< ヨハネの福音書 5 >

1 この後ユダヤ人の祭ありて、イエス、エルサレムに上り給ふ。
തതഃ പരം യിഹൂദീയാനാമ് ഉത്സവ ഉപസ്ഥിതേ യീശു ര്യിരൂശാലമം ഗതവാൻ|
2 エルサレムにある羊 門のほとりに、ヘブル語にてベテスダといふ池あり、之にそひて五つの廊あり。
തസ്മിന്നഗരേ മേഷനാമ്നോ ദ്വാരസ്യ സമീപേ ഇബ്രീയഭാഷയാ ബൈഥേസ്ദാ നാമ്നാ പിഷ്കരിണീ പഞ്ചഘട്ടയുക്താസീത്|
3 その内に病める者、盲人、跛者、痩せ衰へたる者ども夥多しく臥しゐたり。(水の動くを待てるなり。
തസ്യാസ്തേഷു ഘട്ടേഷു കിലാലകമ്പനമ് അപേക്ഷ്യ അന്ധഖഞ്ചശുഷ്കാങ്ഗാദയോ ബഹവോ രോഗിണഃ പതന്തസ്തിഷ്ഠന്തി സ്മ|
4 それは御使のをりをり降りて水を動かすことあれば、その動きたるのち最先に池にいる者は、如何なる病にても癒ゆる故なり)
യതോ വിശേഷകാലേ തസ്യ സരസോ വാരി സ്വർഗീയദൂത ഏത്യാകമ്പയത് തത്കീലാലകമ്പനാത് പരം യഃ കശ്ചിദ് രോഗീ പ്രഥമം പാനീയമവാരോഹത് സ ഏവ തത്ക്ഷണാദ് രോഗമുക്തോഽഭവത്|
5 爰に三十 八 年 病になやむ人ありしが、
തദാഷ്ടാത്രിംശദ്വർഷാണി യാവദ് രോഗഗ്രസ്ത ഏകജനസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ്ഥിതവാൻ|
6 イエスその臥し居るを見、かつその病の久しきを知り、之に『なんぢ癒えんことを願ふか』と言ひ給へば、
യീശുസ്തം ശയിതം ദൃഷ്ട്വാ ബഹുകാലികരോഗീതി ജ്ഞാത്വാ വ്യാഹൃതവാൻ ത്വം കിം സ്വസ്ഥോ ബുഭൂഷസി?
7 病める者こたふ『主よ、水の動くとき、我を池に入るる者なし、我が往くほどに、他の人さきだち下るなり』
തതോ രോഗീ കഥിതവാൻ ഹേ മഹേച്ഛ യദാ കീലാലം കമ്പതേ തദാ മാം പുഷ്കരിണീമ് അവരോഹയിതും മമ കോപി നാസ്തി, തസ്മാൻ മമ ഗമനകാലേ കശ്ചിദന്യോഽഗ്രോ ഗത്വാ അവരോഹതി|
8 イエス言ひ給ふ『起きよ、床を取りあげて歩め』
തദാ യീശുരകഥയദ് ഉത്തിഷ്ഠ, തവ ശയ്യാമുത്തോല്യ ഗൃഹീത്വാ യാഹി|
9 この人ただちに癒え、床を取りあげて歩めり。その日は安息 日に當りたれば、
സ തത്ക്ഷണാത് സ്വസ്ഥോ ഭൂത്വാ ശയ്യാമുത്തോല്യാദായ ഗതവാൻ കിന്തു തദ്ദിനം വിശ്രാമവാരഃ|
10 ユダヤ人 醫されたる人にいふ『安息 日なり、床を取りあぐるは宜しからず』
തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ സ്വസ്ഥം നരം വ്യാഹരൻ അദ്യ വിശ്രാമവാരേ ശയനീയമാദായ ന യാതവ്യമ്|
11 答ふ『われを醫ししその人「床を取りあげて歩め」と云へり』
തതഃ സ പ്രത്യവോചദ് യോ മാം സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത് ശയനീയമ് ഉത്തോല്യാദായ യാതും മാം സ ഏവാദിശത്|
12 かれら問ふ『「取りあげて歩め」と言ひし人は誰なるか』
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ ശയനീയമ് ഉത്തോല്യാദായ യാതും യ ആജ്ഞാപയത് സ കഃ?
