Aizaia 58

1 Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Kagra akohenka ke'zana otinka ranke hunka ufema reaza hunka kezatinka, Nagri kema rufu'netagiza vaheni'a kea nezmasaminka, Jekopu naga'mo'zama nehaza kumi zamavu zamava zankura zamasamio.

Ropa av full hals, ikkje spar! Lyft di røyst som ein lur! Forkynn mitt folk deira brot, og Jakobs hus deira synder!

2 Hianagi fatgo zamavu'zmavama nehaza vahe'mo'zama nehazankna hu'za maka zupa Nagritega nunamuna nehu'za, Nagri navu'navaza'ma keama hu'zanku musena nehaze. Anumzazmimofo kasegea zamefi hunomiza, Nagri tava'onte'ma erava'oma huzankuke musena nehaze.

Meg spør dei dag for dag, mine vegar vil dei vita, som eit folk som hev livt i rettferd og ei vendt seg frå sin Guds rett, krev dei av meg rettferdige domar, dei vil at Gud skal koma.

3 Ana nehu'za tagrama ne'za a'o nehuta, tavufgama anteramita nemanunana nonkano hu'za nehaze. Ana kema haza nona'a Ra Anumzamo'na amanage nehue, anama ne'zama a'o huta nunamuma haza zupa, tamagra'ama tamazeri muse hu'zankuke tamagesa nentahita, eri'za vahetamia tutu huzmantazage'za eri'zana e'nerize.

«Kvi fastar me, og du ser det ikkje? Kvi spekjer me oss, og du agtar’kje på det?» - Jau, på fastedagen finn de forretning og driv til arbeid alle dykkar folk.

4 Tamagra ne'zana atreta nunamuna nehazanagi, tamagra kehakare huta hafra nehuta, tamazana anakita hara nehaze. Hagi ne'zama a'oma haza zupa e'inahu avu'ava'ma hanazana, Nagra monafinkatira nunamuntamia ontahigahue.

Sjå, de fastar med kiv og strid, med hogg og slag av gudlause nevar, ikkje fastar de i dag, so røysti dykkar kann høyrast i det høge.

5 Tamagrama antahi'zana, ne'zama a'o hu'na zupa, zaho'mo traza eri pagagi higeno mopafi agona reaza huta tavufama eri anteneramita, tasunku kukena eri nehuta, tanefapi mase'neta nunamuma nehuna zankura, Ra Anumzamo'a muse nehie huta nehazanagi, tamagra havige nehaze.

Er det ei faste eg likar, ein dag då menneskja spekjer seg? Å bøygja hovudet som eit sev, å reider seg seng i sekk og oska - kallar du det ei faste, og ein dag som er Herren til hugnad?

6 E'ina huta ne'zama a'o huta nunamuma nehaza zankura nave'nosianki, Nagri'ma navenesiana, havigema huta kinafima zamavarente'naza vahera katufenezmanteta, knazama zamita zamazeri havizama nehaza vahera zamatrenke'za fru hu'za nevanageta, bulimakao afu'mofo anankempima karenamare zafama antazaza hutama vahe'ma knama nezamiza zana maka atre vagareho.

Er ikkje det ei faste eg likar, urettferdige lekkjor løysa, sprengja bandi på oket, gjeva dei nedtyngde fridom, og knekkja kvart eit ok?

7 Nagri'ma navenesiana amanahu tamavutamava hiho, Ne'zanku'ma atupa'ma hanaza vahera ne'zana nezamita, zamunte omane vahe'mo'zama nonku'ma nehakesageta, nontamifi zamavare nenteta, kukenagu'ma atupa'ma hu'nesnaza vahera kukena zamiho. Ana nehutma tamagri koramo'zama knafima mani'nesanageta, ozamatreta zamaza hiho.

Ja, at du bryt ditt brød åt den svoltne, tek heimlause stakarar til deg, at du klæder den nakne du ser, og ei dreg deg burt frå ditt kjøt og blod?

