Ayub 15

1 Maka Elifas, orang Teman, menjawab:

Éliphaz de Théman prit la parole et dit:

2 "Apakah orang yang mempunyai hikmat menjawab dengan pengetahuan kosong, dan mengisi pikirannya dengan angin?

Le sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d’orient?

3 Apakah ia menegur dengan percakapan yang tidak berguna, dan dengan perkataan yang tidak berfaedah?

Est-ce par d’inutiles propos qu’il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?

4 Lagipula engkau melenyapkan rasa takut dan mengurangi rasa hormat kepada Allah.

Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.

5 Kesalahanmulah yang mengajar mulutmu, dan bahasa orang licik yang kaupilih.

Ton iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.

6 Mulutmu sendirilah yang mempersalahkan engkau, bukan aku; bibirmu sendiri menjadi saksi menentang engkau.

Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

7 Apakah engkau dilahirkan sebagai manusia yang pertama, atau dijadikan lebih dahulu dari pada bukit-bukit?

Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

8 Apakah engkau turut mendengarkan di dalam musyawarah Allah dan meraih hikmat bagi dirimu?

As-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?

9 Apakah yang kauketahui, yang tidak kami ketahui? Apakah yang kaumengerti, yang tidak terang bagi kami?

Que sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n’ayons pas?

10 Di antara kami juga ada orang yang beruban dan yang lanjut umurnya, yang lebih tua umurnya dari pada ayahmu.

Il y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.

11 Kurangkah artinya bagimu penghiburan Allah, dan perkataan yang dengan lemah lembut ditujukan kepadamu?

Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?…

12 Mengapa engkau dihanyutkan oleh perasaan hatimu dan mengapa matamu menyala-nyala,

Où ton cœur t’entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?

13 sehingga engkau memalingkan hatimu menentang Allah, dan mulutmu mengeluarkan perkataan serupa itu?

Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!

14 Masakan manusia bersih, masakan benar yang lahir dari perempuan?

Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?

15 Sesungguhnya, para suci-Nya tidak dipercayai-Nya, seluruh langitpun tidak bersih pada pandangan-Nya;

Si Dieu n’a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,

16 lebih-lebih lagi orang yang keji dan bejat, yang menghirup kecurangan seperti air.

Combien moins l’être abominable et pervers, L’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!

17 Aku hendak menerangkan sesuatu kepadamu, dengarkanlah aku, dan apa yang telah kulihat, hendak kuceritakan,

Je vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j’ai vu,

18 yakni apa yang diberitakan oleh orang yang mempunyai hikmat, yang nenek moyang mereka tidak sembunyikan,

Ce que les sages ont fait connaître, Ce qu’ils ont révélé, l’ayant appris de leurs pères.

19 ketika hanya kepada mereka negeri itu diberikan, dan tidak ada seorang asingpun masuk ke tengah-tengah mereka.

A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n’était encore venu.

20 Orang fasik menggeletar sepanjang hidupnya, demikian juga orang lalim selama tahun-tahun yang disediakan baginya.

Le méchant passe dans l’angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l’impie.

21 Bunyi yang dahsyat sampai ke telinganya, pada masa damai ia didatangi perusak.

La voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;

22 Ia tidak percaya, bahwa ia akan kembali dari kegelapan: ia sudah ditentukan untuk dimakan pedang.

Il n’espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l’épée qui le menace;

23 Ia mengembara untuk mencari makan, entah ke mana. Ia tahu, bahwa hari kegelapan siap menantikan dia.

Il court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l’attend.

24 Ia ditakutkan oleh kesesakan dan kesempitan, yang menggagahinya laksana raja yang siap menyergap.

La détresse et l’angoisse l’épouvantent, Elles l’assaillent comme un roi prêt à combattre;

25 Karena ia telah mengedangkan tangannya melawan Allah dan berani menantang Yang Mahakuasa;

Car il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout-Puissant,

26 dengan bertegang leher ia berlari-lari menghadapi Dia, dengan perisainya yang berlapis tebal.

Il a eu l’audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.

27 Mukanya telah ditutupinya dengan lemak, dan lapisan lemak dikenakannya pada pinggangnya;

Il avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d’embonpoint;

28 ia menetap di kota-kota yang telah hancur, di rumah-rumah yang tidak dapat didiami orang, yang ditentukan untuk tetap menjadi reruntuhan.

Et il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.

29 Ia takkan menjadi kaya dan hartanya tidak kekal, serta miliknyapun tidak bertambah-tambah di bumi.

Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s’étendra plus sur la terre.

30 Ia tidak akan luput dari kegelapan, tunasnya akan dilayukan oleh nyala api, dan ia akan dilenyapkan oleh nafas mulut-Nya.

Il ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.

31 Janganlah ia percaya kepada kesia-siaan, akan tertipulah ia, karena kesia-siaan akan menjadi ganjarannya.

S’il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.

32 Sebelum genap masanya, ajalnya akan sampai; dan rantingnyapun tidak akan menghijau.

Elle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.

33 Ia seperti pohon anggur yang gugur buahnya dan seperti pohon zaitun yang jatuh bunganya.

Il sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.

34 Karena kawanan orang-orang fasik tidak berhasil, dan api memakan habis kemah-kemah orang yang makan suap.

La maison de l’impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l’homme corrompu.

35 Mereka menghamilkan bencana dan melahirkan kejahatan, dan tipu daya dikandung hati mereka."

Il conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.