Holy Bible Aionian Edition® ~ Japanese---Japanese-Bungo-yaku ~ Psalms Chapter 78

< 詩篇 78 >

1 わが民よわが敎訓をきき、わが口のことばになんぢらの耳をかたぶけよ

Асаф язған «Масқил»: — И Мениң хәлқим, тәлимимни аңлаңлар, Ағзимдики сөзләргә қулақ селиңлар.

2 われ口をひらきて譬喩をまうけいにしへの玄幽なる語をかたりいでん

Мән ағзимни бир тәмсил билән ачимән, Қедимки тепишмақларни елан қилимән.

3 是われらが曩にききしところ知しところ又われらが列祖のかたりつたへし所なり

Биз буларни аңлиған, билгән, Ата-бовилиримиз уларни бизгә ейтип бәргән.

4 われら之をその子孫にかくさずヱホバのもろもろの頌美と能力とそのなしたまへる奇しき事跡とをきたらんとする世につげん

Биз буларни уларниң әвлатлиридин йошурмаймиз, Келидиған дәвиргә Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини, Униң күч-қудритини, Униң қилған карамәт ишлирини баян қилимиз.

5 そはヱホバ證詞をヤコブのうちにたて律法をイスラエルのうちに定めてその子孫にしらすべきことをわれらの列祖におほせたまひたればなり

Чүнки У Яқупта бир агаһ-гувани бекиткән, Исраилда бир қанунни орнатқан; У ата-бовилиримизға буларни өз пәрзәнтлиригә үгитишни буйруған;

6 これ來らんとする代のちに生るる子孫がこれを知みづから起りてそのまた子孫につたへ

Шундақ қилип келәр дәвир, Йәни туғулидиған балиларму буларни билсун, Уларму орнидин туруп өз балилириға буларни үгәтсун;

7 かれらをして神によりたのみ神のみわざを忘れずその誡命をまもらしめん爲なり

Пәрзәнтлири үмүтини Худаға бағлисун, Тәңриниң қилғанлирини унтумисун, Бәлки Униң әмирлиригә кирсун;

8 またその列祖のごとく頑固にしてそむくものの類となりそのこころ修まらずそのたましひ神に忠ならざる類とならざらん爲なり

Улар ата-бовилириға охшимисун дәп, Йәни җаһил һәм асий бир дәвир, Өз қәлбини дурус қилмиған, Роһи Тәңригә вапалиқта турмиған бир дәвиргә охшимисун дәп, У шундақ [буйруғандур].

9 エフライムのこらは武具ととのへ弓をたづさへしに戰ひの日にうしろをそむけたり

Мана Әфраимниң әвлатлири, Қуралланған оқячилар болсиму, Җәң күнидә сәптин янди.

10 かれら神のちかひをまもらずそのおきてを履ことをいなみ

Улар Худаниң әһдисини тутмиди, Бәлки Униң Тәврат-қанунида меңишни рәт қилди.

11 ヱホバのなしたまへることとかれらに示したまへる奇しき事跡とをわすれたり

Улар Униң қилғанлирини, Өзлиригә көрсәткән карамәтлирини унтуди.

12 神はエジプトの國にてゾアンの野にて妙なる事をかれらの列祖のまへになしたまへり

У Мисирниң зиминида, Зоанниң даласида, Уларниң ата-бовилириниң көз алдида мөҗизиләрни көрсәткән еди;

13 すなはち海をさきてかれらを過ぎしめ水をつみて堆かくしたまへり

У деңизни бөлүветип, Уларни оттурисидин өткүзгән; Суларни дога-дога қилип тиклиди.

14 ひるは雲をもてかれらをみちびき夜はよもすがら火の光をもてこれを導きたまへり

У күндүздә булут билән, Кечидә от нури билән уларни йетәклиди.

15 神はあれのにて磐をさき大なる淵より汲がごとくにかれらに飮しめ

Чөл-баяванда ташларни йеривәтти, Чоңқур сурлардин урғуп чиққандәк ичимликни мол қилди;

16 また磐より流をひきて河のごとくに水をながれしめたまへり

У хада таштин өстәң-еқинларни һасил қилди, Суни дәриялардәк аққузди.

17 然るにかれら尚たえまなく罪ををかして神にさからひ荒野にて至上者にそむき

Бирақ улар йәнә Униң алдида гуна қиливәрди, Чөлдә Һәммидин Алий Болғучиға асийлиқ қилди.

18 またおのが慾のために食をもとめてその心のうちに神をこころみたり

Улар көңлидә Тәңрини синиди, Нәпсини қандурушқа йемәкликни тәләп қилди.

19 然のみならずかれらは神にさからひていへり神は荒野にて筵をまうけたまふを得んや

Улар Худани һақарәтләп: — «Тәңри чөл-дәшттә дәстихан салаламду?

20 みよ神いはを撃たまへば水ほどばしりいで流あぶれたり糧をもあたへたまふを得んや神はその民のために肉をそなへたまはんやと

Мана У қорам ташни урувиди, Сулар урғуп, Еқинлар булақтәк тешип чиқти; Әнди У бизгә нанму берәләмду? Өз хәлқини гөш билән тәминләләмду?» — дейишти.

