Izikeli 2

1 Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Vahe'mofo mofavremoka, otinege'na nanekea kasmi'neno.

Og han sagde med meg: «Menneskjeson! Statt upp på føterne dine so eg kann få tala med deg!»

2 Hagi anagema nehigeno'a Avamumo'a nagu'afi efreno nazeri otige'na, otinena nanekema nasamiana antahi'noe.

Og det kom ånd i meg med det same han tala med meg, og reiste meg upp på mine føter, og eg lydde på honom som tala til meg.

3 Hagi Agra amanage hu'ne, Vahe'mofo mofavremoka, Nagra Israeli vahetega hunegantoe, keontahi kumapi vahe'ma ha'ma renante'naza vahetega hunegantoe. Zamagrane zamafahe'mozanena ke'ni'a rutrageme e'za menina ama knarera ehanatize.

Og han sagde til meg: «Menneskjeson! Eg sender deg til Israels-borni, dei upprørske heidningar som hev gjort upprør imot meg. Dei sjølve og deira feder hev forbrote seg mot meg alt til den dag i dag.

4 Hagi zamagu'amo'a havegna huno hankavetigeno, zamagu'a rukrahe osu vahetega hunegantoanki, amanage hunka ome zamasamio, Ra Anumzana Hankavenentake Anumzamo'a amanage nehie.

Og til borni med dei harde andliti og stive hjarto - eg sender deg til deim. Og du skal segja med deim: «So segjer Herren, Herren.»

5 Hagi anankea antahisazo ontahisazo kasnampa nera amu'nontifi emani'neno hu'neane hu'za zamagra ke'za antahi'za hugahaze. Na'ankure zamagra keontahi vahe mani'naze.

Og dei, anten dei lyder på eller ikkje - for ei tråssug ætt er dei - so skal dei få vita at ein profet hev vore midt imillom deim.

6 Hagi vahe'mofo mofavremoka ave'ave' trazampine segintaveramimofo amu'nompi vano hiankna hugahananki, kagra zamagriku'ene kezmigura korora osuo. Na'ankure zamagra keontahi vahe mani'naze.

Og du, menneskjeson! Ikkje ottast deim! og ordi deira ottast du ikkje! For tistlar og klunger er hjå deg, og med skorpionar bur du. For ordi deira ottast du ikkje, og for deira åsyn vere du ikkje forfærd! For ei tråssug ætt er dei.

7 Hagi ana vahe'mo'za kea antahisazo ontahisazo Nagri' nanekea eri ama hunka zamasmio. Na'ankure zamagra keontahi vahe mani'naze.

Og du skal tala ordi mine til deim, anten dei lyder på eller ikkje, for tråssuge, det er dei.

8 Hianagi vahe'mofo mofavremoka kema kasaminua kea antahio. E'i ana vahe'mo'zama nehazaza hunka kea ontahisanki, kagira aka hunka amama kami'naku'ma nehua zana no.

Men du, menneskjeson, lyd på det som eg vil tala til deg! Ver ikkje tråssug som den tråssuge ætti! Lat upp munnen din og et det som eg gjev deg!»

9 Anage hige'na negogeno azana rusute namigeno, ana azampina avonkre'za regazarinte'naza avontafe me'nege'na ke'noe.

Og som eg såg, og sjå, ei hand var rett ut til meg. Og sjå, i den var ein bokrull.

10 Hagi ana avontafera eri rupuma hige'nama ke'noana, ana avontafemofo avugane amiganena vahe'mo'zama zmasunku'ma hu keagane, zavi krafagema hu keagane, hazenke zamofo keagane krente'naze.

Og han rulla honom upp framfor mi åsyn, og han var fullskriven inni og utanpå. Og skrive var det på honom syrgjesongar, sukkar og verop.