Izikeli 1
1 Hagi 30ma hia kafumofona namba 4 ikamofona 5fugnare kina vahezagane Kebar tinkenare Babiloni mani'nogeno, monamo'a anagige'na ava'nagna zampi Anumzamofona ke'noe.
Det hende i det trettiande året, den femte dagen i den fjorde månaden, då eg var millom dei bortførde attmed Kebarelvi, at himmelen opna seg og eg såg syner frå Gud.
2 Hagi ana 5fu kna zupa kini ne' Jehoiakinima kinama huno mani'nea kafumo'a 5fu'a kafu hu'ne.
Den femte dagen i månaden - det var endå det femte året etter kong Jojakin vart burtførd -
3 Hagi nagra Busi nemofo pristi ne' Izikeli'na Babiloni vahe mopafi Kebar tinte mani'nogeno Ra Anumzamo'a keaga nenasamino, azana nagrite ante'ne.
då kom Herrens ord til Ezekiel Buzison, presten, i Kaldæarlandet attmed Kebarelvi. Herrens hand kom der yver honom.
4 Hagi negogeno noti kazigati tusi'a ununko atuno ne-egeno, hampomo'ene kopsinamo'enena tusiza nehigeno, ana hampona tusi hankavenentake masamo rugagintegeno, amu'nompina teve neregeno, ainima tevefima kre fizoma higeno koranentake'ma hiaza nehigeno tevemo'a ruragareno vuno eno hu'ne.
Og eg såg, og sjå, ei stormflaga kom nordanfrå, ei stor sky og eld som kvervla seg i hop, med eit skin rundt ikring, og ut or honom, midt utor elden, tedde det seg eitkvart nett som sylvblanda gull.
5 Hagi ana tevemofo amu'nompina 4'a kasefa'ma hu'za mani'naza zagarami mani'naze. Hagi ana 4'a zagama zamagoana, vahe kna hazageno,
Og midt der-utor kom det noko som liktest på fire livende. Og soleis var dei på skap: Dei hadde manneskapnad.
6 mago magomofona 4'a avugosagi, 4'a agekonagi huno metere hu'ne.
Og fire andlit var det på kvart eitt av deim og fire vengjer på kvart eitt av deim.
7 Hagi zamagiamo'a fatgo higeno, zamaga agusamo'a bulimakao afu anentamofo agiamo'ma hiaza higeno, ana zamaga agusamo'a bronsi eri masave huntazageno masanentake huno tampretampre hiankna hu'ne.
Og føterne deira, dei var beine, og fotbladi deira var som kalveklauver, og dei glima som skinande kopar.
8 Hagi ana 4'a zagaramimofona 4'a kaziga zamageko'namofo henka kaziga, vahe aza huntetere hu'ne. Ana higeno magoke magokemofona 4'a avugosane, agekonane metere higeno,
Og dei hadde mannehender under vengjerne på alle fire sidorne. Og med andliti deira og vengjerne deira var det soleis på alle fire:
9 zamagekonama rufanara'ma hazageno'a mago'mofo ageko'namo'a mago'mofo agekona ome avako hutere hu'ne. Hagi kama vazana mago mago'mo'a rukrahera osu vu fatgo hu'naze.
Vengjerne deira nådde i hop, den eine med hin. Dei snudde seg ikkje når dei gjekk; kvart eitt gjekk beint fram.
10 Hagi ana 4'a zagaramimofo zamavugosamo'a amanahu hu'ne, avuga kaziga vahe avugosa huntegeno, tamaga kaziga laioni avugosa huntegeno, hoga kaziga ve bulimakao afu'mofo avugosa huntegeno, zamefira tumpamofo avugosa hunte'ne.
Og deira andlit var som eit mannsandlit på skap, og alle fire hadde løve-andlit på høgresida, og alle fire hadde ukse-andlit på vinstresida, og alle fire hadde ørne-andlit.
