Job 3
1 Kalpasan daytoy, nagsao ni Job ket inlunodna ti aldaw a pannakaiyanakna.
Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
2 Kinunana:
og Job tog til Orde og sagde:
3 “Mapukaw koma ti aldaw a pannakaiyanakko, ti rabii a nagkuna, 'Adda ubing a lalaki a naisikog.'
Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: "Se, en Dreng!"
4 Agbalin koma a kinasipnget dayta nga aldaw; saan koma a malagip ti Dios manipud iti ngato daytoy, wenno saan koman a lawagan ti init daytoy.
Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den stråle ej Lyset frem!
5 Tagikuaen koma daytoy iti kinasipnget ken ti anniniwan ti patay; agnaed koma ti ulep iti daytoy; butbutngen koma nga agpayso daytoy dagiti amin a banag a mangpaspasipnget iti aldaw.
Mulm og Mørke løse den ind, Tåge lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
6 Maipapan iti dayta a rabii, tiliwen koma daytoy iti nakaro a kinasipnget: saan koma nga agrag-o dayta kadagiti aldaw ti tawen; saan koma nga umay daytoy iti bilang dagiti bulan.
Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Årets Dage, den komme ikke i Måneders Tal!
7 Adtoy, aglupes koma dayta a rabii; awan koma ti naragsak a timek a dumteng iti daytoy.
Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
8 Ilunodda koma dayta nga aldaw, dagiti makaammo no kasano ti mangriing iti Leviatan.
De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan";
9 Sumipnget koma dagiti bituen ti sardam iti dayta nga aldaw. Agsapul koma dayta nga aldaw iti lawag, ngem awan ti masarakanna; wenno saanna koma makita dagiti kalub ti mata ti parbangon,
dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves på Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlåg,
10 gapu ta saanna nga inrikep ti aanakan ti inak, wenno saanna nga inlemmeng ti riribuk manipud kadagiti matak.
fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
11 Apay a saanak a natay idi rimuarak manipud iti aanakan? Apay a saanko nga inyawat ti espirituk idi impasngaynak ti inak?
Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udånded straks fra Moders Skød?
12 Apay nga inawatnak dagiti tumengna? Wenno apay a pinasangbaynak dagiti susona tapno agsusoak kadagitoy?
Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
13 Ta nakaiddaak koma itan a siuulimek; nakaturogak koman ken agin-inana
Så havde jeg nu ligget og hvilet, så havde jeg slumret i Fred
14 a kadua dagiti ari ken dagiti mammagbaga iti daga, a nangipatakder kadagiti pagitaneman a para kadagiti bagida a madaddadaelen ita.
blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
15 Wenno nakaiddaak koman a kaduak dagiti prinsipe nga addaan idi iti balitok, a nangpunno kadagiti balbalayda iti pirak.
blandt Fyrster, rige på Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
16 Wenno mabalin a natayak koman iti tiyan ti inak, kasla kadagiti maladaga a saan pulos a nakakita iti lawag.
Eller var jeg dog som et nedgravet Foster. som Børn, der ikke fik Lyset at se!
17 Sadiay, agsardeng dagiti nadangkes manipud iti panangriribuk; agin-inana sadiay dagiti nabannog.
Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
18 Natalna a sangsangkamaysa sadiay dagiti balud; saanda a mangmangngeg ti timek ti agmanmando.
alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
19 Adda sadiay dagiti nanumo ken natan-ok a tattao; nawaya sadiay ti adipen manipud iti amona.
små og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
20 Apay a naited ti lawag kenkuana nga agrigrigat; apay a naited ti biag iti maysa a tao a nanpnoan ti pait ti kararruana;
Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
21 iti maysa a tao nga agkalkalikagum iti patay, ngem saan a dumteng; iti maysa a tao nga ad-adda nga agsapsapul iti patay ngem kadagiti agsapsapul iti nakalemmeng a gameng?
dem, som bier forgæves på Døden, graver derefter som efter Skatte,
22 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao nga agragrag-o iti kasta unay ket maragsakan inton masarakanna ti tanem?
som glæder sig til en Stenhøj, jubler, når de finder deres Grav
23 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao a ti dalanna ket nakalemmeng, iti maysa a tao nga inaladan ti Dios?
en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
24 Ta napasamak ti panagsenna-ayko imbes a ti pannangan; ti panagasogko ket naibukbok a kasla danum.
Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve råb strømmer som Vand.
25 Ta ti banag a pagbutbutngak ket immay kaniak; ti pagbutbutngak ket immay kaniak.
Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
26 Saanak a makatalna, saanak a makaulimek, awan ti inanak; immay ketdi ti riribuk.”
Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, så kommer Uro!
