Taneo 9
1 Hanki Midia mopareti ne' Ahasuerusi nemofo Dariusi'ma agafa huno Babiloni (Kaldia) mopare'ma kinima mania kafufina,
I det fyrste styringsåret åt Darius, son åt Ahasverus - han som var av medisk ætt, og var sett til konge yver Kaldæar-riket -
2 agafa huno ese kafuma kinima nemanige'na, Anumzamo'ma kasnampa ne' Jeremaiante eri ama huno'ma, Jerusalemi kumamo'a 70'a kafumofo agu'afi havizana huno megahie higeno'ma krente'nea avona hampri'na nentahi'na, tusi nagesa antahintahi hu'noe.
i det fyrste styringsåret hans kom eg, Daniel, i bøkerne til å gjeva ans på det åretalet som Herren hadde nemnt for profeten Jeremia, då han sagde at han vilde lata sytti år lida til endes, medan Jerusalem låg i røys.
3 Anama hute'na nasu'zana erinte ama hu'na, nasunku kukena nehu'na, ta'nefa nefre'na, ne'zana a'o hu'na mani'nena tazama hanigura, Anumzamofontega nunamuna hu'noe.
Då vende eg andlitet mot Herren Gud med inderleg bøn og påkalling, og attåt det fasta eg i sekk og oska.
4 Hagi Ra Anumzana nagri Anumzamofontega amanage hu'na kumitigura huama hu'na nunamuna hu'noe. Ra Anumzana so'e zantfa hunka marerisa Anumzamoka, maka zupa navesiramante vava hugahue hunka huhagerafi'nana huvempa keka'are oti'nenka, kavesi negante'za kagri kasegema amagema nentaza vahera, knare kavukvara hunezmantane.
Eg bad til Herren, min Gud, og skrifta og sagde: «Å, Herre, du store og skræmelege Gud, du som held uppe samband og nåde mot deim som elskar deg og held bodi dine!
5 Hianagi tagra kumi huta kefo avu'ava nehuta, ha'reneganteta, amage'ma anteho hunka'ma tami'nana kasegene tra kenena tamefi humi'none.
Me hev synda og gjort ille og vore gudlause og tråssuge; me hev vike av ifrå bodi dine og loverne dine.
6 Kagri eri'za vahe kasnampa vahe'mo'zama, tagri kini vahete'ene ugagota kva vahete'ene tafahe'inte'ene, ana maka Israeli vahetema kagri kagifima eme huama hu'naza nanekea tagesa anteta ontahi'none.
Me hev ikkje høyrt på tenarane dine, profetarne, som tala i ditt namn til kongarne våre og hovdingarne og federne og heile landslyden.
7 Ra Anumzamoka kagra fatgo kavukva'ene ne' mani'nane. Hianagi menima tagri'ma tagesnanana, tusi'a tagazegu hume onkeno eno ama knare ehanatie. Amanahu'ma hiana tagrama Juda mopafine, Jerusalemi kumapine Israeli mopafinema mani'nona vahe'motama tamefi hunegamita, kagri kema rutagrona zanku hunka, tahe panani hanketa maka ru moparega umani emani hu'none.
Du, Herre, er rettferdig, men me lyt blygjast, som me og gjer no, me Juda-menner og Jerusalems-buar og alt Israel, både dei som er nær og som bur langt burte i framande land, dit du hev drive deim burt, av di dei var utrue imot deg.
8 Ra Anumzamoka, tagrane kini vahetine ugagota kva vahetine tafahe'zanena kagritera kumi hu'nonku huta tagazegu hune.
Ja, Herre, me må blygjast med kongarne og hovdingarne og federne våre, av di me hev synda imot deg.
9 Tagra Ra Anumzamoka nanekea rutagreta tamefi hugami'none. Hianagi Ra Anumzana tagri Anumzamoka kasunku hunka kumiti eri netrana Anumza mani'ne.
