< ヨブ 記 26 >
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 なんぢ能力なき者を如何に助けしや 氣力なきものを如何に救ひしや
Endrey! nanohana ny tsy manan-kery ianao sy nampahatanjaka ny sandry malemy!
3 智慧なき者を如何に誨へしや 穎悟の道を如何に多く示ししや
Ary nanolo-tsaina ny tsy hendry sy nampahafantatra izay fahendrena betsaka!
4 なんぢ誰にむかひて言語を出ししや なんぢより出しは誰が靈なるや
Iza no nandaharanao teny? Ary fanahin’ izay no nivoaka avy tao aminao?
Ny matoatoa dia ampanaintainina Any ambanin’ ny rano sy any ambanin’ ny mponina any.
6 かれの御前には陰府も顯露なり 滅亡の坑も蔽ひ匿す所なし (Sheol )
Ny fiainan-tsi-hita miharihary eo anatrehany, ary ny fandringanana dia tsy mirakotra. (Sheol )
7 彼は北の天を虚空に張り 地を物なき所に懸けたまふ
Mamelatra ny lanitra avaratra ho eny ambonin’ ny habakabaka Izy ary manantona ny tany amin’ ny tsy misy.
Fonosiny amin’ ireo rahony matevina ny rano, nefa ny fanambanin’ ny rahona tsy mety triatra.
Manakona ny seza fiandrianany tsy ho hitantsika Izy amin’ ny amelarany ny rahony hanarona azy.
Asiany faritra manodidina eny ambonin’ ny rano. Hatramin’ izay ihaonan’ ny mazava sy ny maizina.
Ny andrin’ ny lanitra nihozongozona sady ankona amin’ ny teny mafy ataony.
12 その權能をもて海を靜め その智慧をもてラハブを撃碎き
Ny heriny no entiny mampanonja ny ranomasina, ary ny fahendreny no anorotoroany an-dRahaba;
13 その氣嘘をもて天を輝かせ 其手をもて逃る蛇を衝とほしたまふ
Ny fanahiny no mahatsara tarehy ny lanitra; Ny tànany no nitomboka ny menarana mandositra.
14 視よ是等はただその御工作の端なるのみ 我らが聞ところの者は如何にも微細なる耳語ならずや 然どその權能の雷轟に至りては誰かこれを曉らんや
Indro, ireny dia vao ny sisintsisin’ ny alehany ihany aza, ary siosion-teny mamelovelo no andrenesantsika Azy; Fa raha ny fikotrokotroky ny heriny, iza moa no mahatakatra izany?