箴言 知恵の泉 8
1 智慧は呼はらざるか 聰明は聲を出さざるか
Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
2 彼は路のほとりの高處また街衢のなかに立ち
Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
3 邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
4 人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
5 拙き者よなんぢら聰明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6 汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて正事をいださん
Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
7 我が口は眞實を述べ わが口唇はあしき事を憎むなり
Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
8 わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
9 是みな智者の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
10 なんぢら銀をうくるよりは我が敎をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
11 それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
12 われ智慧は聰明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
13 ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
14 謀略と聰明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
15 我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
16 我によりて主たる者および牧伯たちなど凡て地の審判人は世ををさむ
Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
17 われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
18 富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
19 わが果は金よりも精金よりも愈り わが利は精銀よりもよし
Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
20 我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
21 これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
22 ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
23 永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
24 いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
25 山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし前に我すでに生れたり
Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
26 即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元をも造り給はざりし時なり
Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
27 かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
28 彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
29 海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
30 我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
31 その地にて樂み又世の人を喜べり
Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
32 されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
33 敎をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
34 凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
35 そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
36 我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり
Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