Men hjå Herren, vår Gud, er miskunn og forlating. For me var tråssuge imot honom,
10 Anumzamoka eri'za vaheka'a kasnampa vahe zamagipi huvazinke'za kasegekane tra kekanema eme huama hu'za tasami'nazanagi, Ra Anumzana tagri Anumzamoka nanekea antahita amagera onte'none.
og høyrde ikkje på røysti åt Herren, vår Gud, um å leva etter loverne hans, som han lagde fram for oss ved tenarane sine, profetarne.
11 Maka Israeli vahe'mota Kagri kasegea rutagreta tamefi hugami'none. Ana hu'nonku hunka, maka knazama tagritema fore'ma hania zamofo nanekene tazeri havizama hania zamofo nanekema kagri eri'za ne' Mosese'ma krente'nea kemo'a, tagrama kumi'ma hu'nona nona'a tagri tavufgare ana knazana fore nehie.
Nei, alt Israel braut di lov og veik av og høyrde ikkje på di røyst. Difor vart ho og utrend yver oss, den forbanningi som han hadde svore å senda, og som stend skrivi i lovi åt Guds tenar Moses; for me hadde synda imot honom.
12 Kagrama hu'nana naneke amage antenka, kva vahetire'ene tagrite'enena tusi'a knaza atrankeno e'ne. E'i ana knazana kora ama mopafina atrankeno ome'nea knaza atrankeno Jerusalemi kumatera efore hu'ne.
Han heldt ordi sine, som han hadde tala imot oss og imot domarane som dømde oss; og han let so stor ei ulukka koma yver oss, at det ingen stad under himmelen hev hendt noko slikt som hev hendt i Jerusalem.
13 Hanki Mosese'ma kasegefima krente'nea knazamo'a, tamage huno maka tagrite efore hu'ne. Hianagi tagra rukrahera huta, Ra Anumzana tagri Anumzamofo asunku zankura memea nehuta, kumi avu'ava zantia atreta tamage naneke'a amagera onte'none.
Etter det som stend skrive i Moselovi, kom all denne ulukka yver oss; men endå gjorde me inkje til å blidka Herren, vår Gud, med å vende um ifrå misgjerningarne våre og agta på sanningi di.
14 E'ina hu'nonku huno Ra Anumzamo'a knazama retro'ma hunte'nea knazanteti tazeri havizana hu'ne. Tagra agri nanekea rutagreta kea ontahi'nonku huno, Ra Anumzana tagri Anumzamo'a fatgo avu'ava'za huno tazeri haviza hu'ne.
Difor vakte og Herren yver ulukka og let henne koma yver oss; for Herren, vår Gud, er rettferdig i alle dei gjerningar han gjer; men me høyrde ikkje på røysti hans.
15 Hagi menina Ra Anumzana tagri Anumzamoka, kagra tusi'a hankaveka'ama erinte ama hunka, Isipi mopareti'ma vaheka'ama hankavenentake kazanteti'ma zamavarenka'ma e'nana zankura, vahe'mo'za kagri kagia ahentesga hu vava nehaze. Hianagi tagra tamagerfa huta tusi kumi huta havizantfa hu'none.
Og no, Herre, vår Gud, du som førde folket ditt ut or Egyptarland med sterk hand og soleis gjorde deg eit namn som er det same endå i dag! Me hev synda, me hev vore gudlause.
16 Ra Anumzamoka kagra fatgo kavukva nehana ne' mani'nananki, ruotage'ma hu'nea agonakare'ma me'nea Jerusalemi kumakuma krimpama ahenentana zana atro. Na'ankure tagri tvaonte'ma mani kagi'naza vahe'mo'za, tagrama huna kumimo'ene tagehe'mozama hu'naza kumi'mo hige'za, Jerusalemi kuma'ene kagri vahekura kiza zokago ke hurante'naze.
Men Herre, for all di rettferd skuld, lat vreiden og harmen din venda seg ifrå Jerusalem, ditt heilage fjell! for ved synderne våre og misgjerningarne åt federne våre hev Jerusalem og folket ditt vorte til spott for alle som bur ikring oss.