11 Zamavugosamo'a e'ina hu'ne. Hagi mago mago zagamofona 4'a ageko'na huntetere hu'neankino, tare zamageko'namo'a rufanara higeno, magomofo agekonamo'a magomofo agekonare ome avako hutere hu'ne. Hagi tare zamageko'nanura zamavufaga eri fraki'naze.
Det var no andliti deira. Og vengjerne deira breidde seg ut ovantil. Med tvo av vengjerne sine nådde eitt livende i hop med hitt, og med tvo løynde det likamen sin.
12 Hagi mago magomo'a avugosama huntenerega vu fatgo nehigeno, Avamumo'ma vuoma hirega rukrahera osu ana zagaramimo'za nevaze.
Og kvart eitt av deim gjekk beint fram. Kvar åndi vilde ganga, dit gjekk dei; dei snudde seg ikkje når dei gjekk.
13 Hagi ana zagaramimofo amu'nozmifina tevema nereazamo'a, tankanu'zagna huge, tosi tavikna zamo vuge ege hu'ne. Hagi ana tevemo'a tusiza huno hagna hagna huno remsa nehigeno, ana tevefintira kopsinamo'a rutrage huno vuno eno hu'ne.
Og livendi såg ut som gløder i eld, brennende, som kyndlar å sjå til; elden for att og fram millom livendi, og det skein av honom, og ut or elden gjekk det ljon.
14 Hagi ana tevefina kasefa'ma hu'zama mani'naza zagamo'za kopsinamo'ma hiaza hu'za trage hu'za vuge'ege hu'naze.
Og livendi for att og fram, nett som eldingar å sjå til.
15 Hagi ana zagaramima zamagoana, mago mago zagamofo asoparega mopafina mago mago wili metere higeno, ana makara 4'a me'nege'na ke'noe.
Og eg såg livendi, og sjå, det var eit hjul på jordi innmed kvart eitt livende, og dei viste ut mot fire sidor.
16 Hagi ana wilimo'za amanahu hu'naze, zamavufaga'amo'a berilie nehaza havereti'ma nehiaza huno ana wilimo'za mago zanke hu'za marave marave nehazageno, mago mago wilimofo agu'afina mago wilimo rugeka huno metere hu'ne.
Og hjuli såg ut nett som dei skulde vera gjorde av eitkvart som liktest på krysolit, og alle fire var eins på skapnad, og det såg ut som dei var gjorde so at eitt hjul var inni hitt.
17 Hagi ana zagaramimo'za 4'a kaziga zamavugosa hunte'nazanki'za, vunaku'ma hazankazigama nevu'za, rukrahera osu amne vu fatgo hu'naze.
Til alle fire sidorne kunde dei ganga; dei snudde seg ikkje når dei gjekk.
18 Hagi ana wiliramimofoma eri koravema hunte'nea ainiramimo'a ra huno za'za hu'negeno rama'a avurgaramimo megagi'ne.
Og hjulfalli var høge og skræmelege, og so var dei fullsette med augo rundt ikring på alle fire.
19 Hagi kasefa'ma hu'za mani'naza zagamo'zama kama nevazageno'a, ana wilimo'za magoka vuge, haresgama hu'za marerizage'za zamagranena ana nehaze.
Og når livendi gjekk, so gjekk hjuli attmed deim, og når livendi lyfte seg frå jordi, so lyfte hjuli seg med.
20 Ina kazigoma avamu'mo'ma virega nevazageno, wilimo'zanena vu'naze. Na'ankure kasefa'ma huza mani'naza zagaramimokizmi avamu'mo'a ana wiliramimpina mani'ne.
Kvar åndi vilde ganga, gjekk dei, nett dit som åndi vilde ganga. Og hjuli lyfte seg med deim, for åndi åt livendi var i hjuli.
