< ଜାକୁବ 3 >

1 ଏ ବୋଞାଙ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍‌ନେ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌ ଡେଡଙ୍‌ବେନ୍‌ ତଡ୍‌; ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଞନଙ୍‌ମରଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍‌ ପନବ୍‌ରଡନ୍‌ ଞାଙ୍‌ତବୋ, କେନ୍‌ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନାବେନ୍‌ତୋ ।
Tretet nicht so zahlreich als Lehrer auf, meine Brüder, und bedenkt, daß wir (Lehrer) eine größere Verantwortung haben (als andere)!
2 ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ଲେନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ତର ତୁଡ୍ଡୁବ୍‌ଲଙ୍‌ତନ୍‌, ଅଙ୍ଗା ମନ୍‌ରା ବର୍ନେଲୋଙନ୍‌ ଅଃତ୍ତୁଡ୍ଡୁବେ, ଆନିନ୍‌ ରଞଙେନ୍‍, ଆରି ଆନିନ୍‌ ସମ୍ପରା ଡଅଙନ୍‌ ଆବ୍ବୟ୍‌ଲନ୍‌ ଡକୋଲନ୍‌ ରପ୍ତିତେ ।
Wir alle fehlen ja in vielen Stücken. Wer sich beim Reden nicht versündigt, der ist ein geistlich reifer Mann und vermag (außer der Zunge) auch den ganzen Leib im Zaum zu halten.
3 କୁର୍ତାନ୍‌ ବର୍ନେଲେନ୍‌ ମାନ୍ନେଲେ ଡକୋନେତୋ ଗାମ୍‌ଲେ ଆ ତଅଡ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଲଗାମନ୍‌ ଜିତବୋ, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଅଡ଼େଙ୍ଗା ଲଡୟ୍‌ଲଙ୍‌ତନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଅଡ଼େତ୍ତେ ଅବିଡ୍‌ତବୋ ।
Legen wir den Pferden, um sie uns gehorsam zu machen, die Zügel ins Maul, so lenken wir dadurch auch ihren ganzen Leib.
4 ଗିୟ୍‌ବା, ଡାଆ ଜାଜନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଡିୟ୍‌ତେ ଆ ସୋଡ଼ା ଆରି ରିଙ୍ଗେନ୍‌ ବାତ୍ତେ ତନୁସେନ୍‍ ଡେଏନ୍‌ ଜନଙ୍‌ଡେନ୍‌, ଅବୟ୍‌ ସନ୍ନାଡମ୍‌ ସନେଙ୍‌ସେଙ୍‌ ପନଃଡ୍ଡେଡନ୍‍ ବାତ୍ତେ ଜାଜନ୍‌ ଆ ସନଲ୍ଲାୟ୍‌ମର୍‌ ଅଡ଼େଙ୍ଗା ଲଡୟ୍‌ତେ ଅଡ଼େତ୍ତେ ବୁଲ୍ଲାୟ୍‌ତେ ।
Ja die größten und von heftigen Winden bewegten Schiffe lenkt der Steuermann mit einem ganz kleinen Ruder, wohin er will.
5 ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଅଲାଙନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅବୟ୍‌ ସନ୍ନା କେଣ୍ଡାର୍‌ ଡଅଙ୍‌, ବନ୍‌ଡ ତିଆତେ ସୋଡ଼ାରାଡମ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ରନ୍‌ ଦର୍ପତନେ । ଗିୟ୍‌ବା, ଜିଜିଡ୍‍ ଆ ତଗୋ ବାତ୍ତେ, ସୋଡ଼ାଡମ୍‌ ଆ କିନ୍‌ରେଙ୍‌ ନିୟ୍‌ ଜୋମ୍‌ତୋଡ୍‌ତେ ।
So ist auch die Zunge nur ein kleines Glied; und wie großprahlerisch tritt sie auf! Welch großen Wald vermag ein kleines Feuer anzuzünden!