8 Tamagra ana avu'ava'ma hanaza zamo'a nantera zagemo'ma hanatino remsa hiaza nehina, ame hu'na tamazeri knamaresugeno fatgo tamavu tamava zamo'a ugota huno nevanigeno, Anumzamofo hihamu masazamo'a tamefira remsa huramanteno ne-eno kegava huramantegahie.

Då skal ljoset ditt renna som morgonroden, og din lækjedom koma brått, og di rettferd skal ganga fyre deg, og Herrens herlegdom sist i ferdi.

9 Hagi kezamatita nunamuma hanageno'a, Ra Anumzamo'a kenona huramantegahie. Hagi tamagra taza huo hutama krafama hanageno'a, Nagra ama mani'noe huno hugahie. Hagi vahe'ma knama nezamiza zana netretma, vahe zamavufina tamazana asuteta zamavufintankema nehaza zama netreta,

Då svarar Herren når du kallar, når du ropar, segjer han: «Sjå, her er eg!» Fær du burt ifrå deg tyngjing med ok, sluttar å peika med fingen’ og tala vondt,

10 ne'zanku'ma atupa'ma nehaza vahe'ene knafima mani'naza vahe'ma zamazama hanageno'a, ana tamavu tamava zamo'a hanimpinti tavimo remsa nehiaza nehina, hanimpi manisazanagi zage ferupima maniaza huta manigahaze.

og gjev den hungrige etter din hug og mettar ei nedbøygd sjæl, då skal ljoset ditt stråla i myrkret, og di natt skal verta som middag.

11 Ana nehanageno Ra Anumzamo'a maka knafina kegava huramanteno nevuno, hagege kokampina nazankuro atupa'ma hanazana tamazeri knare hugahie. Ana nehuno zaferinatamia azeri hankavetisanigeta, tretre huno nehagea hozagna nehuta, kampu'i timo oraneno evu vava hiaza hugahaze.

Då skal Herren leida deg alltid, han skal metta di sjæl i øydemarker, han skal styrkja beini dine, og du vert som ein velvatna hage, som ei rennande kjelda der vatnet aldri tryt.

12 Hanki ko'ma havizama hu'nea ranra kumatamina tamagra ete eri so'e huta negita, tamagehe'zama korapa'ma noma ki'naza marufi eri zugage huta nona kigahaze. Ana nehanage'za vahe'mo'za tamagrikura hu'za, havizama hu'nea keginane, nontamine, kumapi ne'onse kantamina eri zugage hu'za ki vahere hu'za hugahaze.

Og dine søner skal byggja gamle grushaugar upp att, du skal reisa upp tufter som lenge låg i øyde, og dei skal kalla deg «Murbrot-bøtar», «vegnybyggjar til busetjing».

13 Ra Anumzamo'a huno, Nagrama mani fruhu knani'e hu'nama huhampari'noa kna Sabatimofo kasegea rutagreta tamagra'a tamavesi'zana amagera onteho. Ana nehuta Sabati knagura Ra Anumzamofo kna me'ne huta antahinemita, tamagra'ama tamazeri musema hanaza zankura nohaketa, amunte omane nanekenena osiho.

Held du foten din att frå kviledagen, so du ei driv ditt yrke på min heilagdag, kallar du kviledagen «ei lyst», Herrens heilagdag «høgvyrd», ærar du honom og held deg frå dine tiltak, ikkje driv med ditt yrke eller prat -

14 Tamagrama mani fruhu kna Sabatimofo kasegema amage'ma antesageno'a, Ra Anumzamo'a asomu huramantegahie. Ana hanigeta neramageho Jekopuma eri santi haregahanema huno Ra Anumzamo'ma huhamparinte'nea mopafima me'nea agonafi tamatrenigeta mani so'e nehuta, ne'zana neneta musenkasea hugahaze. Ra Anumzamo'a agra'a agipinti ama nanekea huama hu'ne.

då skal du frygda deg i Herren, yver haugarne i landet let eg deg fara og let deg njota arven åt Jakob, far din; for Herrens munn hev tala.