Job 15
1 Ket simmungbat ni Elifaz a Temanita ket kinunana,
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 “Sumungbat aya ti masirib a tao babaen iti awan serserbina a pannakaammo ken punoenna ti bagina iti angin ti daya?
"Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
3 Agkalintegan aya isuna babaen iti awan serserbina a sasao wenno kadagiti panagsasao nga awan ti nasayaat a maibungana?
for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
4 Pudno, kiskissayam ti panagraem iti Dios; laplapdam ti panangutob kenkuana,
Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
5 ta isursuro ti kinadangkesmo ti ngiwatmo; pilpiliem ti maaddaan iti dila ti tao a nasikap.
Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
6 Uk-ukomennaka ti bukodmo a ngiwat, saan a siak; wen, agsaksi dagiti bukodmo a bibig a maibusor kenka.
Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
7 Sika kadi ti umuna a tao a naiyanak? Napaaddaka kadi sakbay dagiti turturod?
Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
8 Nangngegmo kadi ti nalimed a pannakaammo ti Dios? Sika laeng kadi ti tao a masirib?
Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
9 Ania ti ammom a saanmi nga ammo? Ania ti maawatam nga awan met kadakami?
Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
10 Kaduami dagiti ubanan ken dagiti nataengan unayen a tattao a laklakay ngem ti amam.
Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
11 Bassit kadi unay dagiti pangliwliwa ti Dios para kenka, dagiti sasao a naalumamay a para kenka?
Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
12 Apay nga ipanawnaka ti pusom? Apay nga agkusilap dagiti matam,
Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
13 tapno iturongmo ti espiritum a maibusor iti Dios ken iruarmo dagiti kasta a sasao manipud iti ngiwatmo?
Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
14 Ania ti tao a nadalus koma isuna? Ania isuna a naiyanak iti babai a nalinteg koma isuna?
Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
15 Adtoy, saan nga agtaltalek ti Dios uray kadagiti sasantona; wen, saan a nadalus dagiti langit iti imatangna;
End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
16 ad-adda pay a narugit ti maysa a makarimon ken nakillo, ti maysa a tao nga umin-inom iti kinadangkes a kasla danum!
hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
17 Ipakitak kenka; dumngegka kaniak; Ibagakto kenka dagiti banbanag a nakitak,
Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
18 dagiti banbanag nga imbaga met dagiti mamasirib a lallaki manipud kadagiti ammada, dagiti banbanag a saan nga inlemmeng dagiti kapuonanda.
hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
19 Dagitoy dagiti kapuonanda, nga isu laeng ti nakaitedan ti daga, ken awan a pulos ti gangganaet a limmabas kadakuada.
dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
20 Agtiritir ti ut-ot ti nadangkes a tao kadagiti amin nga al-aldawna, ti bilang dagiti tawtawen a naisagana a maipaay iti panagsagaba ti mangparparigat.
Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
21 Adda kadagiti lapayagna ti uni dagiti pamutbuteng; bayat iti kinarang-ayna, umayto kenkuana ti managdadael.
Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
22 Saanna a panpanunoten nga agsublinto isuna manipud iti kinasipnget; agur-uray ti kampilan kenkuana.
han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
23 Mapan isuna iti nadumaduma a disso para iti tinapay, a kunkunana, “Sadinno ti ayanna daytoy?' Ammona a dandanin umay ti aldaw ti kinasipnget.
udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
24 Butbutngen isuna ti rigat ken ut-ot; agballigi dagitoy a maibusor kenkuana, a kas ti ari a nakasagana a makigubat.
Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
25 Gapu ta inyunnatna ti imana a maibusor iti Dios ken sitatangsit a maibusor iti Mannakabalin amin,
Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
26 daytoy a nadangkes a tao ket agtaray a mapan iti Dios a sisisikkel ti tengngedna, nga addaan ti napuskol a kalasag.
stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
27 Pudno daytoy, uray no kinallubanna ti rupana babaen ti kinalukmegna ken nagurnong ti taba kadagiti lomlomona,
Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
28 ken nagnaed kadagiti nabaybay-an a siudad; kadagiti balbalay nga awan ti agnanaed ita ken nakasagana nga agbalin a gabsuon.
tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
29 Saanto a bumaknang isuna; saanto nga agpaut ti kinabaknangna; saanto pay nga agpaut uray ti aniniwanna iti daga.
Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
30 Saanto isuna a makapanaw iti kinasipnget; pagangngoento ti apuy dagiti sangsangana; pumanawto isuna gapu iti anges ti ngiwat ti Dios.
han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
31 Saan koma nga agtalek isuna kadagiti awan serserbina a banbanag, nga al-allilawenna ti bagina; ta ti kinaawan-mammaayna ket isunto ti gungonana.
Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
32 Mapasamakto daytoy sakbay nga umay ti tiempo ti ipapatayna; saanto a lumangto ti sangana.
I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
33 Iregregnanto dagiti naganus nga ubasna a kas iti lanut ti ubas; itinnagnanto dagiti sabsabongna a kas iti kayo ti olibo.
han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
34 Ta malupesto dagiti bunggoy dagiti awan diosna a tattao; uramento ti apuy dagiti toldada ti pannakapasuksok.
Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
35 Agsikugda ti kinaranggas ken ipasngayda ti kinadangkes; agsikug ti aanakanda iti panangallilaw.”
svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