6 ଅଲାଙନ୍‌ ତଗୋନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌, ତିଆତେ ଅଡ଼୍‌କୋ କେଣ୍ଡାର୍‌ ଡଅଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ଲେନ୍‌ ଇର୍ସେନ୍‌ ବବ୍‍ରିୟ୍‍ତେ, ଆରି ତିଆତେ ଡଅଙ୍‌ଲେନ୍‌ ଏର୍‌ମଡ଼ିର୍‌ ଅମ୍ମେତେ; ଆରି ଅଲାଙନ୍‌ ନରକନ୍‌ ଆ ତଗୋ ବାତ୍ତେ ଜୋମ୍‌ତୋଃଡାଲେ ସମ୍ପରା ଅନମେଙ୍‌ଲେନ୍‌ ଅବ୍‍ଜୋମ୍‍ତୋଡ୍‌ତେ । (Geenna g1067)
Auch die Zunge ist ein Feuer. Die Zunge gibt sich her zum Schmuck der Gerechtigkeit. Sie ist's, die unseren Gliedern den ganzen Leib befleckt und sogar den Weltkreis in Flammen setzt, während sie selbst von der Hölle entzündet wird. (Geenna g1067)
7 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଏର୍ଜାଡ଼ିକାନ୍‌ ଆ ଜନ୍ତୁଜି, ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି, କିମ୍ପୋଙନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଲାମ୍‍ଲେ ଆତ୍ରଙିୟ୍‌ତଞ୍ଜି ଆ ଜନ୍ତୁଜି ଡ ଡାଆଲୋଙନ୍‌ ଆଡ୍ରକୋତଞ୍ଜି ଆ ଜନ୍ତୁଜି ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ମାନ୍ନେଲେ ଡକୋତଞ୍ଜି ।
Die Kraft aller möglichen Geschöpfe — der vierfüßigen Tiere und Vögel, der Schlangen und der Fische — kann der Mensch mit seiner Kraft zähmen und hat sie auch gezähmt.
8 ବନ୍‌ଡ ଅଲାଙନ୍‌ ଆନ୍ନିଙ୍‌ ଲଡ୍‌ଲଡ୍‌ଲେ ଡକ୍କୋଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ, ମନଙ୍‌ତଡନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙ୍‌ ଅଃଲ୍ଲୋଲୋନେ, ଆମଙନ୍‌ ବରନ୍ତଙନ୍‌ ଆ ବିସ ତିଆତେ ଆବରିୟ୍‌ ।
Die Zunge aber vermag kein Mensch zu zähmen: sie ist ein unstetes Übel, voll tödlichen Giftes.
9 ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଅଲାଙନ୍‌ ବୟନ୍‌ ପ୍ରବୁନ୍‌ ଡ ଆପେୟ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସେଙ୍କେତବୋ, ଆରି ତିଆତେ ବୟନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ମୁକ୍କା ଅନ୍ତମ୍‌ ଆଗ୍ରଡେଲେନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଆଡଙ୍‌ ସୟ୍‍ପତବୋ ।
Mit ihr preisen wir den Herrn und Vater, und mit ihr fluchen wir den Menschen, die doch nach Gottes Bild geschaffen sind.
10 ଆବୟନ୍‌ ଆ ତଅଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ସନେଙ୍କେନ୍‌ ଡ ସନୟ୍‌ପନ୍‌ ଡୁଙ୍‌ତନାୟ୍‌; ଏ ବୋଞାଙ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ଏନ୍ନେଲେ ଅଃନ୍ନେମ୍ମେନେବୋ ।
So gehen aus demselben Mund Segen und Fluch hervor. Das, meine Brüder, sollte nicht so sein.
11 ଆବୟନ୍‌ ଆ ଡରୁଙ୍‌ଡମ୍‌ନେଡାଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଜବୁଙନ୍ ଡ ଅସାଙନ୍‌ ଆ ଡାଆ ଡୁଙ୍‌ନାୟ୍‌ ପଙ୍‌?
Läßt denn eine Quelle aus derselben Mündung süßes und bitteres Wasser sprudeln?
12 ଏ ବୋଞାଙ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍‌ଞେଞ୍ଜି, ଲୁଆନୁବନ୍‌ ଇନି ଜିତଜନ୍‌ ଅବ୍‌ଜଅଲେ ରପ୍ତିଏ ପଙ୍‌, ଅଡ଼େ ଦ୍ରାକ୍ୟାନୁବନ୍‌ ଇନି ଲୁଆଜନ୍‌ ଅବ୍‌ଜଅଲେ ରପ୍ତିଏ ପଙ୍‌? କାରାବୁଡ୍‍ ଡୁଙ୍‌ଡମ୍‌ନେଡାନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଜବୁଙ୍‍ଡାନ୍‍ ଅଃଡ୍ଡୁଙ୍‌ନାୟ୍‌ ।
Kann ein Feigenbaum, meine Brüder, Oliven tragen oder ein Weinstock Feigen? Ebensowenig kann eine Salzquelle süßes Wasser geben.