17 Hagi menina tagri Anumzamoka, kagri eri'za vahemo'nama taza huogu'ma nehua nunamuna antahinenaminka, Ra Anumzamoka kagri kagimofo knare zanku nentahinka, atregeno kavugosafinti masazamo'a havizantfama hu'nea mono nonka'a remsa hunteno.
Og høyr no, vår Gud, bøni og påkallingi åt tenaren din, og lat di åsyn lysa yver den øydelagde heilagdomen din, for Herrens skuld.
18 Anumzanimoka muse hugantonanki kagesa antenka nunamu ketia antahiramio. Knafima mani'nona zana kavua antenka neragenka, Kagri kagimo'ma me'nesnige'zama mono'ma hunante vava hugahazema hunka hu'nana rankumaka'mo'a haviza huno me'nea zana ko. Tagra fatgo vahe mani'neta, taza huogura amanahu kea nosune. Hianagi tagrama antahi'nonana, kagra kasunku Anumza mani'nanketa anagea nehune.
Bøyg, min Gud, øyra ditt hit og høyr! Lat upp augo dine og sjå røysarne våre og byen som er uppkalla etter ditt namn! For me lit ikkje på våre rettferdsverk når me ber fram våre påkallingar for di åsyn, men me lit på di store miskunn.
19 Ra Anumzamoka nunamuntia antahineraminka, kumitia atrenerantenka za'zatera omaninka nunamuntia antahineraminka, Kagraka'a kagifima zamagima hu'nana vaheku'ene Nagri nagimo'ma Jerusalemi kumate me'nesnige'za monora hunante vava hugahazema hunka hu'nana kumaku'ene kagesa nentahinka, ame hunka taza huo.
Herre, høyr! Herre, forlat! Herre, gjev gaum, gjer ditt verk, og dryg ikkje - for di skuld, min Gud! for byen din og folket ditt er då uppkalla etter ditt namn.»
20 Nagra Danieli'na kuminigu'ene Israeli vaheni'amokizmi kumira Ra Anumzana Nagri Anumzamofontega nunamuna huna huama nehu'na, ruotage'ma hu'nea agonagura nunamuna hu'noe.
Endå medan eg tala soleis og bad og sanna mi eigi synd og syndi åt Israel, folket mitt, og for Herren, min Gud, bar fram mi forbøn for min Guds heilage fjell,
21 Hagi ana nunamuma nehu'na koana, ko'ma ke'noa ava'nafima ke'noa ankero ne' Gebrieli'a kinaga ofama kresramnama vu knare nagrama mani'norega e'ne.
endå medan eg tala soleis i bøn, kom Gabriel til meg, den mannen som eg fyrr hadde set i syni, den gongen eg seig i uvit; og det var ved det bilet då kveldsofferet vart frambore.
22 Eteno amanage huno nasami'ne, Danieliga nagrama e'noana, kagri antahintahi eri ama hanugenka antahi ama' hananegu e'noe.
Han greidde ut for meg og tala til meg og sagde: «Daniel, eg er no utgjengen og skal læra deg å skyna.
23 Danieliga kagrama agafama hunka nunamuma nehankeno, nunamunkamofo nona'a Anumzamo'a ame huno kea atregante'ne. Ana hige'na menina ana kemofo agafa'a eri ama hu'na kasaminaku e'noe. Na'ankure kagra Anumzamofo avurera so'eza hankeno kavesigante'ne. E'ina hu'negu kagesa ante'nenka ava'nagna zama ke'nana zamofo agafa'ama eriama'ma hu'na kasamisnuana antahi so'e huo.
Då du tok til å beda, gjekk det ut eit ord, og eg er komen og vil gjeva deg melding, for du er sers gjæv. So gjev då agt på ordet, og agta på syni!
