ଜାକୁବ 4
1 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତର୍ଡମ୍ ଇନିବା ଏଲ୍ଜୁଜ୍ଜେତେ, ଏଗୋଡ଼େତନ୍? ଉଗର୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଆସନ୍ ଅନିଃୟମ୍ଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ଆତେ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍ ।
Woher kommen die Kämpfe und Streitigkeiten (über mein und dein) unter euch? Kommen sie nicht aus euern (auf irdischen Reichtum gerichteten) Lüsten, die in euern Gliedern (mit euerm besseren Ich) im Streit sind?
2 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ଇନିଜି ଏସାୟ୍ତେ, ତିଆତେ ଏଃଞାଙେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସନମ୍ୱବନ୍ ଏସାୟ୍ତେ, ଆରି ଇସ୍କତ୍ତାନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍; ଅଙ୍ଗାଆତେ ଆମ୍ୱେନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ଲଡୟ୍ତବେନ୍, ତିଆତେ ଞାଙ୍ଲେ ଏଃର୍ରପ୍ତିଲୋ ଡେନ୍, ତର୍ଡମ୍ ଏଲ୍ବାଡ୍ଡେତେ, ଏଲ୍ଜୁଜ୍ଜେତେ; ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃବ୍ବେଡେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଞାଙେ ।
Ihr seid begehrlich (nach den Gütern dieser Welt) und bekommt sie doch nicht. Ihr haßt und neidet einander bis auf den Tod, aber damit erreicht ihr eure Wünsche nicht. Ihr lebt in offenem Kampf und Krieg und erlangt doch nichts, weil ihr nicht betet.
3 ଆରି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏବେଡେନ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଏଃଞାଙେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅନିଃୟମ୍ବେନ୍ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆ ସୁକ୍କ ଆସନ୍ ଏବେଡ୍ତେ ।
Oder: ihr betet und empfangt doch nichts, weil ihr in böser Absicht betet: ihr wollt ja (die irdischen Güter, um die ihr bittet) in euern Lüsten vergeuden.
4 ଏ ଜୋଣ୍ତଡ଼ିବୟ୍ଜି, ପୁର୍ତିନ୍ ବୟନ୍ ସାଙ୍ଗଲନ୍ବୋ ଡେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ବୟନ୍ ବନେରା ଡେଡେଲଙ୍ତନ୍, କେନ୍ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଃଜ୍ଜନାବେନ୍ ପଙ୍? ତିଆସନ୍, ଆନା ପୁର୍ତିନ୍ ବୟନ୍ ସାଙ୍ଗନେନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବନେରାମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଜନାଏତୋ ।
Ihr treulosen Gemeinden, die ihr den Bund mit Gott gebrochen habt, wißt ihr denn nicht, daß die Freundschaft mit der Welt Feindschaft ist gegen Gott? Wer also der Welt Freund sein will, der macht sich zu Gottes Feind.
5 ଅଡ଼େ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି କାଜ୍ଜାନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଏବ୍ଡିସୟ୍ତେ ପଙ୍? “ଅଙ୍ଗା ପୁରାଡ଼ା ଇସ୍ୱରନ୍ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ସମ୍ପରାନ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତେ ।”
Oder meint ihr, die Worte der Schrift hätten nichts zu bedeuten? Der Geist, den er in uns hat Wohnung nehmen lassen, begehrt eifersüchtig (unser ganzes Herz).
6 ଇସ୍ୱରନ୍ ଅଙ୍ଗା ସନାୟୁମ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ତନ୍, ତିଆତେ ବୋର୍ସାଡମ୍, ତିଆସନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍, “ଇସ୍ୱରନ୍ କଙ୍କ୍ରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡଙ୍ଡଙ୍ତଜି, ବନ୍ଡ ଲବଡ୍ଡିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସନାୟୁମନ୍ ତିୟ୍ତଜି ।”
Um so größer aber ist die Gnade, die er gibt. Deshalb heißt es: Gott widersteht den Hoffärtigen, aber den Demütigen gibt er Gnade.
7 ତିଆସନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ତିୟ୍ଡମ୍ନାବା, ସନୁମନ୍ଆଡଙ୍ ଗଙ୍ବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାୟ୍ତେ ।
Darum unterwerft euch Gott (in Demut)! Widersteht dem Teufel, so wird er von euch fliehen!