13 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଗିଆନମରନ୍‌ ଡ ବୁଡ୍ଡିମରନ୍‌ ଆନା ଡକୋ? ଆନିନ୍‌ ଗିଆନନ୍‌ ଡ ଲଗଡ୍‌ ବୁଡ୍ଡିନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ଡାଲନ୍‌ ଲନୁମ୍‌ନେତୋ ।
Wer unter euch ist weise und verständig? Der zeige durch seinen guten Wandel und handle in jener Sanftmut, die aus der Weisheit fließt!
14 ବନ୍‌ଡ ଉଗର୍‌ଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ଇସ୍କତ୍ତାନ୍‌, ଅସାଙ୍‌ୟମନ୍‌ ଡ ଇନ୍‌ସୟ୍‌ ସୁକ୍କାନ୍‌ ଡକୋଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆଜାଡ଼ିନ୍‌ ସଙ୍ଗତ୍ତାଡାଲେ ଏଦର୍ପଡଙ୍‌ନେ ଆରି ପାତ୍ୟାନ୍‌ ଏବର୍‌ଡଙ୍‌ନେ ।
Habt ihr aber bitteren Neid und Zank in euerm Herzen, so rühmt euch nur nicht (eurer Weisheit)! Denn das widerspräche der Wahrheit, und ihr würdet als Lügner erfunden.
15 କେନ୍‌ ଆ ଗିଆନ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅଃଜ୍ଜିର୍ରାୟ୍‌, ତିଆତେ ଡଅଙ୍‌ଡାଗୋ, ସନୁମ୍‌ଡାଗୋ ଆରି ପୁର୍ତିନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଡୁଙ୍‌ଲନାୟ୍‌ ।
Solche Weisheit kommt wahrlich nicht von oben; nein, sie ist irdisch, böse, ja teuflisch.
16 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଇସ୍କତ୍ତାନ୍‌ ଡ ଇନ୍‌ସୟ୍‌ ସୁକ୍କାନ୍‌ ଡକୋତେ, ତେତ୍ତେ ପରାନ୍‌ସାତ୍ତିନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଡକୋତେ ।
Denn wo Neid und Hader herrschen, da finden sich auch Unordnung und alle möglichen schlimmen Händel.
17 ବନ୍‌ଡ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆଜିର୍ତାଞନ୍‌ ଆ ଗିଆନ, ଆପର୍ତମ୍ମୁନ୍‌ ମଡ଼ିରନ୍‌, ଅନବ୍‌ବାଗୁ ସନବ୍‍ୟୁଡମ୍‍, ଲବଡ୍ଡିଡମ୍‌, ଅନମ୍‍ଡଙ୍‍ଡମ୍‍, ସନାୟୁମ୍‌ଡମ୍‌ ଆରି ମନଙ୍‌ ଜଅଲୋଙନ୍‌ ଆବରିୟ୍‍ଡମ୍‍, ଅଃଡ୍ଡାଲ୍‍ଗଡେ ଆରି ଅଃନ୍ନିସ୍କତ୍ତାଏ ।
Die Weisheit aber, die von oben stammt, ist vor allem lauter, dann friedfertig, nachgiebig, folgsam, voll Erbarmen und reich an guten Früchten, frei von Argwohn und Heuchelei.
18 ଆରି, ସନବ୍‌ୟୁମରଞ୍ଜି ଆବ୍ରୁଡ୍‌ତେଞ୍ଜି ସନବ୍‌ୟୁଡାଗୋ ଆ ଜମ୍ମଲ୍‌ ଡରମ୍ମଡାଗୋ ଆ ଜନ୍‌ରୋମ୍‌ ଡୁଙ୍‌ତନାୟ୍‌ ।
Der Same, der die Frucht der Gerechtigkeit hervorbringt, wird von denen, die Frieden stiften, mit friedfertigem Sinn ausgestreut.

< ଜାକୁବ 3 >