Tiuteronomi Kasege 29

1 Hagi Sainai agonare'ma mani'nageno'ma Ra Anumzamo'a huhagerafi huvempa kema Israeli vahe'ma zami'nerera, Moapu mopafima umani'nageno'a, ama'na huhagerafi huvempa kea mago'ane zamio huno Mosesena asami'ne.

Dette er ordi i den pakti som Herren let Moses gjera med Israels-sønerne i Moablandet, umfram den pakti han hadde gjort med deim ved Horeb.

2 Hagi Mosese'a Israeli vahera maka kehu tru huno amanage huno zamasmi'ne, Ramo'ma Isipi mopafima Feronte'ene, eri'za vahe'are'ene, mopa'afinema,

Moses kalla i hop heile Israel, og sagde til deim: «De såg det for augo dykkar alt det som Herren gjorde i Egyptarland med Farao og alle mennerne og heile landet hans,

3 maka hankave'ane avame'zane, kaguvazanema erifore'ma hu'nea zana ko' ke'naze.

med eigne augo såg de dei svære plågorne, dei store teikni og underi.

4 Hianagi manita ama knare'ma ehanatizana, Ramo'a antahintahitamia eri amara osigeta, ana zana keta antahita nosuta, tamavurga eri hari higeta nonkazageno, tamagesa erinkro higeta nontahize!

Men endå hev Herren ikkje fenge gjeva dykk vit til å skyna eller augo til å sjå eller øyro til å høyra med.

5 Hagi Ramo'a huno, 40'a kafufi ka'ma kokampina tamavare'na e'noanagi, kukena tamimo'ene tamagia anomo'enena tagatora huno havizana osu'ne.

«Eg førde dykk fyrti år i øydemarki, » segjer Herren; «klædi dykkar vart ikkje utslitne, og skoen sleitst ikkje undan foten din.

6 Hagi Nagriku'ma Rana tagri Anumzane huta keni'ma hanagu, bretine wainine aka tinena one'naze.

Ikkje hadde de brød å eta, og ikkje vin eller anna sterkt å drikka; for eg vilde de skulde sjå at eg, Herren, er dykkar Gud.»

7 Hagi ese'ma ama mopare'ma neonke'za, Hesboni kini ne' Sihoni'ene Basani kini ne' Ogikea eke hara eme hurante'nazanagi, tagra hara huzamagatere'none.

So kom de hit til dette landet, og Sihon, kongen i Hesbon, og Og, kongen i Basan, kom imot dykk og baud ufred, men me slo deim,

8 Ana kini netremokizni mopa hanareta Rubeni naga'ene, Gati naga'ene, Manase naga'ma amu'nompinti refko hu'naza naga'enena, ana mopa refako huzami'none.

og tok landet deira, og let rubenitarne og gaditarne og den halve Manasse-ætti få det til odel og eiga.

9 E'ina hu'negu ama ana huhagerafi huvempa kea kegava hu'neta nevararinkeno, maka zama hanaza zamo'a knarera hino.

So kom då i hug å halda dykk etter kvart ord i denne pakti, so de fer visleg åt i alt det de gjer!

10 Hagi menina Ra Anumzana tamagri Anumzamofo avuga Israeli naga nofite kva vahe'ene, ranra vahe'ene, sondia kva vahe'ene, maka Israeli vene'nene,

Her stend de i dag alle framfor Herrens åsyn, hovdingarne dykkar, ætterne, styresmennerne og formennerne, kvar mann i Israel,

11 a' mofavrene, ruregati'ma tamagri'enema enemaniza vahe'ene, tintevema hurami vahe'enena,

borni og konorne dykkar, og dei framande i lægret, både vedhoggaren og vatsberaren,

12 Ra Anumzana tamagri Anumzamo'ma tamagranema huhagerafi huvempa ke hanigeta avararigahune huta huvempa hanagu menina eme oti'naze.

og skal ganga inn i sambandet med Herren, dykkar Gud, og den pakti han gjer med dykk i dag;

13 Hagi tamagehe'i Abrahamuma, Aisakima, Jekopunema huvempama huzamante'nea kante anteno, Agra tamagri'ene eri hagerafi huvempa ke hinketa tamagra menina Agri vahe' mani'nageno, Agra tamagri Anumza manigahie.

for i dag vil han gjera deg til sitt folk, og sjølv vil han vera din Gud, soleis som han hev sagt deg, og soleis som han hev lova federne dine, Abraham og Isak og Jakob.

14 Hianagi Ramo'na tamagrikukera ama huhagerafi huvempa kea nosuanki,

Og ikkje berre med dykk gjer han dette sambandet og denne pakti,

15 Rana tamagri Anumzamo'na navugama menima oti'naza vahe'ene, henkama fore hu anante ante'ma hanaza vahe'enenku nehue.

men både med deim som i dag stend her med oss for Herrens åsyn, og med deim som ikkje er her hjå oss i dag.

16 Hagi Isipima mani'nonteti'ma ana kuma'ma atreta ne-eta ha' vahetimofo mopafima e'nonana, tamagra ko keta antahita hu'naze.

For de minnest vel at me budde i Egyptarlandet, og at me for fram millom alle dei folki de veit.

17 Kasrino hi'mnage'ma hu'nea avu'ava'ma nehu'za, zafare'ene havere'ene, silvare'ene, golire'enema kaza osu' anumzama amu'no zamifima trohuntenazana ko ke'naze.

Og de såg dei ufysne styggetingi av stokk og stein, av sylv og gull, som dei hadde til gudar.

