< 詩篇 102 >

1 ヱホバよわが祈をききたまへ 願くはわが號呼のこゑの御前にいたらんことを
oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
2 わが窮苦の日みかほを蔽ひたまふなかれ なんぢの耳をわれにかたぶけ 我がよぶ日にすみやかに我にこたへたまへ
non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
3 わがもろもろの日は煙のごとくきえ わが骨はたきぎのごとく焚るるなり
quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
4 わがこころは草のごとく撃れてしほれたり われ糧をくらふを忘れしによる
percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
5 わが歎息のこゑによりてわが骨はわが肉につく
a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
6 われは野の鸅鸕のごとく荒たる跡のふくろふのごとくになりぬ
similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
7 われ醒てねぶらず ただ友なくして屋蓋にをる雀のごとくなれり
vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
8 わが仇はひねもす我をそしる 猖狂ひて我をせむるもの我をさして誓ふ
tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
9 われは糧をくらふごとくに灰をくらひ わが飮ものには涙をまじへたり
quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
10 こは皆なんぢの怒と忿恚とによりてなり なんぢ我をもたげてなげすて給へり
a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
11 わが齡はかたぶける日影のごとし またわれは草のごとく萎れたり
dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
12 されどヱホバよなんぢは永遠にながらへ その名はよろづ世にながらへん
tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
13 なんぢ起てシオンをあはれみたまはん そはシオンに恩惠をほどこしたまふときなり そのさだまれる期すでに來れり
tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
14 なんぢの僕はシオンの石をもよろこび その塵をさへ愛しむ
quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
15 もろもろの國はヱホバの名をおそれ 地のもろもろの王はその榮光をおそれん
et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
16 ヱホバはシオンをきづき榮光をもてあらはれたまへり
quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
17 ヱホバは乏しきものの祈をかへりみ彼等のいのりを藐しめたまはざりき
respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
18 來らんとするのちの世のためにこの事をしるさん 新しくつくられたる民はヤハをほめたたふべし
scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
19 ヱホバその聖所のたかき所よりみおろし天より地をみたまへり
quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
20 こは俘囚のなげきをきき死にさだまれる者をときはなち
ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
21 人々のシオンにてヱホバの名をあらはしヱルサレムにてその頌美をあらはさんが爲なり
ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
22 かかる時にもろもろの民もろもろの國つどひあつまりてヱホバに事へまつらん
in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
23 ヱホバはわがちからを途にておとろへしめ わが齢をみじかからしめ給へり
respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
24 我いへりねがはくはわが神よわがすべての日のなかばにて我をとりさりたまふなかれ 汝のよはひは世々かぎりなし
ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
25 汝いにしへ地の基をすゑたまへり 天もまたなんぢの手の工なり
initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
26 これらは亡びん されど汝はつねに存らへたまはん これらはみな衣のごとくふるびん 汝これらを袍のごとく更たまはん されば彼等はかはらん
ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
27 然れども汝はかはることなし なんぢの齢はをはらざるなり
tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
28 汝のしもべの子輩はながらへん その裔はかたく前にたてらるべし
filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur

< 詩篇 102 >