13 されど醫されし者は、その誰なるを知らざりき、そこに群衆ゐたればイエス退き給ひしに因る。
കിന്തു സ ക ഇതി സ്വസ്ഥീഭൂതോ നാജാനാദ് യതസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ജനതാസത്ത്വാദ് യീശുഃ സ്ഥാനാന്തരമ് ആഗമത്|
14 この後イエス宮にて彼に遇ひて言ひたまふ『視よ、なんぢ癒えたり。再び罪を犯すな、恐らくは更に大なる惡しきこと汝に起らん』
തതഃ പരം യേശു ർമന്ദിരേ തം നരം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാകഥയത് പശ്യേദാനീമ് അനാമയോ ജാതോസി യഥാധികാ ദുർദശാ ന ഘടതേ തദ്ധേതോഃ പാപം കർമ്മ പുനർമാകാർഷീഃ|
15 この人ゆきてユダヤ人に、おのれを醫したる者のイエスなるを告ぐ。
തതഃ സ ഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അവദദ് യീശു ർമാമ് അരോഗിണമ് അകാർഷീത്|
16 ここにユダヤ人、かかる事を安息 日になすとて、イエスを責めたれば、
തതോ യീശു ർവിശ്രാമവാരേ കർമ്മേദൃശം കൃതവാൻ ഇതി ഹേതോ ര്യിഹൂദീയാസ്തം താഡയിത്വാ ഹന്തുമ് അചേഷ്ടന്ത|
17 イエス答へ給ふ『わが父は今にいたるまで働き給ふ、我もまた働くなり』
യീശുസ്താനാഖ്യത് മമ പിതാ യത് കാര്യ്യം കരോതി തദനുരൂപമ് അഹമപി കരോതി|
18 此に由りてユダヤ人いよいよイエスを殺さんと思ふ。それは安息 日を破るのみならず、神を我が父といひて、己を神と等しき者になし給ひし故なり。
തതോ യിഹൂദീയാസ്തം ഹന്തും പുനരയതന്ത യതോ വിശ്രാമവാരം നാമന്യത തദേവ കേവലം ന അധികന്തു ഈശ്വരം സ്വപിതരം പ്രോച്യ സ്വമപീശ്വരതുല്യം കൃതവാൻ|
19 イエス答へて言ひ給ふ『まことに誠に汝らに告ぐ、子は父のなし給ふことを見て行ふほかは、自ら何事をも爲し得ず、父のなし給ふことは子もまた同じく爲すなり。
പശ്ചാദ് യീശുരവദദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി പുത്രഃ പിതരം യദ്യത് കർമ്മ കുർവ്വന്തം പശ്യതി തദതിരിക്തം സ്വേച്ഛാതഃ കിമപി കർമ്മ കർത്തും ന ശക്നോതി| പിതാ യത് കരോതി പുത്രോപി തദേവ കരോതി|
20 父は子を愛して、その爲す所をことごとく子に示したまふ。また更に大なる業を示し給はん、汝 等をして怪しましめん爲なり。
പിതാ പുത്രേ സ്നേഹം കരോതി തസ്മാത് സ്വയം യദ്യത് കർമ്മ കരോതി തത്സർവ്വം പുത്രം ദർശയതി; യഥാ ച യുഷ്മാകം ആശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജനിഷ്യതേ തദർഥമ് ഇതോപി മഹാകർമ്മ തം ദർശയിഷ്യതി|
21 父の死にし者を起して活し給ふごとく、子もまた己が欲する者を活すなり。
വസ്തുതസ്തു പിതാ യഥാ പ്രമിതാൻ ഉത്ഥാപ്യ സജിവാൻ കരോതി തദ്വത് പുത്രോപി യം യം ഇച്ഛതി തം തം സജീവം കരോതി|
22 父は誰をも審き給はず、審判をさへみな子に委ね給へり。
സർവ്വേ പിതരം യഥാ സത്കുർവ്വന്തി തഥാ പുത്രമപി സത്കാരയിതും പിതാ സ്വയം കസ്യാപി വിചാരമകൃത്വാ സർവ്വവിചാരാണാം ഭാരം പുത്രേ സമർപിതവാൻ|
