'ene golireti'ene avasasea hunte'naze. Ana hute'za hama eriza nilia ahentrako hazageno evu noramie.

med sylv og med gull pryder han det, med naglar og hamar fester han det, so det ikkje skal stupa.

5 Hagi e'i ana kaza osu havi anumzantamina kono hozafi namamo'za e'zanku vahe amema'a tro hu'za antazankna anumzanki'za, zamagra keaga osugahaze. Ana hu'nazanki'za kana vano nosage'za vahe'mo'za erisga hu'za vano nehaze. E'inahu anumzantaminkura korora osiho. Na'ankure tamagrira tamazeri havizana nosu'za, mago knare'zana huoramantegahaze.

Dei er som ei svarva trelurk, og kann ikkje tala. Ein lyt bera deim, for dei kann ikkje ganga. Ikkje ottast deim! for dei kann ikkje skada, og å ganga hev dei heller ikkje magt til.

6 Ra Anumzamoka mago vahe'mo'a Kagri knara osu'ne. Kagra ran krerfa hu'nanankino kagri kagimo'a ra huno hankavenentake hu'ne.

Ingen er din like, Herre! Du er stor, og namnet ditt er stort i velde.

7 Hagi Kagra maka ama mopafi vahe kinia mani'nananki'za, kagrikuke korora hugantegahaze. E'ina hu'neanki'za vahe'mo'za kagri agoragage manigahaze. Na'ankure ama mopafima maka ama' antahi'zane vahe'ma mani'naza vahepinti'ene maka kini vahe'pinti'enena mago'mo'e huno Kagri kna vahera omani'ne.

Kven skulde ikkje ottast deg, du folkekonge! For det sømer deg, for millom alle vise hjå folki og i heile deira rike er ingen din like.

8 Hagi kaza osu havi anumzante'ma mono'ma hunentaza vahe'mo'za knare antahi'zana omanege'za zamagra neginagi vahe mani'naze. Zamagrama mono'ma hunentaza zantamina zafareti antre'za tro hunte'naza zantami me'ne.

For alle saman er uvituge og vitlause; ei fåfengleg læra! Tre er det,

9 Hagi zamagra Tasisiti eri'za e'naza silvane, Ufaziti eri'za e'naza golinena eri'za golireti'ma keonke zama tro'ma nehaza vahe zamizage'za, ana havi anumzantamina eri anovazi zamante'naze. Ana hute'za kunavenke tavaravene koranke tavaravenena eri'za ana eri'zama antahini'ma hu'naza vahe zamizage'za zaza kukena hatitage'za ana havi anumzantamina antani nezamantaze.

sylvplator, førde frå Tarsis, gull frå Ufaz, eit verk av ein treskjerar og av gullsmed-hender. Klædnaden deira er av blått og raudt purpur, eit verk av hage kunstmenner er dei alle.

10 Hianagi tamage Anumzana, Ra Anumzamo agrake mani'ne. Agra kasefa huno nemania Anumzankino, manivava kini mani'ne. Agrama arimpa he'zama erinte ama'ma nehigeno'a, ama mopamo'a torevare nehige'za ama mopafi vahe'mo'za mani so'ea osugahaze.

Men Herren er Gud i sanning; han er ein livande Gud og ein æveleg konge. For hans vreide bivrar jordi, og folkeslagi herder ikkje å standa for hans harm.

11 Hagi ru anumzante'ma mono'ma hunentaza vahera amanage huta zamasamiho. Tamagri anumzamo'za monane mopanena trora osu'nazanki'za, ama mopafinti'ene monamofo fenka kazigatira fanane hu'za omanigahaze.

So skal de segja med deim: Dei gudar som ikkje hev gjort himmel og jord, dei skal kverva burt frå jordi og under himmelen.

12 Hianagi Ra Anumzamo'a agra'a hankavereti ama mopa tro huteno agra'a knare antahizanteti mopamofo tra'a tro huno eri hankavenetino, Agra'a antahi'zanteti monaramimpima me'nea zantamina tro huteno rufanara huntegeno me'ne.

Han hev gjort jordi med si kraft, skapt heimen med sin visdom og spana ut himmelen med sitt vit.

13 Hagi agrama keagama nehigeno'a monage nehigeno, monafintira ko'mofo agasasanke nehie. Ana nehigeno mopama ome atretegatira hampo'mofona huntegeno marerino mopa rufi'nete. Agra kopasi'na huntegeno magoka ko'ene ne-egeno, agra fenoma nentea nompinti eri anagino zahora huntegeno ne-e.

Når han let røysti si ljoma, svarar dyn av vatn i himmelen, og han let skodda stiga upp frå enden av jordi, let eldingar laga regn, og sender vind ut or gøymslorne sine.

14 Hagi miko vahera neginagi hu'za antahintahi omane vahe mani'naze. Golireti'ma havi anumzantamima tro'ma hu'naza vahe'mo'za, anazama tro'ma hu'naza zankura tusi zamagazegu hugahaze. Na'ankure ana amema'ama tro'ma hu'naza zantamina havigeza tro hu'naze. Ana havi anumzantamimo'za zamasimura ante'za kasefara hu'za nomanize.