24 Anumzamo'a 7ni'a zupa 70'a kafua huhampri neankino, kagri vahe'ene kagri ranku'ma Jerusalemi kumapintira, keontahi avu'ava zana eri atregahie. Ana nehuno kefo avu'ava zantamifintira miza senezmanteno kumi zamia eri atregahie. Ana hanige'za vahe'mo'za maka zupa fatgo avu'ava zanke amagera antegahaze. Ana nehanageno agrama eri kaveri'ma hu'nea ava'nagna zama eri nenarga nereno, ruotage'ma hu'nea kuma'ma masave freno erinte ruotage hunaku e'i ana zantamina hugahie.
Sytti vikor er fastsette for folket ditt og for den heilage byen din, innan brotet vert fullenda, og synderne tek slutt, og misgjerningarne vert sona, og ei æveleg rettferd førd fram, og innan syn og profetord vert stadfeste, og ein høgheilag heilagdom vert salva.
25 E'ina hu'negu menima ama kema nentahisanunka antahi ama huo. Jerusalemi kuma'ma eriso'e huta ete kihoma huno kini ne'mo'ma hania knareti'ma agafa huteno vuno, ugagota Kini ne' Mesaiama efore'ma hania knare'ma uhanatisniana, e'i 49ni'a kafugi 434'a kafugi ana mikama erintesiana 483'a kafumofo agu'afi Jerusalemi kumara ete eri so'ea huza negi'za, kumapi ne'onse kantamina tro nehu'za, fra'ma ki'za mani'neza ha'ma hanaza kumataminena trora hugahazanagi, zamagra tusi'a knazamofo agu'afi mani'neza ana eri'zana erigahaze.
Og du skal vita og skyna: Frå den tidi då ordet gjekk ut um atterreising av Jerusalem, til dess det kjem ein som er salva, ein fyrste, skal sju vikor lida av, og i tvo og seksti vikor byen skal det verta atterreist med gator og vollgraver, endå um tiderne er tronge.
26 Hagi 434'a kafuma evutesanige'za, Anumzamo'ma huhamprinte'nea ne' Mesaiana ahesnageno nefrisanige'za, mago zama'a otregahaze. Ana hanageno mago hankave kini ne'mofo sondia vahe'mo'za e'za Jerusalemi kuma'ene ra mono nona eri haviza hugahaze. Ana knazama esaniana mago timo hageteno, makaza eri harafi huno viaza hugahie. Ana hanigeno ana ha'mo'a me'nesanigano vuno maka zama vagare knare uhanatisanigeno, Anumzamo'ma hu'nea kante anteno, maka zamo'a havizantfa hugahie.
Men etter dei tvo og seksti vikorne skal ein som er salva, verta utrudd og inkje hava. Og byen og heilagdomen skal verta øydde av folket åt ein fyrste som kjem, og han skal enda i ein storflaum; Og alt til enden skal det vera strid. Øyding er urikkeleg avgjord.
27 Anama efore'ma hania kini ne'mo'a 7ni'a kafumofo agu'afina hara osu fru huta manisanune huno vahe'enena huvempa hugahie. Anagema huteno 3'a kafugi 6si'a ikama nemanino'a, Anumzamofontegama kresramnama nevaza zane, ofaramima nehaza zana eri atregahie. Ana nehuno maka havi avu'ava'ma hania zamofo agofetura havizantfama hu'nea avu'ava'ma haniana, Anumzamofo mono nomofo agofetura kasrino havizantfama hu'nesnia za erino marerino antegahie. Hagi maka zama eri havizama hania ne'mo'a anante mani'nesnigeno, Anumzamo'ma huhamprinte'nea knazamo'a, agri avate rupopo hugahie.
Og han skal gjera eit sterkt samband med mange for ei vika, og ved honom skal slagtoffer og grjonoffer vera avteke for ei halv vika; og på styggedoms veng skal øydaren koma. Detta skal ganga fyre seg, til dess øyding og urikkeleg avgjord straffedom strøymer ut yver øydaren.»
