< Aizaia 60 >

1 Jerusalemi kumamoka otinka remsa huo, na'ankure kagri masamo'a ko e'ne. Ana nehugeno, Ra Anumzamofona hankavenentake masa zama'amo'a kagritera remsa hino.
Statt upp, vert ljos! for ljoset ditt kjem, og Herrens herlegdom renn upp yver deg.
2 Hagi ko, maka ama mopafina hanizamo refi'netegeno, tusi haninkino vahera rufitezmante'ne. Hianagi Ra Anumzamo'a zage hanatiaza huno kagritera eama hanigeno, hihamu masa'amo'a kagrite remsa hugahie.
Sjå, myrker ligg yver jordi, og skydimma yver folki, men yver deg renn Herren upp, yver deg hans herlegdom syner seg.
3 Ana nehanige'za kokankoka vahe'mo'za ana masa nege'za kagritega ne-esnage'za, kini vahe'mo'za ana zanke hu'za ana tavi'mofo masare egahaze.
Og folkeslag fer til ditt ljos, og kongar til din strålande glans.
4 Kavua kesga hu'nenka keganti kegama hunka ko, mofavre nagakamo'za magopi eri atru hute'za erimago hu'za kagritega neaze. Ne' mofavre nagakamo'za afete moparegati ne-esnage'za, mofa'ne nagaka'a zamavaresga hu'za neazanki ko.
Lyft augo upp, og sjå deg ikring! Dei samlar seg alle, dei kjem til deg. Dine søner kjem langt burtanfrå, dine døtter vert borne på armen.
5 Ana zama negesnankeno'a, kavugosafintira rumsa nehanigeno tumokamo'a fakifaki nehina, tusi'a musezamo kagu'afina avitegahie. Na'ankure fenozana eri'za hagerimpi kagrite ne-esageno, ana zanke hu'za maka ama mopafi vahe'mo'za feno zazamia eri'za kagritega egahaze.
Då skal du sjå det og stråla av gleda, og hjarta skal bivra og vida seg ut; for havsens rikdom skal venda seg til deg, folke-midelen koma til deg.
6 Hagi rama'a kemoli afu'mo'za avi'netesageno, Midiani vahe'ene Efa vahe'mokizmia, ohampariga'a agaho kemoli afutamimo'za Seba mopafi vu'za goline, mnanentake zantamima kremnama vu'zana ome eneri'za, Ra Anumzamofo husgama hunte'zamofo knare musenkenena eri'za egahaze.
Mengdi av kamelar skal dekkja deg, kamelfolar frå Midjan og Efa; alle skal dei koma frå Saba; gull og røykjelse skal dei bera, og forkynna Herrens pris.
7 Ana nehanage'za Kedari kumate zagagafaramina rama'a zamavare atru hute'za zamavare'za kagritera ne-esage'za, Nabaioti kumateti ve sipisipi afutamina maka avre'za kresramnavu itare marerigahaze. Anama hanaza sipisipiramina aheta ofama nehaza itare'ma nagritegama ofama hanage'na Ra Anumzamo'na nege'na muse hugahue. Ana nehu'na mono noni'a hihamu hanavenireti avasesena hunte'na eri so'e zantfa hugahue.
Alle sauer frå Kedar skal samlast til deg, verar frå Nebajot tena deg, dei stig som eg vil på mitt altar, og mitt herlege hus vil eg herleggjera.
8 Iza'za hampomo eaza hu'za neageno, maho namamo noma'arega hareno'ma eaza hu'za neaze?
Kven er det som flyg som skyer, som duvor til sine hus?
9 Tamagerfa hu'za hageri ankenaregama nemaniza vahe'mo'za Ra Anumzamo'nama zamazama hanugura nagrite zamavua kete'za nemani'nageno, Tasisi kumate vahe'mo'za egota hu'za ne-eza ne'mofavre nagaka'a afeteti ventefi zamavarente'za ne-eza, ana ventefina rama'a silvane golinena erinente'za egahaze. E'inama hazana kagri'ma kazeri so'ema hugenka'ma so'e kagima eri'nanaza nege'za, Ra Anumzana tamagri Anumzama Israeli nagamotare'ma ruotage'ma hu'noa Anumzamo'na ra nagi namiku anara hugahaze.
For øyland ventar på meg, og fremst gjeng Tarsis-skipi med borni dine langt burtanfrå, deira sylv og gull kjem med deim, for namnet åt Herren din Gud, for Israels Heilage, for han vil gjera deg herleg.
10 Jerusalemi kumamoka, kuma keginaka'a megi'a vahe'mo'za e'za emeri zugege hu'za neginageno, kini vahe zamimo'za kagri eri'za erigahaze. Kora kagrira narimpa ahenegante'na knazana kami'noe. Hianagi menina nasunku hunegante'na navesigantegahue.
Utlendingar skal dine murar byggja, deira kongar skal tena deg; for i min harm hev eg slege deg, men i min nåde miskunnar eg deg.
11 Jerusalemi kumamoka, kuma kafankamo'a feru'ene kenage'enena hagro huteno me'nesnige'za, afete moparegati vahe'mo'za feno zamia eri'za kagritega ne-esnage'za, kini vahe'zamimo'za ugota huzmante'za zamavare'za ana vahera kagritega egahaze.
Dine portar skal stødt standa opne, korkje dag eller natt skal dei stengjast, so eiga åt folki kann førast til deg, og kongarne deira i sigerferdi;
12 Hianagi mago kumapi vahe'mo'o, mago kini ne'mo'ma kegavama hu'nesia mopafi vahe'mo'zama kagri kagorgama mani'neno kagri eri'zama eri'zanku'ma ave'osinia vahe'mo'a, haviza huno fanane hugahie.
