Dagiti Proverbio 5
1 Anakko, ipangagmo ti siribko, denggem a nasayaat no ania ti pannakaawatko,
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
2 tapno masursurom ti maipanggep iti kinatimbeng, ket masalakniban dagiti bibigmo ti pannakaammo.
at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.
3 Ta agtedtedted ti diro manipud kadagiti bibig ti mannakikamalala, ken ti ngiwatna ket nalamlammuyot ngem iti lana,
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
4 ngem iti udina ket napait isuna a kas iti ajinco, a makasugat a kas iti natadem a kampilan.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
6 Saanna a panpanunoten ti dalan ti biag. Agalla-alla isuna; saanna nga ammo no sadino ti pappapananna.
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
7 Ket ita annakko, dumngegkayo kaniak; kanayonyo a denggen dagiti ibagak.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
8 Iyadayoyo kenkuana ti dalanyo, ken saankayo nga umas-asideg iti ruangan ti balayna.
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
9 Iti kasta a wagas, saanyonto nga ited ti dayawyo kadagiti dadduma wenno dagiti tawen ti biagyo iti naulpit a tao;
at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.
10 saanto nga agrambak dagiti ganggannaet kadagiti kinabaknangyo; ti natrabahoanyo ket saanto a mapan kadagiti babbalay dagiti ganggannaet.
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
11 Umasugkayonto inton kanibusananen ti biagyo, inton marunrunoten ti lasag ken bagiyo.
så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,
12 Kunaenyonto, “Anian a pananggurak idi iti pannakadisiplina ken pananglalais ti pusok iti panangilinteg!
og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,
13 Saanko a pinagtulnogan dagiti manursurok wenno dinengngeg dagiti nangbilbilin kaniak.
så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
14 Dandaniakon nadadael iti kasta unay iti nagtetengngaan ti taripnong, kadagiti panaguummong dagiti tattao.”
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"
15 Uminomka iti danum manipud iti bukodmo a pagurnongan iti danum, ken uminomka iti agay-ayus a danum manipud iti bukodmo a bubon.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
16 Rumbeng kadi a paglupiasem dagiti ubbogmo iti sadinoman, ken pagayusem dagiti waigmo kadagiti plasa?
lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!
17 Kukuam laeng koma dagitoy, ket saan a kadagiti ganggannaet a kaduam.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
18 Mabendisionan koma ti burayokmo, ken agragsakka koma iti asawam iti kina-agtutubom.
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 Ta maiyarig isuna iti nakaay-ayat a kabaian nga ugsa ken iti makaay-ayo a kabaian nga ugsa. Punoennaka koma ti barukongna iti ragsak iti amin a tiempo; a kankanayon a maguyguyugoy gapu iti ayatna.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
20 Ta apay koma nga agpatiliwka anakko, iti maysa a mannakikamkamalala; apay koma nga arakupem ti barukong ti babai a saanmo met nga am-ammo?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
21 Makitkita ni Yahweh ti amin nga ar-aramiden ti maysa a tao ken buybuyaenna ti amin a dalan a pagpagnaanna.
Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
22 Matiliwto ti maysa a nadangkes a tao babaen kadagiti bukodna a basol; tenglento isuna iti nairut dagiti tali ti basolna.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
23 Matayto isuna gapu ta kurang isuna iti disiplina; maiyaw-awan isuna gapu iti nakaro a kinamaagna.
han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.
