Giobbe 9

1 E GIOBBE rispose e disse:

Йов а луат кувынтул ши а зис:

2 Veramente io so ch'[egli è] così; E come si giustificherebbe l'uomo appo Iddio?

„Штиу бине кэ есте аша. Ши кум ар путя омул сэ-шь скоатэ дрептате ынаинтя луй Думнезеу?

3 Se [Iddio] vuol litigar con lui, Egli non gli potrà rispondere d'infra mille [articoli] ad un solo.

Дакэ ар вои сэ се черте ку Ел, дин о мие де лукрурь н-ар путя сэ рэспундэ ла унул сингур.

4 [Egli è] savio di cuore, e potente di forza; Chi si è [mai] indurato contro a lui, ed è prosperato?

Але Луй сунт ынцелепчуня ши атотпутерничия: чине И с-ар путя ымпотриви фэрэ сэ фие педепсит?

5 [Contro a lui], che spianta i monti, Senza che si possa sapere come egli li abbia rivolti sottosopra nella sua ira;

Ел мутэ деодатэ мунций ши-й рэстоарнэ ын мыния Са.

6 Che crolla la terra, [e la smuove] dal luogo suo; E [da cui] le colonne di essa sono scosse;

Згудуе пэмынтул дин темелия луй, де и се клатинэ стылпий.

7 Che parla al sole, ed esso non si leva; Che tiene suggellate le stelle;

Порунчеште соарелуй, ши соареле ну май рэсаре; ши цине стелеле суб печетя Луй.

8 Che distende tutto solo i cieli, E calca le sommità del mare;

Нумай Ел ынтинде черуриле ши умблэ пе ынэлцимиле мэрий.

9 Che ha fatto i [segni del] Carro, dell'Orione, delle Gallinelle, E quelli [che sono in] fondo all'Austro;

Ел а фэкут Урса-Маре, Лучяфэрул де сярэ ши Ралицеле ши стелеле дин цинутуриле де мязэзи.

10 Che fa cose tanto grandi, che non si possono investigare; E tante cose maravigliose che non si possono annoverare.

Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.

11 Ecco, egli passerà davanti a me, ed io nol vedrò; Ripasserà, ed io non lo scorgerò.

Ятэ, Ел трече пе лынгэ мине, ши ну-Л вэд, Се дуче, ши ну-Л зэреск.

12 Ecco, egli rapirà, [e] chi gli farà far restituzione? Chi gli dirà: Che fai?

Дакэ апукэ Ел, чине-Л ва опри? Чине-Й ва зиче: ‘Че фачь?’

13 Iddio non raffrena l'ira sua; Sotto lui sono atterrati i bravi campioni.

Думнезеу ну-Шь ынтоарче мыния; суб Ел се плякэ тоць сприжиниторий мындрией.

14 Quanto meno gli risponderei io, Ed userei parole scelte contro a lui?

Ши еу кум сэ-Й рэспунд? Че кувинте сэ алег?

15 Io, che quantunque fossi giusto, non risponderei, [Anzi] chiederei grazia al mio Giudice.

Кяр дакэ аш авя дрептате, ну Й-аш рэспунде. Ну пот декыт сэ мэ рог жудекэторулуй.

16 Se io grido, ed egli mi risponde, Pur non potrò credere ch'egli abbia ascoltata la mia voce;

Ши кяр дакэ м-ар аскулта кынд Ыл кем, тот н-аш путя креде кэ мь-а аскултат гласул –

17 Conciossiachè egli mi abbia conquiso con un turbo, E mi abbia date di molte battiture senza cagione.

Ел, каре мэ избеште ка ынтр-о фуртунэ, каре ымь ынмулцеште фэрэ причинэ рэниле,

18 Egli non mi permette pur di respirare; Perciocchè egli mi sazia di amaritudini.

каре ну мэ ласэ сэ рэсуфлу, мэ сатурэ де амэрэчуне.

19 Se si tratta di forza, ecco, [egli è] potente; Se di giudicio, chi mi citerà?

Сэ алерг ла путере? Ел есте атотпутерник. Ла дрептате? Чине мэ ва апэра?

