箴言 知恵の泉 16
1 心にはかることは人に属し、舌の答は主から出る。
Hjartans rådleggjing høyrer menneskja til, men tunga fær svaret frå Herren.
2 人の道は自分の目にことごとく潔しと見える、しかし主は人の魂をはかられる。
Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rein, men det er Herren som prøver ånderne.
3 あなたのなすべき事を主にゆだねよ、そうすれば、あなたの計るところは必ず成る。
Legg verki dine på Herren, so skal tankarne dine få framgang.
4 主はすべての物をおのおのその用のために造り、悪しき人をも災の日のために造られた。
Herren hev gjort kvar ting til sitt endemål, ogso den ugudlege til uferdsdagen.
5 すべて心に高ぶる者は主に憎まれる、確かに、彼は罰を免れない。
Kvar ovmodig er ei gruv for Herren, du kann vera viss, han skal’kje verta urefst.
6 いつくしみとまことによって、とがはあがなわれる、主を恐れることによって、人は悪を免れる。
Med kjærleik og truskap vert misgjerning sona ut, med otte for Herren flyr ein frå det vonde.
7 人の道が主を喜ばせる時、主はその人の敵をもその人と和らがせられる。
Når Herren likar ferdi åt ein mann, so let han jamvel fiendarne halda fred med honom.
8 正義によって得たわずかなものは、不義によって得た多くの宝にまさる。
Betre er lite med rettferd enn innkomor store med urett.
9 人は心に自分の道を考え計る、しかし、その歩みを導く者は主である。
Mannsens hjarta tenkjer ut sin veg, men Herren styrer hans stig.
10 王のくちびるには神の決定がある、さばきをするとき、その口に誤りがない。
Gudsord er på konungs lippor, i domen skal hans munn ei gjera mistak.
11 正しいはかりと天びんとは主のものである、袋にあるふんどうもすべて彼の造られたものである。
Rett vegt og rette vegtskåler høyrer Herren til, hans verk er alle lodd i pungen.
12 悪を行うことは王の憎むところである、その位が正義によって堅く立っているからである。
Ugudleg åtferd er ein styggedom for kongar, for truna stend trygt ved rettferd.
13 正しいくちびるは王に喜ばれる、彼は正しい事を言う者を愛する。
Kongen likar rettferdige lippor, dei elskar den som segjer det som er rett.
14 王の怒りは死の使者である、知恵ある人はこれをなだめる。
Konungs vreide er daude-bod, men ein vismann stiller vreiden.
15 王の顔の光には命がある、彼の恵みは春雨をもたらす雲のようだ。
I ljos frå konungs åsyn er det liv, og hans godhug er som ei regnsky um våren.
16 知恵を得るのは金を得るのにまさる、悟りを得るのは銀を得るよりも望ましい。
Å vinna visdom - kor mykje betre er det ei enn gull! Å vinna vit er meire verdt enn sylv.
17 悪を離れることは正しい人の道である、自分の道を守る者はその魂を守る。
Den vegen dei ærlege gjeng, er å fly frå vondt, den som agtar på sin veg, han varar si sjæl.
18 高ぶりは滅びにさきだち、誇る心は倒れにさきだつ。
Fyre undergang gjeng ovmod, og stormod fyre fall.
19 へりくだって貧しい人々と共におるのは、高ぶる者と共にいて、獲物を分けるにまさる。
Betre er med armingar å vera audmjuk enn skifta herfang med ovmodige.
20 慎んで、み言葉をおこなう者は栄える、主に寄り頼む者はさいわいである。
Den som agtar på ordet, skal finna lukka, den som lit på Herren - sæl er han!
21 心に知恵ある者はさとき者ととなえられる、くちびるが甘ければ、その教に人を説きつける力を増す。
Den vise i hjarta vert kalla vitug, og søtleik på lipporne aukar lærdom.
22 知恵はこれを持つ者に命の泉となる、しかし、愚かさは愚かな者の受ける懲しめである。
Klokskap er livsens kjelda for deim som eig han, men fåvit er refsing for fåvise folk.
23 知恵ある者の心はその言うところを賢くし、またそのくちびるに人を説きつける力を増す。
Vismanns hjarta gjer munnen hans vitug og aukar læra på lipporne hans.
24 ここちよい言葉は蜂蜜のように、魂に甘く、からだを健やかにする。
Milde ord er honningdropar, søte for sjæli og lækjedom for beini.
25 人が見て自分で正しいとする道があり、その終りはついに死にいたる道となるものがある。
Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
26 ほねおる者は飲食のためにほねおる、その口が自分に迫るからである。
Vinne-kars hunger onnar for honom, for hans eigen munn driv på.
27 よこしまな人は悪を企てる、そのくちびるには激しい火のようなものがある。
Ein låk mann grev ei ulukke-grav, og det logar som eld på lipporne hans.
28 偽る者は争いを起し、つげ口する者は親しい友を離れさせる。
Ein ranglyndt mann yppar trætta, og den som ber drøs, skil ven frå ven.
29 しえたげる者はその隣り人をいざない、これを良くない道に導く。
Ein valdsmann lokkar næsten sin, og leider han inn på ein veg som ei er god.
30 めくばせする者は悪を計り、くちびるを縮める者は悪事をなし遂げる。
Den som let augo att, vil tenkja range tankar, den som knip lipporne i hop, set vondt i verk.
31 しらがは栄えの冠である、正しく生きることによってそれが得られる。
Grå hår er fager krans! Han er å vinna på rettferds veg.
32 怒りをおそくする者は勇士にまさり、自分の心を治める者は城を攻め取る者にまさる。
Ein tolug mann er betre enn ei kjempa, og den som styrer hugen sin, stend yver den som tek ein by.
33 人はくじをひく、しかし事を定めるのは全く主のことである。
Dei kastar terningen i fanget, men all hans avgjerd kjem frå Herren.