21 Hagi ana zagaramimo'zama nevazageno'a, ana wiliramimo'za nevazageno, ome otizage'za ome oneti'za, haresgama hazage'za, zamagranena magoka ana zanke huza haresga hu'naze. Na'ankure kasefa'ma hu'za mani'naza zagaramimokizmi avamu'mo'a, ana wiliramimpi mani'ne.
Når livendi gjekk, so gjekk dei, og når dei stod, so stod dei, og når dei lyfte seg frå jordi, so lyfte hjuli seg med, for åndi åt livendi var i hjuli.
22 Hagi ana zagaramimofo zamasenirega anagamu kankamumpina aisire'ma zagema rentegeno'ma rumarave nehiaza huno rumsa huvagare'ne.
Og uppyver hovudi på livendi var det noko på skap som ein kvelv, som underfull krystall å sjå til, utspana uppyver hovudi deira.
23 Hagi fenkama kazigama me'nea kankamumpina ana zagamo'za tare zamagekona rutare'za mago'mofo agekonamo'a magomofo agekonare avako hutere nehazageno, tare zamagekonanura zamavufaga refitetere hu'naze.
Og uppunder kvelven rette vengjerne deira seg beint ut, kvar mot annan. Kvart einskilt av deim hadde tvo vengjer som dei løynde likamen sin med.
24 Hagi ana zagamo'za hare'zama nevazageno'a zamagekonamofo zamagasasamo'a rama'a timofo agasasagna nehigeno, Hankavenentake Anumzamofo agerumo'ma nehiankna nehigeno, rama'a sondia vahetmimofo zmagasasankna nehigena antahi'noe. Hagi kaza'ma osu uomaneti'za, zamagekona atrazageno urami'ne.
Og eg høyrde ljomen av vengjerne deira, som ljomen av store vatn, som røysti åt den Allmegtige, når dei gjekk, ein ljomande gny som gnyen frå eit herlæger. Når dei stod stilt, let dei vengjerne siga.
25 Hagi zamagekona atrazageno uramige'zama o'matizageno'a, anagamu zamasenirega kankamumpinti mago ageru aru'ne.
Og det ljoma ei røyst uppyver kvelven som var yver hovudi deira. Når dei då stod stilt, let dei vengjerne siga.
26 Hagi ana zagaramimofo zamasenirega anagamu kankamumpina safie nehaza havereti tro hu'naza kini tra me'ankna higeno, ana tratera vahe'ma maniaza hu'nege'na ke'noe.
Og uppyver kvelven som var yver hovudi deira, var det noko som såg ut som safirstein, på skap som ein kongsstol. Og uppå kongsstol-skapnaden sat det ein som liktest på eit menneskje.
27 Hagi ana vahe'mofona afafafinti'ma mareri anagate'nea avufgamo'a, tefi'zoma hu'nea ainireti'ma hiaza huno rumsa hugagi'ne. Hagi afafafinti'ma mefenkamuma te'nea avufgamo'a tevenefa kna higeno, tusi'a masamo masanentake huno ana nera rugaginte'ne.
Og eg såg noko liksom sylvblanda gull, sjåande til liksom eld med ein ljosgard ikring, frå det som var sjåande til å vera lenderne hans og so uppetter. Og frå det som var sjåande til å vera lenderne hans og nedetter såg eg noko liksom eld å sjå til, med eit skin rundt ikring.
28 Ana ne'mofoma rugagima ante'nea masazamo'a, ko'ma ru knafima furagenamo'ma rugaginteankna hu'ne. Ra Anumzamofo hanavemofo masamo e'inara hu'ne. Hagi ana zama nege'na, navugosaregati mopafi masene'na nentahugeno mago vahe'mo nanekea hu'ne.
Liksom syni av bogen i skyi på ein regndag, soleis var syni av skinet rundt ikring. Soleis var openberringi av Herrens herlegdom å sjå til. Og då eg fekk sjå det, fall eg ned på mitt andlit, og eg høyrde røysti av ein som tala.