20 Benchè io sia giusto, la mia bocca mi condannerà; [Quantunque] io [sia] intiero, ella mi dichiarerà perverso.

Орькытэ дрептате аш авя, гура мя мэ ва осынди ши орькыт де невиноват аш фи, Ел мэ ва арэта ка виноват.

21 [Benchè] io [sia] intiero, io non riconoscerò me stesso; Io avrò a sdegno la vita mia.

Невиноват! Сунт, дар ну цин ла вяцэ, ымь диспрецуеск вяца.

22 Egli [è] tutt'uno; perciò ho detto: Egli distrugge ugualmente l'[uomo] intiero e l'empio.

Че-мь пасэ ла урма урмей? Кэч ындрэзнеск с-о спун: Ел нимичеште пе чел невиноват ка ши пе чел виноват.

23 Se [è] un flagello, egli uccide in un momento; [Ma] egli si beffa della prova degl'innocenti.

Ши дакэ бичул ар причинуи мэкар ындатэ моартя…! Дар Ел рыде де ынчеркэриле челуй невиноват.

24 La terra è data in mano all'empio, [Il qual] copre la faccia de' giudici di essa. Ora, se [Iddio] non [fa questo], chi [è] egli [dunque?]

Пэмынтул есте дат пе мыниле челуй нелеӂюит; Ел акоперэ окий жудекэторилор – де ну Ел, апой чине алтул?

25 Ma i miei giorni sono stati più leggieri che un corriero; Son fuggiti via, non hanno goduto il bene;

Зилеле меле аляргэ май юць декыт ун алергэтор; фуг фэрэ сэ фи вэзут феричиря;

26 Son trascorsi come saette, Come un'aquila che vola frettolosa al pasto.

трек ка ши корэбииле челе юць, ка вултурул каре се репеде асупра прэзий.

27 Se io dico: Io dimenticherò il mio lamento, Io lascerò il mio cruccio, e mi rinforzerò;

Дакэ зик: ‘Вряу сэ-мь уйт суферинцеле, сэ-мь лас ынтристаря ши сэ фиу войос’,

28 Io sono spaventato di tutti i miei tormenti, Io so che tu non mi reputerai innocente.

сунт ынгрозит де тоате дурериле меле. Штиу кэ ну мэ вей скоате невиноват.

29 Io sarò reo; Perchè adunque mi affaticherei in vano?

Ши дакэ вой фи жудекат виноват, пентру че сэ мэ май трудеск деӂяба?

30 Quando io mi fossi lavato con acque di neve, E nettatomi le mani col sapone;

Кяр дакэ м-аш спэла ку зэпадэ, кяр дакэ мь-аш курэци мыниле ку лешие,

31 Allora pure tu mi tufferesti in una fossa, E i miei vestimenti mi avrebbero in abbominio.

Ту тот м-ай куфунда ын мочирлэ, де с-ар скырби пынэ ши хайнеле де мине!

32 Perciocchè egli non [è] un uomo, come [son] io, [perchè] io gli risponda, [E perchè] noi veniamo insieme a giudicio.

Кэч Ел ну есте ун ом ка мине, ка сэ-Й пот рэспунде ши сэ мерӂем ымпреунэ ла жудекатэ.

33 Ei non v'è niuno che possa dar sentenza fra noi, [Che] possa metter la mano sopra amendue noi.

Нич ну есте вреун мижлочитор ынтре ной, каре сэ-шь пунэ мына песте ной амындой.

34 [Ma] rimuova egli pur la sua verga d'addosso a me, E non mi conturbi il suo spavento.

Сэ-Шь трагэ ынсэ варга де дясупра мя ши сэ ну мэ май тулбуре спайма Луй.

35 [Allora] io parlerò, e non avrò paura di lui; Perciocchè in questo stato io non [sono] in me stesso.

Атунч вой ворби ши ну мэ вой теме де Ел. Алтфел, ну сунт стэпын пе мине.