21 この故にヱホバこれを聞ていきどほりたまひき火はヤコブにむかひてもえあがり怒はイスラエルにむかひて立騰れり

Шуниң билән Пәрвәрдигар аңлап, ғәзәпләнди; Яқупқа от туташти, Исраилға аччиғи көтирилди;

22 こはかれら神を信ぜずその救にたのまざりし故なり

Чүнки улар Худаға ишәнмиди, Униң ниҗатлиғиға улар таянмиди,

23 されどなほ神はうへなる雲に命じて天の戸をひらき

У әрштин булутларни буйруп, Асман дәрвазилирини ачқан еди;

24 彼等のうへにマナをふらせて食はしめ天の穀物をあたへたまへり

У улар үстигә «манна»ни яғдуруп, Уларға әрштики ашлиқни бәргән еди;

25 人みな勇士の糧をくらへり神はかれらに食物をおくりて飽足らしめたまふ

Шуниң билән инсанлар күч егилириниң ненини йегән еди; У уларға қанғичә озуқни әвәткән еди.

26 神は天に東風をふかせ大能もて南の風をみちびきたまへり

Әнди У асманда шәриқ шамили чиқирип, Күчи билән җәнуп шамилиниму елип кәлди;

27 神はかれらのうへに塵のごとく肉をふらせ海の沙のごとく翼ある鳥をふらせて

У гөшни чаң-тозандәк улар үстигә чүшүрди, Деңизлар саһилидики қумлардәк учар-қанатларни яғдурди.

28 その營のなかその住所のまはりに落したまへり

У буларни уларниң баргаһиниң оттурисиға, Чедирлириниң әтрапиға чүшүрди.

29 斯てかれらは食ひて飽たりぬ神はこれにその欲みしものを與へたまへり

Улар болушичә йәп тоюшти, Чүнки уларниң нәпси тартқинини [Худа] уларға кәлтүргән еди.

30 かれらが未だその慾をはなれず食物のなほ口のうちにあるほどに

Лекин улар нәпси тартқинидин техи зерикмәйла, Гөшни еғизлирида техи чайнаватқинидила,

31 神のいかり旣にかれらに對ひてたちのぼり彼等のうちにて最もこえたる者をころしイスラエルのわかき男をうちたふしたまへり

Худаниң ғәзиви уларға қарита қозғалди; У улардин әң қамәтликлирини қиривәтти, Исраилниң сәрхил яшлирини йәргә урувәтти.

32 これらの事ありしかど彼等はなほ罪ををかしてその奇しきみわざを信ぜざりしかば

Мана, шундақ болсиму, Улар йәнила давамлиқ гуна қиливәрди, Униң мөҗизилиригә техичила ишәнмиди;

33 神はかれらの日を空しくすぐさせその年をおそれつつ過させたまへり

Шуңа У уларниң күнлирини беһудиликтә, Жиллирини дәккә-дүккилик ичидә түгәткүзди.

34 神かれらを殺したまへる時かれら神をたづね歸りきたりて懇ろに神をもとめたり

У уларни өлтүргили турғанда, Андин улар Уни издиди; Улар йолидин йенип, интилип Тәңрини издиди;

35 かくて神はおのれの磐いとたかき神はおのれの贖主なることをおもひいでたり

Улар Худаниң уларниң уюлтеши екәнлигини, Һәммидин Алий Болғучи Тәңриниң уларниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси екәнлигини есигә кәлтүрди.

36 然はあれど彼等はただその口をもて神にへつらひその舌をもて神にいつはりをいひたりしのみ

Бирақ улар ағзи билән Униңға хушамәт қилди, Тили билән Униңға ялған сөз қилди;

37 そはかれらのこころは神にむかひて堅からずその契約をまもるに忠信ならざりき

Чүнки уларниң көңли Униңға садиқ болмиди, Улар Униң әһдисини чиң тутмиди.

38 されど神はあはれみに充たまへばかれらの不義をゆるして亡したまはず屡ばそのみいかりを轉してことごとくは忿恚をふりおこし給はざりき

Бирақ У йәнила рәһимдил еди; Қәбиһлигини кәчүрүп, уларни йоқатмиди; У қайта-қайта Өз ғәзивидин янди, У қәһрини қозғиғини билән һәммини төкмиди.

39 又かれがただ肉にして過去ばふたたび歸りこぬ風なるをおもひいで給へり

У уларниң пәқәт әт егилири, Кәтсә қайтип кәлмәс бир нәпәс екәнлигини яд әтти.

40 かれらは野にて神にそむき荒野にて神をうれへしめしこと幾次ぞや

Улар чөл-дәшттә шунчә көп қетим Униң аччиғини кәлтүрди. Шунчә көп қетим баяванда көңлигә азар бәрди!