Klumsa stend kvar ein mann og hev ikkje vit på det, skjemmast lyt kvar ein gullsmed av sitt bilæte; for dei støypte bilæti hans er berre lygn, det er ingi ånd i deim.

15 Hagi zamazanteti'ma antre'za tro'ma hu'naza havi anumzantamina amneza me'naze. Ana hu'neanki'za vahe'mo'za kiza zokago ke huzamantegahaze. Hagi zamagri'ma keaga huzmanteno zamazeri havizahu knama esanige'za, haviza hu'za fanane hugahaze.

Dei er berre fåfengd, eit verk til å hæda; den tid dei vert heimsøkte, er det ute med deim.

16 Hianagi Israeli vahe Anumzamo'a zamazanteti'ma antre'za tro hu'nazankna anumzana omani'ne. Agra maka'zama tro hunte'nea Anumza mani'ne. Hagi Israeli vahekura Nagri vahe mani'naze huno Agra'a huhampari zamante'ne. Ana hu'neankino Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzane huno agi'a me'ne.

Jakobs arvlut er ikkje deim lik, for det er han som hev skapt alt, og Israel er hans odelsætt. Herren, allhers drott, er namnet hans.

17 Hagi ha' vahe'mo'za e'za kuma'ma eme vazagi kagisageta Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mota ama mopa atreta vugahazanki, kutuntamia retrotra hiho.

Sanka godset ditt utor landet, du lyd som sit umlægra!

18 Na'ankure Ra Anumzamo'a amanage huno nehie. Nagra Juda mopamofo agu'afima nemaniza vahera knaza zami'na zamazeri panini hanuge'za ufre efre hugahaze. Ana nehu'na rama'a hazenke'za atre'nugeno eno eme zamazeri haviza hanige'za, Nagri narimpa ahe'zana kegahaze.

For so segjer Herren: Sjå, eg vil slengja burt deim som bur i landet denne gongen, og trengja deim so dei skal få kjenna det.

19 Hagi tamagra Jerusalemi vahe'mota amanage hugahaze. Tagri namumo'a teonkanigeta tusi'a tasu'zampi manune. Ana hianagi ana knazana amne erita vugahune huta nehaze.

Eie meg, kor sundbroten eg er! Ulækjande er mitt sår. Men eg segjer: «Dette er då ei liding som eg lyt bera.»

20 Hagi nemanuna seli nontimo'a haviza huno evuramigeno, noma avazuhumpima nehia nofimo'a akanokanu hu'ne. Ana higeno mago vahe'mo'a taza huno ete eri otigara osu'ne. Ne' mofavre nagatia hago zamavare'za vu'nazankita henka'a mago'enena ozamagegahune.

Tjeldet mitt er øydelagt, og alle tjeldtogi mine er avslitne. Borni mine er frå meg farne og er ikkje lenger til, ingen er til som heretter kann reisa tjeldet mitt og festa upp tjelddukarne mine.

21 Hagi kva vahetimo'za hago neginagi hu'nazankiza Ra Anumzamofona antahige'za knare antahi'zana e'norize. E'ina hu'negu maka'zama nehaza zamo'a knarera nosigeno, sipisipi kevu naga'mo'za panani hu'za ufre efre nehaze.

For hyrdingarne var uvituge og søkte ikkje Herren. Difor for dei ikkje viseleg åt, og all hjordi deira vart spreidd.

22 Hagi tamagesa ante'neta antahiho. Noti kazigati rama'a sondia vahe'mo'za ha' eme huramante'naku tusi zamagasasa ru'za erava'o nehaze. Ana hu'neanki'za Juda mopafima me'nea kumatamina eme eri haviza hanageno mago'zana omnena afi kramo'zage anampina manigahaze.

Høyr, ein ljom! sjå, det kjem, og ein stor dyn frå Norderlandet - for å gjera Juda-byarne til ei audn, til sjakal-bøle.

23 Ra Anumzamoka nagrama kena antahinama huana, mago vahe'mo'a agra'a avesitera kana ontege, agra'a antahintahia retro huteno kana vano osugahie.

Eg veit, Herre, at menneskja ikkje sjølv råder for sin veg, og at gangande mann ikkje hev magt til å styra sine stig.

24 E'ina hu'negu Ra Anumzamoka nazeri fatgo huo. Hianagi karimpa ahenantenka anara osunka, fatgo kavukva hunantenka nazeri fatgo huo. Na'ankure kagrama karimpama ahenantesanke'na nagra fri'na amane zankna hugahue.

Refs meg, Herre, men med måte, ikkje i din vreide, so du ikkje skal gjera meg reint til inkjes.

25 Hagi kagri'ma kage'za antahizama nosu'za, kagri kagire'ma zamentintima nosaza vahete karimpa ahe'zana eri rukaha hutro. Na'ankure ana vahe'mo'za tagri naga Israeli vahera zamahe'za eri hana hu'naze. Ana vahe'mo'za vahe'ma zamahe'za eri hana'ma hazageno'a mopatifina vahera omanigeno ka'ma koka efore hu'ne.

Renn harmen din ut yver heidningfolki som ikkje kjenner deg, og yver ætter som ikkje påkallar namnet ditt! For dei hev ete på Jakob, ja, ete honom upp og gjort ende på honom, og bustaden hans hev dei lagt i øyde.