Mazmur 105

1 Bersyukurlah kepada TUHAN, serukanlah nama-Nya, perkenalkanlah perbuatan-Nya di antara bangsa-bangsa!

Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;

2 Bernyanyilah bagi-Nya, bermazmurlah bagi-Nya, percakapkanlah segala perbuatan-Nya yang ajaib!

Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!

3 Bermegahlah di dalam nama-Nya yang kudus, biarlah bersukahati orang-orang yang mencari TUHAN!

Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!

4 Carilah TUHAN dan kekuatan-Nya, carilah wajah-Nya selalu!

Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;

5 Ingatlah perbuatan-perbuatan ajaib yang dilakukan-Nya, mujizat-mujizat-Ny dan penghukuman-penghukuman yang diucapkan-Nya,

Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:

6 hai anak cucu Abraham, hamba-Nya, hai anak-anak Yakub, orang-orang pilihan-Nya!

Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!

7 Dialah TUHAN, Allah kita, di seluruh bumi berlaku penghukuman-Nya.

Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!

8 Ia ingat untuk selama-lamanya akan perjanjian-Nya, firman yang diperintahkan-Nya kepada seribu angkatan,

Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:

9 yang diikat-Nya dengan Abraham, dan akan sumpah-Nya kepada Ishak;

Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.

10 diadakan-Nya hal itu menjadi ketetapan bagi Yakub, menjadi perjanjian kekal bagi Israel,

En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:

11 firman-Nya: "Kepadamu akan Kuberikan tanah Kanaan, sebagai milik pusaka yang ditentukan bagimu."

Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."

12 Ketika jumlah mereka tidak seberapa, sedikit saja, dan mereka orang-orang asing di sana,

Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.

13 dan mengembara dari bangsa yang satu ke bangsa yang lain, dari kerajaan yang satu ke suku bangsa yang lain,

En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,

14 Ia tidak membiarkan seorangpun memeras mereka, raja-raja dihukum-Nya oleh karena mereka:

Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:

15 "Jangan mengusik orang-orang yang Kuurapi, dan jangan berbuat jahat kepada nabi-nabi-Ku!"

"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"

16 Ketika Ia mendatangkan kelaparan ke atas negeri itu, dan menghancurkan seluruh persediaan makanan,

En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,

17 diutus-Nyalah seorang mendahului mereka: Yusuf, yang dijual menjadi budak.

Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;

18 Mereka mengimpit kakinya dengan belenggu, lehernya masuk ke dalam besi,

Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.

19 sampai saat firman-Nya sudah genap, dan janji TUHAN membenarkannya.

Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,

20 Raja menyuruh melepaskannya, penguasa bangsa-bangsa membebaskannya.

Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;

21 Dijadikannya dia tuan atas istananya, dan kuasa atas segala harta kepunyaannya,

Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.

22 untuk memberikan petunjuk kepada para pembesarnya sekehendak hatinya dan mengajarkan hikmat kepada para tua-tuanya.

En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,

23 Demikianlah Israel datang ke Mesir, dan Yakub tinggal sebagai orang asing di tanah Ham.

Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.

24 TUHAN membuat umat-Nya sangat subur, dan menjadikannya lebih kuat dari pada para lawannya;

Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.

25 diubah-Nya hati mereka untuk membenci umat-Nya, untuk memperdayakan hamba-hamba-Nya.

Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,

26 Diutus-Nya Musa, hamba-Nya, dan Harun yang telah dipilih-Nya;

Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;

27 keduanya mengadakan tanda-tanda-Nya di antara mereka, dan mujizat-mujizat di tanah Ham:

En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.

28 dikirim-Nya kegelapan, maka hari menjadi gelap, tetapi mereka memberontak terhadap firman-Nya;

Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.

29 diubah-Nya air mereka menjadi darah, dan dimatikan-Nya ikan-ikan mereka.

Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.

30 Katak-katak berkeriapan di negeri mereka, bahkan di kamar-kamar raja mereka;

Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.

31 Ia berfirman, maka datanglah lalat pikat, dan nyamuk-nyamuk di seluruh daerah mereka;

Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.

32 dicurahkan-Nya hujan es ganti hujan mereka, dan api yang menyala-nyala di negeri mereka;

Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.

33 dirubuhkan-Nya pohon anggur dan pohon ara mereka, dan ditumbangkan-Nya pohon di daerah mereka;

Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.

34 Ia berfirman, maka datanglah belalang dan belalang pelompat tidak terbilang banyaknya,

Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;

35 yang memakan segala tumbuh-tumbuhan di negeri mereka, dan memakan hasil tanah mereka;

Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.

36 dibunuh-Nya semua anak sulung di negeri mereka, mula segala kegagahan mereka:

Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.

37 Dituntun-Nya mereka keluar membawa perak dan emas, dan di antara suku-suku mereka tidak ada yang tergelincir.

Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.

38 Orang Mesir bersukacita, ketika mereka keluar, sebab orang-orang Mesir itu ditimpa ketakutan terhadap mereka.

Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.

39 Dibentangkan-Nya awan menjadi tudung, dan api untuk menerangi malam.

En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.

40 Mereka meminta, maka didatangkan-Nya burung puyuh, dan dengan roti dari langit dikenyangkan-Nya mereka.

Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;

41 Dibuka-Nya gunung batu, maka terpancarlah air, lalu mengalir di padang-padang kering seperti sungai;

Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:

42 sebab Ia ingat akan firman-Nya yang kudus, akan Abraham, hamba-Nya.

Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!

43 Dituntun-Nya umat-Nya keluar dengan kegirangan dan orang-orang pilihan-Nya dengan sorak-sorai.

Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.

44 Diberikan-Nya kepada mereka negeri-negeri bangsa-bangsa, sehingga mereka memiliki hasil jerih payah suku-suku bangsa,

Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:

45 agar supaya mereka tetap mengikuti ketetapan-Nya, dan memegang segala pengajaran-Nya. Haleluya!

Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!