18 Hagi ama huhagerafi huvempa kema tamagri'enema nehuana, mago vemo'o a'mo'o naga'mo'ma, Rana tamagri Anumzamofoma amagena hunemino ana havi anumzantamima mono hunte'niana kefo zafamo agata hageno aka' zafa raga rentea kna amu'nontamifinti hugahie.

Lat det då ikkje finnast hjå dykk mann eller kvinna, ætt eller ættgrein som i dag vender hjarta sitt burt frå Herren, vår Gud, og gjeng av og tener gudarne åt desse folki! Lat det’kje finnast nokon som er rot til trollber og malurt,

19 Hagi izago ama kazusi kema antahimoka kagraka'agura humusena nehunka, nagra navesi'zama avaririsuana mago zana nagritera fore osugosie hunka kagesa ontahio. Kagra rama'a hazenke zampi maka vahera zamavarenka ufregahane.

og som tenkjer med seg, når han høyrer ordi i denne pakti: «Eg er like sæl; det gjeng meg like godt, um eg trassar og fer etter min eigen hug!» For slike kjem til å føra ulukka yver bygd og by.

20 Ramo'a e'inahu vahe'mofo kefozama'a atreontegosianki, tusi arimpa ahenenteno kanive renentenkeno, ama avontafepima me'nea kazusi kemo'a ana vahe'mofo agofetu me'nenkeno Ra Anumzamo'a ama mopafintira agi'a eri fanane hugahie.

Herren skal aldri gjeva deim til. Herrens vreide og harm skal loga imot deim som ein eld, og alle dei våbøner som er skrivne i denne boki, skal kvila på deim. Herren skal rydja namnet deira ut or verdi.

21 Hagi ana'ma hania vahera Ramo'a Israeli naga'nofipintira azeri arure atreno, kasege avontafepima huhagerafi huvempa kema hu'nea knazana ana vahete atre'nigeno evugahie.

Herren skal skilja deim ut frå alle Israels ætter, og det skal ganga deim so ille som spått er i alle våbønerne i den pakti som er skrivi i denne lovboki.

22 Hagi kagripinti fore hania vahero, ruregati'ma e'mani vahepinti forehu anante anante hu'za esaza vahe'mokizmia, Ra Anumzamo'ma mopatamima krinuti'ene hazenke'za nuti'ene eri havizama hania zana nege'za,

Og når dei komande ætter, borni som veks upp etter dykk, og den framande som kjem frå eit land langt burte, ser dei ulukkor som hev råma dette landet, og dei sjukdomar som Herren hev heimsøkt det med,

23 amanage hu'za krafa hugahaze, Ramo'ma Sodomune, Gomorane, Atmane, Zeboimi kuma'ma arimpa ahezama'areti eri havizama hu'neaza huno maka mopafina salfa havemo'ene hagemo'ene aviteno mopa eri haviza higeno, hoza antegara osigeno trazana magore huno ohagetfa hie hu'za hugahaze.

ser heile marki strådd med svåvel og salt, og uppbrend so ho ikkje kann såast og ingen ting gjeva av seg, og det ikkje kann veksa gras på henne - som den gongen Sodoma og Gomorra og Adma og Sebojim vart lagde i øyde, dei byarne som Herren gjorde ende på i sin vreide og harm -

24 Ana hanige'za ru mopafi vahe'mo'za amanage hugahaze, nahigeno Ramo'a amanara huno ama mopa eri haviza nehuno, na'amo higeno tusi arimpa ahenezamante hu'za antahigahaze.

då kjem dei til å spyrja, alle kjem til å spyrja: «Kvi hev Herren fare soleis åt med dette landet? Kva var det som valda denne svære vreideselden?»

25 Anante amanage hu'za hugahaze, na'ankure Rana zamagehe'i Anumzamo'ma Isipiti'ma zamavareno ne-eno huhagerafi huvempa kema hu'neana zamagra zamefi humi'zageno, anara hu'ne hu'za hugahaze.

Og dei fær til svar: «Det var av di dei braut pakti som Herren, fedreguden deira, gjorde med deim då han henta deim ut or Egyptarlandet,

26 Hagi ke'za antahi'za osu'naza havi anumzantami nevariri'za monora hunte'naze. E'i ana havi anumzantmina monora huonteho huno Ramo'ma hu'nea anumzantami monora ome hunte'naze.

og av di dei gjekk av og tente andre gudar, og bad til deim, gudar som dei ikkje kjende, og som han ikkje hadde gjeve deim lov til å dyrka.

27 E'ina higeno Ra Anumzamofo arimpa he'zamo'a marerigeno, ama avontafepima me'nea knazana atregeno ama mopafina me'ne.

Difor loga Herrens vreide upp imot dette landet, so han let alle dei våbøner koma yver det som er skrivne i denne boki.

28 Hagi e'ina hazageno Ramo'a tusi arimpa ahezamanteno, ama mopafintira Israeli vahera zamazeri vatitrege'za menina ru mopafi umani'naze.

Han rykte deim upp or landet deira i harm og vreide og græe, og slengde deim burt til eit anna land, og der hev dei lote vera til denne dag.»

29 Hagi Ra Anumzana tagri Anumzamo'a oku'ma me'nea kea ontasami'ne. Hianagi tagrite'ma erifore'ma hiankea tagrane mofavretimozanena avarari vava hugahune.

Det dulde høyrer Herren, vår Gud, til, men det som er openberra, gjeld for oss og borni våre i all æva; di skal me halda alle bodi i denne lovi.