< Izikeli 36 >

1 Vahe'mofo mofavre Izikieliga, amanage hunka Israeli mopafima me'nea agonaraminkura kasnampa kea huzmanto, Israeli agonaramimoka Ra Anumzamo'ma hiankea antahiho.
Og du menneskjeson! Spå um Israelsfjelli! Og du skal segja: Det Israelsfjell, høyr Herrens ord!
2 Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Ha' vahekamo'za amanage hu'za kagrikura nehaze, kagri ranra agonaramimo'za ko tagri'za se'ne hu'za nehaze.
So segjer Herren, Herren: For di fienden sagde: «Hå, hå!» yver dykk, og: «Dei ævelege haugar hev vorte vår eiga, »
3 E'ina hu'negu amanage hunka kasnampa kea huo, Ra Anumzamo'a amanage hie, Na'ankure maka kazigatira ha' vahe'kamo'za hara eme huramante'za maka zantmia eri nafa'a nehazage'za ana zankura vahe'mo'za tamefi kea nehu'za tamagenkea hu'naze.
difor spå og seg: So segjer Herren, Herren: Etter di, ja, etter di dei avøyder dykk og glefser etter dykk frå alle leider, so hine folki kann eigna dykk til seg, og etter di de er komne på folketunga og hev fenge eit låkt ord på dykk ibland folk,
4 E'ina hu'negu Israeli mopafima me'nea agonaramimota, Ra Anumzamo'a amanage hianki antahiho, Ra Anumzamo'a huno, Israeli mopafima me'nea ranra agonaramine, neone agonaramine tinkrahotamine, aguporamine, havizama huno me'nea kumatamine, vahe'ma omani rankumataminkura tamagri tava'ontema mani'naza vahe'mo'za kiza zokago kea huneramante'za, tamefi kea huneramante'za, tamagenkea hu'naze.
difor, de Israelsfjell, høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren, med fjelli og med haugarne, med gili og dalarne og med røysarne på dei aude tufterne og med øydebyarne som hev vorte til ran og spott for hine folki som er der ikring,
5 E'ina hu'negu Ra Anumzamo'a amanage hie, Tamage huno narimpa ahe'zamo'a teve rukru hiankina, ruga'a mopafi vahe'ene Idomu vahe'enena narimpa ahezmante'na huhaviza huzmante'noe. Na'ankure Nagrira nage fenkami netre'za, tusi muse nehu'za nagri mopa eme aguza ru'za eri nafa'a hu'naze.
difor, so segjer Herren, Herren: Sanneleg, i min brennande harm hev eg tala mot hine folki og mot Edom, som hev etla seg landet mitt til eiga - med heile si hjartans gleda, med vanvyrdnad i si sjæl - so dei kunde driva ut deim som budde der og so rana det.
6 E'ina hu'negu Israeli mopafima me'nea ranra agonaramine, neone agonaramine, tinkrahotamine, aguporaminkura amanage hunka kasnampa kea huo, Ra Anumzamo'a amanage hie, Ko, ruga'a mopafi vahe'mo'zama huhaviza huneramante'za knazama tamigeta tamagazegu'ma hu'naza zantera, tusi narimpa ahezmantegahue.
Difor, spå um Israels land og seg med fjelli og med haugarne, med gili og med dalarne: So segjer Herren, Herren: Sjå, i mitt åbry og i min harm hev eg tala, etter di de hev lote tolt skjemsla frå folki.
7 E'ina hu'negu Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Nagra nazana erintesaga hu'na huvempa huankino, tamagri tava'onte'ma mani'naza mopafi vahe'mo'zama tamagriku'ma hu'za, haviza hugahazema hu'za huramante'naza nanekea, zamagrite antenuge'za ana knazana zamagra'a eri'za zmagazegura hugahaze.
Difor, so segjer Herren, Herren: Eg rette handi mi i veret på det: Sanneleg, folki som bur kringum dykk, skal sjølv ljota bera si skjemsla!
8 Hianagi Israeli agonaramimpima me'nea zafamota Nagri vahe'mo'zama eme nesaza zana rama'a azanku'na ahenteta zafa raga'a renteho. Na'ankure kofa hu'za ete kumazmirera egahaze.