23 これ凡ての人の父を敬ふごとくに子を敬はん爲なり。子を敬はぬ者は、之を遣し給ひし父をも敬はぬなり。
യഃ പുത്രം സത് കരോതി സ തസ്യ പ്രേരകമപി സത് കരോതി|
24 誠にまことに汝らに告ぐ、わが言をききて我を遣し給ひし者を信ずる人は、永遠の生命をもち、かつ審判に至らず、死より生命に移れるなり。 (aiōnios g166)
യുഷ്മാനാഹം യഥാർഥതരം വദാമി യോ ജനോ മമ വാക്യം ശ്രുത്വാ മത്പ്രേരകേ വിശ്വസിതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി കദാപി ദണ്ഡബാജനം ന ഭവതി നിധനാദുത്ഥായ പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി| (aiōnios g166)
25 誠にまことに汝らに告ぐ、死にし人、神の子の聲をきく時きたらん、今すでに來れり、而して聞く人は活くべし。
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി യദാ മൃതാ ഈശ്വരപുത്രസ്യ നിനാദം ശ്രോഷ്യന്തി യേ ച ശ്രോഷ്യന്തി തേ സജീവാ ഭവിഷ്യന്തി സമയ ഏതാദൃശ ആയാതി വരമ് ഇദാനീമപ്യുപതിഷ്ഠതി|
26 これ父みづから生命を有ち給ふごとく、子にも自ら生命を有つことを得させ、
പിതാ യഥാ സ്വയഞ്ജീവീ തഥാ പുത്രായ സ്വയഞ്ജീവിത്വാധികാരം ദത്തവാൻ|
27 また人の子たるに因りて、審判する權を與へ給ひしなり。
സ മനുഷ്യപുത്രഃ ഏതസ്മാത് കാരണാത് പിതാ ദണ്ഡകരണാധികാരമപി തസ്മിൻ സമർപിതവാൻ|
28 汝ら之を怪しむな、墓にある者みな神の子の聲をききて出づる時きたらん。
ഏതദർഥേ യൂയമ് ആശ്ചര്യ്യം ന മന്യധ്വം യതോ യസ്മിൻ സമയേ തസ്യ നിനാദം ശ്രുത്വാ ശ്മശാനസ്ഥാഃ സർവ്വേ ബഹിരാഗമിഷ്യന്തി സമയ ഏതാദൃശ ഉപസ്ഥാസ്യതി|
29 善をなしし者は生命に甦へり、惡を行ひし者は審判に甦へるべし。
തസ്മാദ് യേ സത്കർമ്മാണി കൃതവന്തസ്ത ഉത്ഥായ ആയുഃ പ്രാപ്സ്യന്തി യേ ച കുകർമാണി കൃതവന്തസ്ത ഉത്ഥായ ദണ്ഡം പ്രാപ്സ്യന്തി|
30 我みづから何事もなし能はず、ただ聞くままに審くなり。わが審判は正し、それは我が意を求めずして、我を遣し給ひし者の御意を求むるに因る。
അഹം സ്വയം കിമപി കർത്തും ന ശക്നോമി യഥാ ശുണോമി തഥാ വിചാരയാമി മമ വിചാരഞ്ച ന്യായ്യഃ യതോഹം സ്വീയാഭീഷ്ടം നേഹിത്വാ മത്പ്രേരയിതുഃ പിതുരിഷ്ടമ് ഈഹേ|
31 我もし己につきて證せば、我が證は眞ならず。
യദി സ്വസ്മിൻ സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാമി തർഹി തത്സാക്ഷ്യമ് ആഗ്രാഹ്യം ഭവതി;
32 我につきて證する者は他にあり、その我につきて證する證の眞なるを我は知る。
കിന്തു മദർഥേഽപരോ ജനഃ സാക്ഷ്യം ദദാതി മദർഥേ തസ്യ യത് സാക്ഷ്യം തത് സത്യമ് ഏതദപ്യഹം ജാനാമി|
33 なんぢら前に人をヨハネに遣ししに、彼は眞につきて證せり。
യുഷ്മാഭി ര്യോഹനം പ്രതി ലോകേഷു പ്രേരിതേഷു സ സത്യകഥായാം സാക്ഷ്യമദദാത്|
34 我は人よりの證を受くる事をせねど、唯なんぢらの救はれん爲に之を言ふ。
മാനുഷാദഹം സാക്ഷ്യം നോപേക്ഷേ തഥാപി യൂയം യഥാ പരിത്രയധ്വേ തദർഥമ് ഇദം വാക്യം വദാമി|