For det folk og det rike som ikkje vil tena deg, skal ganga til grunns, og folki verta reint tynte.
13 Lebanoni mopafima me'nea zafa ta'nopafintira, meni zafane saipresi zafane mago'a knare'nare huno za'zama hu'nea zafaramina antagi'za eri'za kagritega egahaze. Hagi ana zafa ramintetira nagri mono nona eri zugege hu'za kisnageno knare zantfa hugahie. Ana hu'nesnige'na kini tra'ni'are mani'ne'na, nagia antesnua no me'neno nagri hankavea erinte ama' hugahie.
Libanons herlegdom skal koma til deg, cypressa, alm og gran i saman, til å pryda min heilagdoms stad, eg vil heilaggjera min fotstad.
14 Ana hu'nesnige'za korapa'ma kazeri havizama hu'naza vahe'mokizmi mofavre naga'mo'za kagrite e'za, kagiafi zamarena eme nere'za kagrikura amanage hugahaze. Ra Anumzamofo ran kumakino, Saioni kumara Israeli vahe'mokizmi Anumzama ruotage'ma hu'nea Anumzamofo kumare hu'za hugahaze.
Bøygde kjem til deg borni åt trælkaran’ dine, dei som vanvyrde deg, skal kasta seg ned for føterne dine, og dei skal kalla deg «Herrens by», «Sion åt Israels Heilage».
15 Jerusalemi kumamoka havizantfa hu'nanke'za, vahe'mo'za kavesi nogante'za zamefi hunegami'za, anampina mareriza atiramiza osu'naze. Hianagi nagra Ra Anumzamo'na kazeri so'e zantfa hu'nesnuge'za vahe'mo'za muse nehanage'za, henkama mani'za vanaza vahe'mo'zanena kagrikura muse hugante vava hugahaze.
Medan du fyrr var forlati og hata, og ingi ferdsla hadde, vil eg gjera deg æveleg gild, til ei gleda frå ætt til ætt.
16 Mofavremo nerera ami anivazu hiaza nehunka, maka kokantega vahe'mokizmi knare'nare feno zantamine kini vahemokizmi feno zanena erigahane. E'inama nehanagenka kagrama kenka antahinkama hananana, Jekopu nagamofo hankave nentake Anumzankino, nagu nevazino nahokeno ete navre'nea Ra Anumzane hunka hugahane.
Du skal suga mjølk ifrå folki, ja, kongebrjost skal du suga, du skal merka at Herren, eg, er din frelsar, og Jakobs Velduge din utløysar.
17 Hagi bronsi eri'na egaragi goli erina ne-ena, aini erina egaragi, silva eri'na ne-ena, zafa eri'na egaragi, bronsi eri'na ne-ena, have eri'na egaragi, aini eri'na egahue. Ana nehu'na rimpama fru huno mani avu'ava zana huntenugeno kegava hunegante'na, fatgo avu'ava'zamo'a ugota huno mika zana kegava hugahie.
Gull let eg koma i staden for kopar, sylv let eg koma i staden for jarn, kopar i staden for tre, og jarn i staden for steinar, fred set eg til styremagt yver deg, og rettferd til futar åt deg.
18 Tamagrama mani'naza mopafine, mopa tamimofo agema'ama ometre emetrema hu'nea atumpareganena, ha'mofo agenkene, ha'ma nehuno keonke zama eri havizama hu'zamofo agenkenena magore hutma ontahitfa hugahaze. Hianagi kuma kegina ka'agura, Ra Anumzamo'a ete ko nagu vazino navre'ne hunka agia anteneminka, kuma kafanka'agura Ra Anumzamofo agia husga hanune hunka agi'a antemigahane.
Ikkje meir skal ein høyra um vald i ditt land, avøyding og snøyding innum grensorne dine. Du skal kalla frelsa murarne dine, og lovsong portarne dine.
19 Hanki zagemo'a koma ferupima remsa huneganteazana huno remsa nosanigeno, ikamo'ma kenage'ma remsa hunegantea zana huno remsa huogantegahie. Na'ankure Ra Anumzamo'a mevava taviareti remsa huneganteno kagri Anumzamo'a hankave masaka'a manigahie.
Ikkje skal soli lenger vera deg til ljos um dagen, og ikkje skal månen skina og lysa for deg; men Herren skal vera deg ævelegt ljos, og din Gud vera din herlegdom.
20 Hanki kagrite'ma remsama hania zagemo'ene ikamokea magore huke tami ofregaha'e. Na'ankure Ra Anumzamo agra mevava tavika'a manisanigeno, maka kasuzamo'a vagaregahie.
Ikkje lenger skal soli di glada, og ikkje månen din missa sin glans; for Herren skal vera deg ævelegt ljos, dine syrgjedagar er enda.
21 Ana hanige'za kagri vahe'mo'za fatgo avu'avake nehu'za, mopa eri'za manivava hugahaze. Nagra'a nazampinti zafa avima kriaza hu'na hankre noanki'za, nagri nazanko avo mani'nesage'za vahe'mo'zama nezamage'za nagri nagia husga hugahaze.
Og ditt folk, dei er alle rettferdige, æveleg skal dei landet eiga, dei er renningen av mi planting, verket av mine hender til mi æra.
22 Hagi menina osi'a naga nofi mani'nazanagi, henka tusi'a vahe eforehu hakare huteta hankavenentake vahe efore huta manigahaze. Ra Anumzamo'na ama nanekea huankino, nagrama ko huhampari'noa knare ama anazamo'a ame huno efore hugahie.
Den minste skal verta til tusund, den ringaste til eit veldugt folk. Eg er Herren, i si tid set eg det brått i verk.

< Aizaia 60 >