Men de, Israelsfjell, skal skjota dykkar greiner og bera dykkar frukt åt mitt folk Israel; for snart skal dei koma heim att.
9 Hagi ko, Nagra tamagri su'a mani'noanki'na tamagrite ete rukrahe hu'na tamaza hanugeta mopafina hoza erita krigahaze.
For sjå, eg vil finna dykk, eg vil snu meg åt dykk, og de skal verta dyrka og sådde.
10 Ana nehu'na vahera zamazeri rama'a hugahuankino, maka Israeli vahe anara hugahue. Hagi ranra kumatmimpina mani avi'nete'za havizama hu'nea ranra kumatamina ete eri so'e hu'za kigahaze.
Og eg vil føra ei mengd med menneskje upp på dykk, all Israels-lyden, og byarne skal atter få folk, og øydestaderne verta bygde å nyo.
11 Hagi ana kumapina vahe'ene zagagafanena zamazeri hakare ha'nena mofavrea kasezmante hakare hugahaze. Ana hanugeta tamafahe'i knafima hu'nazaza huta ana mopa mani vinetenage'na, ko knafima osu'noaza hu'na knare'za huramantegahue. E'ina hanugeta Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.
Og eg vil gjera dykk rike på folk og fe, og dei skal aukast og verta rike på avkjøme. Og eg vil gjeva dykk folkerike bygder som fyrr i tidi, og eg vil gjera dykk endå meir godt enn i dykkar fyrste tider, og de skal sanna at eg er Herren.
12 Hagi Israeli vahe'ni'a huzmantenuge'za ana agonaramimota tamagofetura vano hugahaze. Ana nehu'za tamagrira tamazeri santi haresageta, zamagri'za neseta ru'enena mofavrezmia zamazeri havizana osugahaze.
Og eg vil lata menneskje, mitt folk Israel, ferdast på dykk, dei skal taka deg til eiga, og du skal vera deira odel. Og du skal aldri meir gjera deim barnlause.
13 Hagi Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Vahe'mo'za tamagrikura amanage hu'za nehaze, tamagra vahera zamazeri haviza nehuta, mofavreramina zamazeri kefoneraze.
So segjer Herren, Herren: Etter di dei segjer um deg: «Ein mann-etar er du, og barnlaus hev du gjort dine folk, »
14 E'ina hu'negu kagra ru'enena, vahe'ene mofavre naga'enena zamazeri havizana osugahane huno Ra Anumzana Anumzamo'a hu'ne.
difor skal du aldri meir eta menneskje og aldri meir gjera folki dine barnlause, segjer Herren, Herren.
15 Hagi ru mopafi vahe'mo'za mago'enena huhavizama huramante'naza nanekea nontahisageno, tamazeri tamagazea nosanageno, ru'enena ru mopafi vahe'mo'za tamazeri tanafara osugahaze huno Ra Anumzana Anumzamo'a hu'ne.
Og aldri meir let eg deg høyra skjemsla frå folki, og vanvyrdnad frå folkeslagi skal du aldri meir turva tola, og folki dine skal du aldri meir få til å snåva, segjer Herren, Herren.
16 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,
Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
17 Vahe'mofo mofavre Izikieliga, Israeli vahe'mo'za mopazmifima mani'neza hu'naza havi zamavu'zmava zamo, Nagri navurera mopazmia eri haviza hu'naze. Hagi ana zamavuzmavama hu'naza zamo'a, a'nemo'za ikankri eri'za agru osu'nazankna hu'naze.
Menneskjeson! Israels-lyden budde i landet sitt, og dei sulka det med si åtferd og sine verk; som ureinskapen hjå kvinna når ho hev sine tider, so var deira åtferd for mi åsyn.
18 E'ina hu'nagu narimpa ahezmante'na zamazeri havizana hu'noe. Na'ankure zamagra vahera zamahe'za ana mopafina korana eri neragi'za, havi anumzantera monora hunte'za, ana mopazmia eri haviza hu'nazagu anara hu'noe.
Då rende eg ut min harm yver deim for det blod som dei hadde rent ut yver landet, og for di dei hadde sulka det med dei ufysne avgudarne sine.
19 Nagra ana hukna hu'na zamahe panani huge'za, vahe mopafine, kumatamimpine hazagre'za mago mago hu'za umani emani hu'naze. Zamagrama hu'naza zante'ene, zamavu zamavate'ene keaga huzmante'na refko huzmante'noe.