8 ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଅବ୍ତୁୟାୟ୍ନାବା, ଆରି ଆନିନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଅବ୍ତୁୟାୟ୍ତନେ, ଏ ଇର୍ସେମର୍ଜି, ଅସିବେନ୍ ଗିୟ୍ଡାବା, ଏ ବାଗୁ ମନ୍ନାମର୍ଜି, ଉଗର୍ବେନ୍ ମଡ଼ିର୍ ଅମ୍ମେବା ।
Naht euch Gott, so wird er sich euch nahen! Reinigt eure Hände, ihr Sünder, und heiligt eure Herzen, ihr Unentschiedenen!
9 ଇୟମ୍ ଇୟମ୍ଲେ ୟେବା, ୟେୟେଡାନାବା, ଆମଡ୍ଡାବେନ୍ ଜବ୍ରଡ୍ଲେ ୟେବା, କନିୟ୍ବେନ୍ ୟେୟେଡାନ୍ ଗଡେଲେତୋ, ଆରି ସନର୍ଡାବେନ୍ ସନିନ୍ତାନ୍ ଗଡେଲେତୋ ।
Fühlt euer Elend und trauert mit Tränen! Euer Lachen wandle sich in Leid und eure Freude in Betrübnis!
10 ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ମୁକ୍କାବା ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅବ୍ସନ୍ନାଡମ୍ନାବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଅମ୍ଡାୟ୍ତବେନ୍ ।
Ja demütigt euch vor dem Herrn, so wird er euch erhöhen!
11 ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଲ୍ନିଣ୍ଡୟ୍ଡଙ୍, ଆନା ବୋଞାଙନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ, ତିଆତେ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ଏଲ୍ନିଣ୍ଡୟେନ୍ ଡେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆରି ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଏଃଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେ, ଆର୍ପାୟ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ, ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆ ନିଣ୍ଡୟ୍ମର୍ ଡେତବେନ୍ ।
Redet einander nichts Böses nach, ihr Brüder! Wer seinem Bruder Böses nachredet oder seinen Bruder richtet, der mißbraucht das Gesetz und stellt sich über das Gesetz. Stellst du dich aber über das Gesetz, so bist du nicht ein Täter des Gesetzes, sondern du wirfst dich zum Richter auf.
12 ଇସ୍ୱରନ୍ ତୁମ୍ ଅବୟ୍ନେ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ବିସାରତେ, ଆନିନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଡୋବ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ, ଅବ୍ସେଡ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ; ତୟ୍ଲିସିଂମର୍ବେନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ଆନା?
Doch nur einer ist Gesetzgeber und Richter: er, der die Macht hat, zu erretten und zu verderben. Wie kommst du aber dazu, über deinen Nächsten zu Gericht zu sitzen?
13 ନମି ଗିୟ୍ବା, ଆନାଜି “ଲଙେ ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ବିଅଡ଼େଃ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅବୟ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ଏଇୟ୍ତେ ଆରି ତେତ୍ତେ ବବର୍ସେଙ୍ ଡକୋଲନ୍ ବେପାରଲନ୍ ଏଲାବତନାୟ୍” ଏଗାମ୍ତେ ।
Jetzt ein Wort an euch, die ihr sagt: "Heute oder morgen wollen wir in die und die Stadt gehen, dort ein Jahr bleiben, Geschäfte machen und Geld verdienen"
14 ବନ୍ଡ ବିଅଡ଼େଃ ଇନି ଡେତେ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନାଜି ତଡ୍; ଅନମେଙ୍ବେନ୍ ଇନି? ତିଆତେ ପୋୟ୍ଡାନ୍ ଅନ୍ତମ୍, ବସନ୍ନେଃ ଗିୟ୍ତାତେ, ଆରି ବସନ୍ନେଃ ମାୟାତେ ।
- und ihr wißt nicht einmal, was der morgende Tag bringt. Was ist denn euer Leben? Nur ein Dunst, der eine Weile sichtbar ist und dann verschwindet. —
15 ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ନାବା, “ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ଡେଏନ୍ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆମେଙ୍ ଡକୋଲନ୍ କେନ୍ଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ତିଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ।”
Statt dessen solltet ihr sagen: "Wenn es des Herrn Wille ist, so werden wir leben und dies oder jenes tun."
16 ବନ୍ଡ ନମି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କଙ୍କ୍ରିଡାଲନ୍ ଏଦର୍ପତନେ, କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଆ ଦର୍ପନେ ମନଙ୍ ତଡ୍ ।
Nun aber prahlt ihr mit euern guten Tagen. All dies Prahlen ist verwerflich.
17 ତିଆସନ୍, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ମନଙ୍ଲୁମନ୍ ଜନାଏନ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ତିଆତେ ଅଃଲ୍ଲୁମେ, ଆନିନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଲୁମ୍ତେ ।
Wer nun das Gute kennt, das er zu tun hat, und es unterläßt, dem wird es als Sünde angerechnet.
