箴言 知恵の泉 1
1 ダビデの子、イスラエルの王ソロモンの箴言。
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 これは人に知恵と教訓とを知らせ、悟りの言葉をさとらせ、
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 賢い行いと、正義と公正と公平の教訓をうけさせ、
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 思慮のない者に悟りを与え、若い者に知識と慎みを得させるためである。
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 賢い者はこれを聞いて学に進み、さとい者は指導を得る。
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 人はこれによって箴言と、たとえと、賢い者の言葉と、そのなぞとを悟る。
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 主を恐れることは知識のはじめである、愚かな者は知恵と教訓を軽んじる。
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 わが子よ、あなたは父の教訓を聞き、母の教を捨ててはならない。
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 それらは、あなたの頭の麗しい冠となり、あなたの首の飾りとなるからである。
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 わが子よ、悪者があなたを誘っても、それに従ってはならない。
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 彼らがあなたに向かって、「一緒に来なさい。われわれは待ち伏せして、人の血を流し、罪のない者を、ゆえなく伏してねらい、
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 われわれは、さまざまの尊い貨財を得、奪い取った物で、われわれの家を満たそう。
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 あなたもわれわれの仲間に加わりなさい、われわれは共に一つの金袋を持とう」と言っても、
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 わが子よ、彼らの仲間になってはならない、あなたの足をとどめて、彼らの道に行ってはならない。
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 彼らの足は悪に走り、血を流すことに速いからだ。
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 すべて鳥の目の前で網を張るのは、むだである。
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 彼らは自分の血を待ち伏せし、自分の命を伏してねらうのだ。
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 すべて利をむさぼる者の道はこのようなものである。これはその持ち主の命を取り去るのだ。
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 知恵は、ちまたに呼ばわり、市場にその声をあげ、
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 城壁の頂で叫び、町の門の入口で語る。
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 「思慮のない者たちよ、あなたがたは、いつまで思慮のないことを好むのか。あざける者は、いつまで、あざけり楽しみ、愚かな者は、いつまで、知識を憎むのか。
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 わたしの戒めに心をとめよ、見よ、わたしは自分の思いを、あなたがたに告げ、わたしの言葉を、あなたがたに知らせる。
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 わたしは呼んだが、あなたがたは聞くことを拒み、手を伸べたが、顧みる者はなく、
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 かえって、あなたがたはわたしのすべての勧めを捨て、わたしの戒めを受けなかったので、
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 わたしもまた、あなたがたが災にあう時に、笑い、あなたがたが恐慌にあう時、あざけるであろう。
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 これは恐慌が、あらしのようにあなたがたに臨み、災が、つむじ風のように臨み、悩みと悲しみとが、あなたがたに臨む時である。
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 その時、彼らはわたしを呼ぶであろう、しかし、わたしは答えない。ひたすら、わたしを求めるであろう、しかし、わたしに会えない。
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 彼らは知識を憎み、主を恐れることを選ばず、
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 わたしの勧めに従わず、すべての戒めを軽んじたゆえ、
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 自分の行いの実を食らい、自分の計りごとに飽きる。
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 思慮のない者の不従順はおのれを殺し、愚かな者の安楽はおのれを滅ぼす。
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 しかし、わたしに聞き従う者は安らかに住まい、災に会う恐れもなく、安全である」。
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