Og eg spreidde deim millom folki, og dei vart strådde i landi; etter deira åtferd og verk dømde eg dei.
20 Hagi ana'ma huza vahe moparegane, vahe kumategama nevu'za Ruotge'ma hu'nea nagia eri haviza nehazage'za, ana kumapi vahe'mo'za hu'za, ama vahetamina Ra Anumzamofo vahetaminagi, Agri mopafintira atre'za e'naze hu'za hu'naze.
Då dei kom til dei folki som dei for til, då vanhelga dei mitt heilage namn, med di det vart sagt um deim: «Dette er Herrens folk, men ut or landet hans laut dei fara.»
21 Hianagi Israeli vahe'mo'zama ru mopafima vu'za ezama hazaregama ruotge'ma hu'nea nagima eri havizama nehaza zankura, Nagra ra nagesa nentahue.
Då gjorde det meg ilt for mitt heilage namn som Israels-lyden hadde vanhelga millom dei folki som dei var komne til.
22 E'ina hu'negu Israeli vahera amanage hunka zamasamio, Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Ama zama hu'za huana Israeli vahe'mota so'e zanku hu'na osuanki, vahe kumategama vazaregama ruotge'ma hu'nea nagima eri havizama nehaza zanku hu'na amanara hu'za hue.
Seg difor med Israels-lyden: so segjer Herren, Herren: Ikkje for dykkar skuld, du Israels-lyd, gjer eg det, men for mitt heilage namn skuld, som de hev vanhelga millom dei folki som de er komne til.
23 Hanki ru moparegama umani'neta ruotge'ma hu'nea nagima eri havizama hu'naza nagia eriama hu'na ahentesga hugahue. E'inama hu'na nagima eriama hu'na hentesgama hanuge'za, anama umani'naza mopafi vahe'mo'za Nagrikura Ruotge hu'nea Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahiza nehanage'na, Nagrani'a ruotge hu'noe hu'na eri ante ama hanuge'za zamagra kegahaze.
Og eg vil helga mitt store namn som vart vanhelga millom folki med di de vanhelga det ibland deim. Og folki skal sanna at eg er Herren, segjer Herren, Herren, når eg helgar meg på dykk for augo deira.
24 Hagi maka kumatamimpinti'ene maka mopafintira tamavre'na ete tamagri mopafi emeri atru hugahue.
Og eg vil henta dykk frå folki og sanka dykk ut or alle landi og flytja dykk til dykkar eige land.
25 Ana nehu'na avusese tinuti ru ani'ani hu'na tina freramante'na, agru osu tamavutamava zane, vahe'mo'zama antre'za troma hunte'naza havi anumzama mono'ma hunentaza zampintira tamazeri agru hugahue.
Og eg vil skvetta reint vatn på dykk, so de vert reine; frå all dykkar ureinska og frå alle dykkar ufysne avgudar vil eg reinsa dykk.
26 Ana nehu'na kasefa tumo anteneramante'na, kasefa avamu anteramantegahue. Hagi hankavetino havegna'ma hu'nea tumora erinetre'na, fru'ma huno kema amage ante tumo anteramantegahue.
Og eg vil gjeva dykk eit nytt hjarta, og ei ny ånd vil eg gjeva inni dykk, og eg vil taka burt steinhjarta or dykkar kjøt og gjeva dykk eit kjøthjarta.
27 Hagi Avamuni'a tamagu'afina anteramante'nugeta tra ke'ni'ane kasegeni'anena kegava nehuta avaririgahaze.
Og min ande vil eg gjeva inni dykk, og eg vil få dykk til å ferdast i mine bod og til å halda loverne mine og gjera etter deim.
28 E'ina hanugeta tamagehe'ima zami'noa mopafi umanineta, tamagra Nagri vahe mani'nage'na, Nagra tamagri Anumza manigahue.
Og de skal bu i det landet som eg gav federne dykkar. Og de skal vera mitt folk, og eg skal vera dykkar Gud.
29 Ana nehu'na Nagra maka agru osu tamavutmava zampintira tamagu nevazi'na, witi hozama hankre'nage'na, raga'a eri rama'a hanenkeno, witimo'a ome rama'a hinkeno mopatamifina agatontozana omegahie.