35 かれは燃えて輝く燈火なりしが、汝 等その光にありて暫時よろこぶ事をせり。
യോഹൻ ദേദീപ്യമാനോ ദീപ ഇവ തേജസ്വീ സ്ഥിതവാൻ യൂയമ് അൽപകാലം തസ്യ ദീപ്ത്യാനന്ദിതും സമമന്യധ്വം|
36 されど我にはヨハネの證よりも大なる證あり。父の我にあたへて成し遂げしめ給ふわざ、即ち我がおこなふ業は、我につきて父の我を遣し給ひたるを證し、
കിന്തു തത്പ്രമാണാദപി മമ ഗുരുതരം പ്രമാണം വിദ്യതേ പിതാ മാം പ്രേഷ്യ യദ്യത് കർമ്മ സമാപയിതും ശക്ത്തിമദദാത് മയാ കൃതം തത്തത് കർമ്മ മദർഥേ പ്രമാണം ദദാതി|
37 また我をおくり給ひし父も、我につきて證し給へり。汝らは未だその御聲を聞きし事なく、その御形を見し事なし。
യഃ പിതാ മാം പ്രേരിതവാൻ മോപി മദർഥേ പ്രമാണം ദദാതി| തസ്യ വാക്യം യുഷ്മാഭിഃ കദാപി ന ശ്രുതം തസ്യ രൂപഞ്ച ന ദൃഷ്ടം
38 その御言は汝らの衷にとどまらず、その遣し給ひし者を信ぜぬに因りて知らるるなり。
തസ്യ വാക്യഞ്ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃ കദാപി സ്ഥാനം നാപ്നോതി യതഃ സ യം പ്രേഷിതവാൻ യൂയം തസ്മിൻ ന വിശ്വസിഥ|
39 汝らは聖書に永遠の生命ありと思ひて之を査ぶ、されどこの聖書は我につきて證するものなり。 (aiōnios g166)
ധർമ്മപുസ്തകാനി യൂയമ് ആലോചയധ്വം തൈ ർവാക്യൈരനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യാമ ഇതി യൂയം ബുധ്യധ്വേ തദ്ധർമ്മപുസ്തകാനി മദർഥേ പ്രമാണം ദദതി| (aiōnios g166)
40 然るに汝ら生命を得んために我に來るを欲せず。
തഥാപി യൂയം പരമായുഃപ്രാപ്തയേ മമ സംനിധിമ് ന ജിഗമിഷഥ|
41 我は人よりの譽をうくる事をせず、
അഹം മാനുഷേഭ്യഃ സത്കാരം ന ഗൃഹ്ലാമി|
42 ただ汝らの衷に神を愛する事なきを知る。
അഹം യുഷ്മാൻ ജാനാമി; യുഷ്മാകമന്തര ഈശ്വരപ്രേമ നാസ്തി|
43 我はわが父の名によりて來りしに、汝 等われを受けず、もし他の人おのれの名によりて來らば之を受けん。
അഹം നിജപിതു ർനാമ്നാഗതോസ്മി തഥാപി മാം ന ഗൃഹ്ലീഥ കിന്തു കശ്ചിദ് യദി സ്വനാമ്നാ സമാഗമിഷ്യതി തർഹി തം ഗ്രഹീഷ്യഥ|
44 互に譽をうけて、唯一の神よりの譽を求めぬ汝らは、爭で信ずることを得んや。
യൂയമ് ഈശ്വരാത് സത്കാരം ന ചിഷ്ടത്വാ കേവലം പരസ്പരം സത്കാരമ് ചേദ് ആദധ്വ്വേ തർഹി കഥം വിശ്വസിതും ശക്നുഥ?
45 われ父に汝らを訴へんとすと思ふな、訴ふるもの一人あり、汝らが頼とするモーセなり。
പുതുഃ സമീപേഽഹം യുഷ്മാൻ അപവദിഷ്യാമീതി മാ ചിന്തയത യസ്മിൻ, യസ്മിൻ യുഷ്മാകം വിശ്വസഃ സഏവ മൂസാ യുഷ്മാൻ അപവദതി|
46 若しモーセを信ぜしならば、我を信ぜしならん、彼は我につきて録したればなり。
യദി യൂയം തസ്മിൻ വ്യശ്വസിഷ്യത തർഹി മയ്യപി വ്യശ്വസിഷ്യത, യത് സ മയി ലിഖിതവാൻ|
47 されど彼の書を信ぜずば、爭で我が言を信ぜんや』
തതോ യദി തേന ലിഖിതവാനി ന പ്രതിഥ തർഹി മമ വാക്യാനി കഥം പ്രത്യേഷ്യഥ?

< ヨハネの福音書 5 >