41 かれらかへすがへす神をこころみイスラエルの聖者をはづかしめたり

Бәрһәқ, улар қайтидин йолдин чәтнәп Тәңрини синиди, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң жүригини зедә қилди.

42 かれらは神の手をも敵より贖ひたまひし日をもおもひいでざりき

Улар Униң қолини [әслимиди]; Уларни зомигәрниң чаңгилидин һөрлүккә қутқузған күнини, Қандақ қилип Мисирда карамәтләрни яритип, Зоан даласида мөҗизиләрни көрсәткинини есидин чиқарди.

43 神はそのもろもろの豫兆をエジプトにあらはしその奇しき事をゾアンの野にあらはし

44 かれらの河を血にかはらせてその流を飮あたはざらしめ

У [Мисирлиқларниң] дәриялирини, еқинлирини қанға айландуруп, Уларни ичәлмәс қилип қойди;

45 また蝿の群をおくりてかれらをくはしめ蛙をおくりてかれらを亡させたまへり

Уларниң арисиға нәштәрлик чивинларни топ-топи билән әвәтти, Һалак қилар пақиларни маңдурди;

46 神はかれらの田產を蟊賊にわたしかれらの勤勞を蝗にあたへたまへり

Уларниң зираәтлирини кепинәк қурутлириға тутуп берип, Мәһсулатлирини чекәткиләргә бәрди;

47 神は雹をもてかれらの葡萄の樹をからし霜をもてかれらの桑の樹をからし

Үзүм таллирини мөлдүр билән урдуруп, Әнҗирлирини қирав билән үшшүтивәтти.

48 その家畜をへうにわたしその群をもゆる閃電にわたし

У калилирини мөлдүргә соқтуруп, Маллирини чақмақ отлирида [көйдүривәтти].

49 かれらの上にはげしき怒といきどほりと怨恨となやみと禍害のつかひの群とをなげいだし給へり

У уларға ғәзивиниң дәһшәтлигини — Қәһрини, аччиғини һәм еғир күлпәтләрни, Балаю-апәт елип келидиған бир түркүм пәриштиләрниму чүшүрди.

50 神はその怒をもらす道をまうけかれらのたましひを死よりまぬかれしめずそのいのちを疫癘にわたし

У Өз ғәзиви үчүн бир йолни түзләп қойди; Уларниң җенини өлүмдин айимай, Бәлки һаятини вабаға тапшурди;

51 エジプトにてすべての初子をうちハムの幕屋にてかれらの力の始をうちたまへり

У Мисирда барлиқ тунҗа туғулған балиларни, Һамниң чедирлирида уларниң ғурури болған тунҗа оғул балилирини қиривәтти.

52 されどおのれの民を羊のごとくに引いだしかれらを曠野にてけだものの群のごとくにみちびき

У падичидәк Өз хәлқини Мисирдин сәпәргә атландуруп, Чөл-баявандин уларни қой падисидәк башлап маңди;

53 かれらをともなひておそれなく安けからしめ給へりされど海はかれらの仇をおほへり

Уларни аман-есән йетәклигәчкә, Улар қорқунучтин халий болуп маңди; Дүшмәнлирини болса, деңиз жутуп кәтти.

54 神はその聖所のさかひその右の手にて購たまへるこの山に彼らを携へたまへり

У уларни Өз муқәддәс зимининиң чегарасиға, Оң қоли егиливалған бу тағлиққа елип кәлди.

55 又かれらの前にてもろもろの國人をおもひいだし準縄をもちゐその地をわかちて嗣業となしイスラエルの族をかれらの幕屋にすまはせたまへり

У әлләрни уларниң алдидин қоғливетип, Зимин үстигә тана тартқузуп өлчәп, уларға тәқсим қилди; Исраил қәбилилирини уларниң чедирлириға олтирақлаштурди.

56 然はあれど彼等はいとたかき神をこころみ之にそむきてそのもろもろの證詞をまもらず

Бирақ улар Худани, Һәммидин Алий Болғучини синап аччиқландурди, Униң тапшурған гува-агаһлирини тутмиди;

57 叛きしりぞきてその列祖の如く眞實をうしなひくるへる弓のごとくひるがへりて逸ゆけり

Бәлки ата-бовлиридәк йолдин тейип асийлиқ қилди, Хаин оқядәк қейип кәтти.

58 高處をまうけて神のいきどほりをひき刻める像にて神の嫉妬をおこしたり

Улар егизликтә қурған ибадәтгаһлар билән Униң ғәзивини қозғиди, Ойма бутлири билән Униң жүригини өртиди.

59 神ききたまひて甚だしくいかり大にイスラエルを憎みたまひしかば

Худа уларни аңлап ғәзәпләнди, Исраилдин интайин йиргәнди.

60 人々の間におきたまひし幕屋なるシロのあげばりを棄さり

У Шилоһдики маканини, Йәни У инсан арисида турған чедирни ташлап кәтти,

61 その力をとりことならしめその榮光を敵の手にわたし

Өзиниң қудрәт бәлгүсини булап кетишкә, Шан-шәривини ишғалийәтчиләрниң қолиға бәрди;