Og eg vil fria dykk frå all dykkar ureinska. Og eg vil kalla på kornet og gjera det follrikt og ikkje senda svolt på dykk.
30 Hagi zafa ragane hozafi ne'zanena eri rama'a hanenkeno tamagatonto'ma nehazage'za ru mopafi vahe'mo'zama huhaviza huneramante'za kiza zokago kema huramante'naza zana osugahaze.
Og eg vil mangfalda frukti på trei og grøda på marki, so de ikkje lenger skal taka mot skjemsla frå folki for svolt.
31 E'ina hanugeta kefo avu'ava zama nehuta, kefo zama nehuta, kasri avu'ava'ma hu'naza zankura, Israeli vahe'mota tamagesa nentahisageno tamagoteno amu'ati tamagesa hugahie.
Då skal de minnast dykkar vonde åtferd og dykkar verk, som ikkje var gode. Og de skal styggjast ved dykk sjølve for dykkar misgjerningar og styggjor.
32 Hagi antahi'neni hiho, ama ana zama hanuana, tamagrikure hu'na osugosue huno Ra Anumzana Anumzamo'a hu'ne. Hagi Israeli vahe'mota tamagazegu hiho.
Ikkje for dykkar skuld gjer eg det, segjer Herren, Herren, det vere dykk kunnigt! De må blygjast og skjemmast av åtferdi dykkar, du Israels-lyd.
33 Hagi Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Kefo tamavu'tamava zampinti'ma tamazeri agruma hanua kna zupa, kumatmifina vahera zamazeri ante avinetena, havizama hu'nea kumatamina eri so'e hugahue.
So segjer Herren, Herren: Den dagen eg reinsar dykk frå alle dykkar misgjerningar, vil eg gjeva byarne folk, og husi som ligg i røysar, skal verta uppatt-bygde.
34 Hagi mopatimo'ma havizama huno ka'ma kokama menege'zama negaza mopafina hoza erita ante'nesage'za karanka vu'za e'zama hanaza vahe'mo'za kegahaze.
Og øydeland skal verta dyrka, i staden for at det var ei audn for augo på kvar mann som gjekk framum.
35 Ana hanuge'za amanage hugahaze, hozama onte ka'ma mopamo'a, Ideni hozagna hie nehu'za, havizama higeno vahe'ma omani'nea rankumatamimpina vahe'mo'a avitegeno kuma keginamo'a hanavenentake huno knare hie hu'za hugahaze.
Då skal dei segja: «Dette land som var i øyde lagt, er vorte som Eden-hagen, og byarne som låg i røyser og var øydelagde og nedrivne, er no kringmura og hev sine ibuarar.»
36 E'ina hanuge'za tamagri tava'onte'ma manigagi'naza mopafi vahe'mo'za nege'za, Nagrikura hu'za Ra Anumzamo ama kumatmina eri so'e nehuno, havizama hu'nea mopa eri knare higeno, hozamo'a ampore hu'za ke'za antahi'za hugahaze. Nagra Ra Anumzamo'na huanki'na ana zana Nagrani'a hugahue.
Og dei skal sanna, dei folki som vert att rundt ikring dykk, at eg, Herren, hev bygt upp att det nedrivne, hev planta i det aude landet. Eg, Herren, hev tala, og eg set det i verk.
37 Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Nagra Israeli vahe'mokizmi nunamu kea antahizami'na zamazeri rama'a hanuge'za, sipisipi afu kevugna hu'za rama'a vahe fore hu'za manigahaze.
So segjer Herren, Herren: I dette og vil eg lata Israels born finna meg, so eg gjer det for deim: Eg let menneskje aukast som ein saueflokk.
38 Hagi Kresramana vu kna zupama ofama hanaza sipisipi afu'tamima Jerusalemi kumapi avre'za eme rupazima hazaza hu'za havizama hu'nea ranra kumatmimpina rupazi hugahaze. E'ina hanige'za Nagrikura Ra Anumza manine hu'za ke'za antahi'za hugahaze.
Som ein heilag saueflokk, som Jerusalems-sauer i høgtiderne, soleis skal dei aude byarne verta: fulle med manneflokkar. Og dei skal sanna at eg er Herren.

< Izikeli 36 >